Ευτυχώς λοιπόν που υπάρχει και ο gay-ρος και ξεχνάμε τα προβλήματα μας, όπως ορθά παρατηρεί ο Sarunas. Κερδίζεις στο εξοχικό, ρίχνει και καμιά φασίνα ο Kenny Gabriel επειδή από την τελευταία φορά μαζεύτηκε σκόνη (ΕΠΙΚΟ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ), παίρνεις δυνάμεις και συνεχίζεις. Αυτό είδαμε και στους αγώνες με τη Χίμκι και την Εφές. Μια ομάδα που ανέβηκε η ψυχολογία της μετά τον αγώνα στο ΣΕΦ και έτσι μπόρεσε να κάνει 2 στιβαρές νίκες. Ο Πασκουάλ είπε μετά τον αγώνα με τη Χίμκι πως είμαστε 30% έτοιμοι, εγώ θα πω μετά τον αγώνα στην Πόλη πως είμαστε 45% έτοιμοι αλλά όπως λένε και τα ποσοστά ούτε το μισό της διαδρομής δεν έχουμε διανύσει ακόμη.

Πάμε να δούμε τι έγινε μετά τον αγώνα με την ΑΕΚ:

-Η ομάδα βελτίωσε αρκετά την άμυνα της. Πλέον είμαστε στις 6 ομάδες που δέχονται λιγότερους πόντους στην διοργάνωση (πριν ήμασταν 9οι στη λίστα) ενώ όπως μας πληροφορεί το badbasket.gr και ο Ανδρέας Χριστοφόρου (ευχαριστούμε πολύ για τη διαχρονική πολύ καλή δουλειά) είμαστε 7οι στους πόντους που δεχόμαστε ανά κατοχή. Δεδομένων των 2 συντριβών σε Βαρκελώνη και Μόσχα και το δύσκολο πρόγραμμα που είχαμε (άλλο να έχεις παίξει με Ερυθρό, Βαβέργη, Μάλαγα και άλλο με Εφές, Φενέρ, Χίμκι), θεωρώ πως είμαστε σε καλό σημείο αμυντικά και πιστεύω πως θα βελτιωθούμε κι άλλο στη συνέχεια.

-Η ομάδα είναι σε καλή κατάσταση όσον αφορά και τα εύστοχα σουτ. Είμαστε 4οι στο TS%, 5οι στη λίστα στο ποσοστο ευστοχίας στα δίποντα και 3οι στο ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα (και 6οι στους ποντους που βάζουμε ανά κατοχή). Για μένα εδώ φαίνεται η δουλειά στο πλαίσιο λειτουργίας του Καταλανού σε σχέση με πέρσυ- ο τρόπος που γυρίζει η μπάλα και κινούνται οι παίκτες μακριά από αυτήν είναι παρα πολύ καλός. Δείγματα είχαμε δει και πριν (το είχα αναφέρει σε τουλάχιστον 3 αναρτήσεις φέτος) και αναμένω καλύτερη δουλειά σε αυτόν τον τομέα με το 2018, όπου πιστεύω θα είμαστε από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης σε αυτόν τον τομέα. Μεγάλο πράγμα το να γυρίζει σωστά η μπάλα με τόσους καλούς wings που έχουμε. Η ευστοχία μας επηρεάζει θετικά και την αμυντική μας επίδοση: Αν δεν πάρεις το rebound (είμαστε 6οι στη λίστα από το τέλος όσον αφορά τα ριμπάουν που παίρνει ο αντίπαλος), θα αναγκαστείς να κάνεις επαναφορά, χάνοντας 2-3 δευτερόλεπτα και έτσι θα επιτεθείς απέναντι σε οργανωμένη άμυνα.

Συνοψίζοντας, η ομάδα δείχνει να αποκτά χαρακτήρα οργανωμένου συνόλου που κρύβει αδυναμίες και κερδίζει νίκες λόγω ομοιογένειας. Αυτό λογικά θα μας βαλει στην 8δα αλλά για να πάμε μακρύτερα, πρέπει να διορθώσουμε κάποια….θεματάκια το συντομότερο δυνατόν.

-Το κάρο στην επίθεση το σέρνει η παλιά φρουρά και μόνο: Gist-Καλάθης-Rivers-Παππάς-Singleton. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Ο Lekavicius έκανε 2 καλά παιχνίδια μέχρι τώρα επιθετικά ενώ από δημιουργία δεν εντυπωσιάζει (και θα ξαναναφερθώ στο ζήτημα αυτό). Ο Gabriel επίσης προσέφερε σκορ σε 2 μόνο παιχνίδια..Οι Lojeski & Denmon έχουν κάνει από ένα καλό παιχνίδι. Ο Βουγιούκας είναι φιλότιμος, έχει κάνει 3 καλά παιχνίδια προσφέροντας αυτά που είχε ο Τσάβι κατά νου(παρατηρήστε πως όταν ανέβηκε αυτός, ανέβηκε και όλη η ομάδα λόγω αναβάθμισης στο frontcourt) αλλά δεν τον πήρες για να τραβήξει αυτός το κάρο επιθετικά. Με 6-7 παίκτες να σκοράρουν τακτικά, δεν πάμε f4. Γινόμαστε προβλέψιμοι ενώ ενδελεχεί ο κίνδυνος να σκάσουν και οι παίκτες, αν μόνο 6 από αυτούς σηκώσουν το κάρο για μια oλόκληρη χρονιά. Πρέπει να βάλουμε άλλους 6 πόντους (χοντρικά μιλώντας) ανά κατοχή στο ρεπερτόριο μας και αυτό δε θα γίνει αν τουλάχιστον 2 παίκτες δεν ανέβουν. Αφήνω απέξω το Θανάση γιατί α)η κύρια δουλειά του είναι η άμυνα και β) σκοράρει κυρίως από τάισμα των κοντών.

-Πάμε στο έτερο θέμα που οφείλει να μας προβληματίζει : Παρά την εξαιρετική κίνηση της μπάλας, η ομάδα δυσκολεύεται να βρει 2ο πόλο δημιουργίας (η ζωή δίχως τον Καλάθη…) Ο Lekavicius έχει να φάει πολλά ψωμιά μέχρι να μοιράζει 2 assist ανά αγώνα (μοιράζει 1.1 ασσιστ ανά αγώνα!!!) ενώ θέλει βελτίωση και το ball handling του. Ο Denmon, με εξαίρεση το ξέσπασμα με την Χίμκι, παραμένει εξαφανισμένος. Ακόμα και ο Aj Slaughter έκανε περισσότερα καλά παιχνίδια τέτοια εποχή…. Ο Rivers συνεισφέρει αλλά δεν ειναι η δουλειά του ενώ ο Pascual προσπαθεί να βρει δημιουργία και από τον Lojeski, πχ βάζοντας τον να παίξει pick and roll (με μετριότατα ως τώρα αποτελέσματα). Η χρονιά δεν μπορεί να βγει με έναν παίκτη να μοιράζει πάνω από το 40% των ασσίστ της ομαδας μας, όχι με επιτυχία πάντως. Για μένα είναι το σημαντικότερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή και ο μεγαλύτερος φόβος μου για τη συνέχεια. Η ομάδα πρέπει να το λύσει με όποιο τρόπο γίνεται-είτε με εσωτερική βελτίωση της ομάδας είτε με…αντικαταστάσεις παικτών (από τον Δεκέμβριο). Εύφημος μνεία πριν φύγουμε στον Singleton που αυτή τη στιγμή είναι ο 2ος στις assist στην ομάδα, δείχνοντας πως μπορεί να κάνει κι άλλα πράγματ από να θεωρείται απλά παίκτης 3&D (κατά τα άλλα έχει… ξενερώσει).

-Βολές. Εδώ ειλικρινά δεν έχω λόγια, ό,τι και να πω είναι λίγο. Δεν ξέρω πως θα το λύσουνε ΑΛΛΑ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΟΥΝΕ.

-Αμυντικά, ο Xavi έχει χρησιμοποιήσει μια πληθώρα trick για να κρύψει την έλλειψη dominant center: Doubleteam στο αντίπαλο 5ρι, 10 ποιοτικά λεπτά ενός ανεβασμένου Βουγιούκα που ποστάρει συνέχεια όσο βρίσκεται στο παρκέ, στόχευση του αντίπαλου 5ριου από γκαρντ που δεισδύουν για να πάρουν τα φάουλ ή να αναγκάσουν τον αντίπαλο προπονητή να τον αλλάξει μετά από αλλεπάλληλα καλάθια, σκληρά φαουλ από Singleton και Gist αυτά τα 30 λεπτά που παίζουν στο 5 για να κουράσουν τον αντίπαλο σέντερ. Παρότι…μιλάμε για κλεφτοπόλεμο απέναντι στα αντίπαλα 5ρια, θεωρώ πως γενικά η τακτική αποδίδει.΄Ισως να ήταν πιο αποδοτική η στόχευση τους αν είχαμε έναν guard που θα τους χτύπαγε ανελέητα στο pick and roll αλλά αυτή τη στιγμή, θεωρώ τη ρακέτα μας πολύ μικρότερο πρόβλημα από την έλλειψη δημιουργίας όταν ο Καλάθης δε βρίσκεται στο παρκέ. Πάντως, η προσθήκη ενός σέντερ θέλει προσοχή γιατί τα διαθέσιμα λεπτά και οι ρόλοι πλέον έχουν κατανεμηθεί και ενδεχομένως να γίνει χειρότερη η κατάταση αν δεν έρθει παίκτης που θα συμπληρώνει αρμονικά την ομάδα.

Εν κατακλείδι, η ομάδα βρίσκεται στο σωστό μονοπάτι αλλά έχει να διανύσει πάνω από το μισό της απόστασης. Βελτίωσε την ομαδική επιθετική της λειτουργία ενώ αμυντικά βασανίζει τα σουτ του αντιπάλου με πολλά blocks. Ωστόσο απέχουμε πάρα πολύ από το να θεωρηθούμε ομάδα F4: Πρέπει να δουλέψουμε αρκετά πάνω στα προβλήματα μας  σε άμυνα και επίθεση (πχ δημιουργία, άμυνα στο post, ΒΟΛΕΣ, επιθετικά φαουλ, σκοράρισμα από περισσότερους παίκτες) αλλά πιστεύω αρχές του 2018 θα είμαστε καλύτεροι εκτός και αν έχουμε σοβαρούς τραυματισμούς. ‘Ηττες εκτός προγράμματος λογικά θα έρθουν: πχ ο αγώνας με τη Ρεάλ είναι πονηρός (η Ρεάλ σκοράρει με πολλά τρίποντα και εμείς πάσχουμε στην άμυνα απέναντι στα τρίποντα-είμαστε 3οι χειρότερη στην εν λόγω λίστα) ενώ η τριάδα Ζαλγκιρις εκτός, εντός Μακάμπι και Μιλάνο είναι πολύ ύποπτη. Ωστόσο, παρά τις βέβαιες δυσάρεστες εκπλήξεις που θα έχουμε, νομίζω πως θα ανταμειφθούμε αν δείξουμε υπομονη: η Ευρωλίγκα πλέον κατέντησε αγώνας ημιαντοχής και όχι σπριντ 200 μέτρων όπου αν φορμαριζόσουν στο σωστό διάστημα, μπορούσες να κάνεις την έκπληξη.

ΥΓ. Ο Τσάβι έχει αποφασίσει να δώσει χρόνο στον Denmon, ίσως και τον Δεκέμβρη. Ελπίζω μόνο να μην το μετανιώσει και αυτός και εμείς…