Πάει λοιπόν και αυτό το final four.. Σαφώς και εμείς οι Παναθηναϊκοί φανταζόμασταν αλλιώς αυτό το ταξίδι στο Παρίσι, αλλά όταν έπρεπε να παίξουμε μπάσκετ εμείς ήμασταν απόντες.. Η απουσία του Παναθηναϊκού από τη μία και η παρουσία του Ολυμπιακού από την άλλη, μας έδωσε την “ευκαιρία” να χαζέψουμε διάφορα ωραία που γράφτηκαν στον Ελληνικά ΜΜΕ.. Ας δούμε λοιπόν μερικά από αυτά που αλιεύσαμε στα διάφορα sites (όσο προλάβαμε να σερφάρουμε στο Παρίσι..)

Ξεκινάμε με τις δηλώσεις Εθνικής συσπείρωσης και υπερηφάνιας του “Σωλήνα” πριν το final four.. “Ελπίζω να το πάρει η ελληνική ομάδα, για να καταλάβουν οι Ευρωπαίοι ότι η Ελλάδα δεν είναι παρίας και φτωχός συγγενής. Δεν μπορούν συνεχώς να μας λοιδορούν. Να συνειδητοποιήσουν πως έχουμε ικανότητες..” Κάπως έτσι τα είπε ο πρόεδρος της FIBA Europe και φυσικά για άλλη μια φορά μας “μάγεψε”.. Ειδικά αυτό το “παρίας” είχα να το ακούσω από το Λούφα και Παραλλαγή..

..και συνεχίζουμε με τις αναλύσεις του ψυχολόγου Ασπρούλια πριν τον ημιτελικό, οι οποίες “έγραψαν” και πάλι.. “Οι Σέρβοι, μοιάζουν να είναι ευτυχισμένοι μόνο και μόνο επειδή είναι εδώ” και οι παίκτες του Ολυμπιακού “αποπνέουν μία σιγουριά”. Εν τέλει, ο “σίγουρος” Ολυμπιακός μάλλον έκλεψε τη νίκη από τους “ευτυχισμένους απλά και μόνο από τη συμμετοχή” Σέρβους, οδηγώντας ανέλπιστα το ματς στην παράταση..

Μπορεί η αγωνιστική ανωτερότητα της Μπαρτσελόνα να ήταν ξεκάθαρη στον τελικό, αλλά τις σπόντες τους λίγο-πολύ τις ψιλοπέταξαν.. Από τον προπονητή (αλίμονο), τον πρόεδρο μέχρι τον Κογκαλίδη και το δίδυμο των Σκουντή-Μαγουλά.. Φυσικά για την παρουσία του λόρδου ..Φακίνι στον ημιτελικό γαργάρα..

Επίσης, επειδή έχει τύχει να έχω ακούσει από πολλούς κάτι αντίστοιχο με αυτό που έγραψε πρόσφατα ο Βετάκης στη στήλη του στην “Πράσινη”, ότι δηλαδή: “ο αποκλεισμός του Παναθηναϊκού είναι η μεγαλύτερη ανακούφιση των υπόλοιπων ομάδων” απλά θα υπενθυμίσω ότι τα τελευταία δυο χρόνια σε τέσσερα παιχνίδια έχουμε μαζέψει συνολικά πενήντα πόντους διαφορά από τους Καταλανούς.. Τελικά, μήπως ο αποκλεισμός της Μπαρτσελόνα ήταν η μεγαλύτερη ανακούφισή μας στο Βερολίνο; Ναι, όταν πηγαίνουμε σε final four επί Ομπράντοβιτς συνήθως κατακτάμε και τον τίτλο, αλλά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις όπου χάσαμε από καλύτερες ομάδες (βλ. Παρίσι 2001, Μόσχα 2005).. Δεν είμαστε η αρχή και το τέλος του μπασκετικού κόσμου..

Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τα σημερινές εξυπνάδες του στυλ: “Στο ’59 μας γύρισε ο Ολυμπιακός στο Παρίσι. Το -18 του τελικού (86-68) αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη διαφορά στην ιστορία του κορυφαίου ευρωπαϊκού θεσμού” που αναφέρει η ίδια στήλη.. Λες και το -18 έχει τεράστια διαφορά από το -14 που χάσαμε εμείς το 2001 στο ίδιο γήπεδο.. Έλεος πια με την επιλεκτική τύφλωση..

Συμπερασματικά, το ατομικό ταλέντο των παικτών (Τσίλντρες, Κλέιζα, Τεόντοσιτς κλπ.) και οι ..ποικιλίες  (που έγραψε χθες ο Διαμαντόπουλος, ο οποίος παρεπιπτόντως μάλλον αποτελεί την πιο σοβαρή ερυθρόλευκη πένα, τόσο από αυτά που γράφει στο “Φως”, όσο και από αυτά που postαρε στο Sport24 και μάλλον θ’ανταλλάξει χωλ με τον Βετάκη) δεν φτάνουν για να σηκώσεις την Ευρωλίγκα. Μπορεί να αρκούν για  αποκλείσεις την Κίμκι, την Πρόκομ (ή έστω την Κάχα Λαμποράλ) ή να σώσεις την παρτίδα με την Παρτιζάν, αλλά κάποια στιγμή θα αντιμετωπίσεις μια ΟΜΑΔΑ και θα το πληρώσεις ακριβά..

Τελειώνοντας, φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει ο Συρίγος, ο οποίος οργίασε και πάλι αποκαλώντας μετά τον τελικό τον Ναβάρο “μπασκετικό σίχαμα“.. Ενώ άμα ήταν Έλληνας θα λέγαμε για την “πονηριά του Παπαλουκά”, που λέει και ο Σκουντής.. Εντάξει, ο γερο-Φίλιππας μάλλον μίλησε ως πρώην εκπρόσωπος τύπου της Εθνικής Ομάδας..

P.S. Που ήταν η γνωστή ξανθιά φίλαθλος της ΤΣΚΑ;