Εκεί λοιπόν που σφαζόμασταν με την ησυχία μας για το αν κάνει ή δεν κάνει ο Xavi Pascual και δεν ενοχλούσαμε κανέναν, σκάει χθες απόγευμα προς μεσημέρι, μια ανακοίνωση της Ευρωλίγκας-μνημείο υποκρισίας, βλακείας και ιταμότητας:

‘Θέλουμε τον Παναθηναικό και τους φιλάθλους του στην Ευρωλίγκα αλλά δίχως τον DPG επειδή η συμπεριφορά του DPG βλάπτει το προιόν, πρέπει να φύγει αυτός που βάζει τα λεφτά για να παραμείνετε”. Όπως θα έλεγε και μια ψυχή,  “WOW”.

Ουσιαστικά, η Ευρωλίγκα ζητάει το ακόλουθο: Να μείνει το brandname της ΚΑΕ ΠΑΟ στην Ευρωλίγκα για να το εκμεταλλεύεται εμπορικά η εταιρία (τηλεοπτικά), να παίζουν με τον ΠΑΟ οι ομάδες για να βγάζουν εισιτήρια αλλά να φύγει ο χρηματοδότης της ομάδας (ώστε ο ΠΑΟ να μην είναι ανταγωνιστής για το f4) και να μη φωνάζει όταν τον σφάζουν (γιατί χαλάει την πιάτσα). Τουτέστιν, μας θέλουν σαν μια Βασκονία, να δίνουμε αξία με τη συμμετοχή μας στη διοργάνωση αλλά το πολύ να φτάσουμε μέχρι το f4 και να τους λέμε και ευχαριστώ από πάνω. Τέτοια συμφωνία έχει κλείσει μόνο ο Peter Minuit όταν αγοράσε το Manhattan το 1626 για μπιχλιμπιδια αξίας $1000 δολλαρίων (σημερινή αξία).

Οι άνθρωποι μας δουλεύουν ξεδιάντροπα μπροστά στα μούτρα και πλέον είναι ξεκάθαρο πως του χρόνου θα παίζουμε στο FIBA Champions League. Να σημειωθεί πως εδώ κόβεται και κάθε συζήτηση για αλλαγή προπονητή- όχι επειδή ο Καταλανός είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργ…συγγνώμη προπονητής αλλά δε θα σε ακολουθήσουν Jasikevicius ή o Blatt που προβάρεται για 2-3 ομάδες ΝΒΑ. Ωστόσο, ας προσπεράσουμε το αγωνιστικό κομμάτι (δένδρο) και ας μείνουμε στο τι ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην ομάδα (δάσος).

Στο καπάκι της ανακοίνωσης της Euroleague, μετά από 6ωρη συζήτηση με το ανεπισημο αφεντικό της FIBA Europe P. Baumann, δηλώσεις γίνανε και από το DPG, οι οποίες μάλιστα  μας παρείχαν αρκετά ενδιαφέρουσες πληροφορίες:

-Κατ’αρχάς, δήλωσε πως δεν πιστεύει πως όλες οι ομάδες υπογράψανε την ανακοίνωση. Η προιστορία της Ευρωλίγκας εδώ μάλλον είναι με το μέρος του-ας μην ξεχνάμε πως ο πρόεδρος της Εφές βγήκε μπροστά στο τελευταίο meeting και είπε δημόσια πως η Ευρωλίγκα ποτέ δεν τους ρώτησε για την τιμωρία του DPG ως προς τα βρισίδια στο instagram με τα χουλιγκάνια της Φενέρ (και μετά συμφωνήσανε μαζί του κι άλλες ομάδες). Το πιθανότερο λοιπόν είναι την ανακοίνωση να τη βγάλανε Ζόρντι, Mr Dogus και Ντυπόν&Ντυπόν παρέα.

Στην ίδια λογική, είπε πως η FIBA είναι ήδη σε συζητήσεις και με άλλες ομάδες της Ευρωλίγκας(!). Δεν ξέρω κατά πόσο θα μας ακολουθήσουν από το πρώτο έτος, πάντως το γεγονός πως εν έτει 2018 η Ευρωλίγκα βγάζει ανακοίνωση για να αναφέρει την πίστη των υπόλοιπων ομάδων στη διοργάνωση (αλήθεια, αυτή δεν είναι δεδομένη εφόσον μόνο ο ΠΑΟ είναι προβληματικός), μου θυμίζει λίγο την εκάστοτε κυβέρνηση που βγάζει ανακοίνωση για να διαψεύσει φήμες. Και όλοι ξέρουμε πως όταν φθάνει σε αυτό το σημείο μια κυβέρνηση, έχει ήδη αρχίσει να χάνει τον έλεγχο.

-Σε δεύτερη φάση, έδωσε μερικά εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία για τα οικονομικά της διοργάνωσης:

  1. Η Ευρωλίγκα πούλησε για 7 εκ. τα τηλεοπτικά δικαιώματα ΟΣΦΠ και ΠΑΟ (το μεγαλύτερο στην Ευρώπη) ενώ οι ομάδες παίρνουν πίσω περίπου 3.5 εκατομμύρια. Το ίδιο και στο Ισραήλ, o DPG είπε πως τα τηλεοπτικά δικαιώματα της Ευρωλίγκας στο Ισραήλ ειναι 5.5 εκατομμύρια και απο αυτά η Μακάμπι παίρνει πίσω τα 3. Αυτό σημαίνει πως η Ευρωλίγκα κράτησε για τον εαυτό της περίπου το 50%. Αν το κάνει αυτό σε όλα τα τηλεοπτικά συμβόλαια, μαζεύεται ένα αρκετά μεγάλο ποσό εσόδων που όμως δε βρίσκουν διέξοδο προς τις ομάδες. Σίγουρα πάντως τα λειτουργικά έξοδα της διοργάνωσης δε δικαιολογούν τόσο μεγάλο ‘χαράτσι’ ως προς τις ομάδες.
  2. Η Μακάμπι έψαξε και βρήκε την αμερικανική εταιρία χορηγό IMG. Δλδ μέσες άκρες ο DPG μας είπε πως Ισραηλινοί και ‘Ελληνες (αν βάλουμε και τη Chipita) είναι υπεύθυνοι για περίπου του 1/3 των επίσημων εσόδων της Ευρωλίγκας. Αν βγάλουμε έξω και τα τηλεοπτικά που τα φέρνει κάθε ομάδα αλλά και τους Τούρκους με τη χορηγία της Turkish Airlines( η Dogus είναι πτωχευμένη και σύντομα θα αποχωρήσει από χορηγός της Φενέρ ), τότε ρε παιδιά ο Ζόρντι τι ακριβώς κάνει; ‘Εσοδα δεν φέρνει στην Ευρωλίγκα, όραμα δε φέρνει, η ανάπτυξη του αθλήματος δεν τον απασχολεί, τότε για ποιον ακριβώς λόγο διοικεί;
  3. Επεσήμανε για ν-οστή φορά αυτό που όλοι στην Ευρώπη ήδη βλέπουν και προβληματίζονται: Πως το Champions League της FIBA, με 3 χρόνια ζωής και τριτοτεταρτοκλασσάτες ομάδες πλησιάζει σε ανταπόδοση το ακριβό οικοδόμημα της ULEB, θέτοντας το ερώτημα είναι κατά πόσο βιώσιμη είναι μια τέτοια κατάσταση. Για την ULEB, όχι για τη FIBA.

Τέλος, η ανακοίνωση των ομάδων είναι μνημείο φαρισαισμού: Δεν ασχολούμαστε με τη σαπίλα του τάφου μέσα αλλά με το αν φαίνεται λευκός απέξω. Το μπάσκετ στην Ευρώπη κάθε χρόνο πέφτει επίπεδο, παίκτες φεύγουν από πρωτολασσάτες ομάδες όπως το δευτεραθλητή Ευρωλίγκας για να πάνε στη G-League (βλέπε Khem Birch), οι καλοί Ευρωπαίοι παίκτες έχουν πάει στο ΝΒΑ δίχως οι ευρωπαικές ομάδες να έχουν πάρει ένα αξιόλογο χρηματικό ποσό, ιστορικές λίγκες παρακμάζουν και η Ευρωλίγκα ασχολείται με το αν τσακώνεται ένας ιδιοκτήτης στο instagram του με χουλιγκάνια άλλων ομάδων. Φυσικά και αυτό είναι η αφορμή για να ρίξει πρόστιμα, ουσιαστικά ο DPG τιμωρείται α) για τις επαφές του με τη FIBA και β) επειδή φωνάζει όταν η διαιτησία συνεχόμενα και επαναλαμβανόμενα αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων και παρασέρνει κι άλλους (βλέπε το euroleague mafia που κυριαρχεί σε Κάουνας, Βιττόρια και στην οικογένεια του Αλεξέι Σβεντ).

Το όλο σκηνικό θυμίζει μεγαλοαστική παρηκμασμένη νοοτροπία, μια ταινία ιταλικού νεορεαλισμού που παρουσιάζει μια οικογένεια πλούσια και πολύ comme-il-faut στις δημόσιες εμφανίσεις αλλά όταν ξύνεις λίγο το χρυσό στην επιφάνεια, ανακαλύπτεις σημεία και τέρατα: Ο πατέρας βγάζει λεφτά μέσω διαφθοράς και κερατώνει τη γυναίκα του με τις υπαλλήλους που του τρώνε τα λεφτά (τη μία την έχει γκαστρώσει κιόλας), η άεργη μητέρα κάνει κόκα και κερατώνει τον άνδρα της με τον προσωπικό γυμναστή, η αέργη κόρη έχει 2 υπηρέτριες μόνιμα και ασχολείται αποκλειστικά με τα ψώνια και την κοινωνική κριτική στα social media, ο γιός όλη μέρα κάνει μπάφο και παίζει παιχνίδια στο pc κοκ. Και όπως ακριβώς στις ταινίες η φούσκα σπάει για να αναδείξει το δράμα της ανθρώπινης ύπαρξης, η Ευρωλίγκα θα δει και αυτή την ωμή πραγματικότητα, όσο κι αν επιμένει πως το πρόβλημα είναι ο τρελός ψυχάκιας DPG.

Δεν έχω αυταπάτες πως ο DPG ίσως βρεθεί μόνος του στην αρχή και η ομάδα αναγκαστεί να έχει παίκτες με χαμηλότερη αξία από αυτή που έχουμε μάθει τα 2 τελευταία έτη (ο DPG μίλησε για καταιγίδες), άλλωστε αυτή τη στιγμή η Ευρωλίγκα προσυπογράφεται από ομάδες που τις βολεύει η τωρινή κατάσταση, επειδή δίχως εγγυημένο συμβόλαιο δε θα παίζουν σταθερά στην Ευρωλίγκα (Μιλάνο, Βασκονία, Εφές, Μακάμπι) ή είναι ευνοημένες από την τωρινή κατάσταση (Φενέρ, Μπαρτσελόνα, ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ). Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε πως η μοίρα των πρωτοπόρων είναι μοναχική. Για μένα, το ζήτημα δεν είναι αν είσαι μόνος σου ή όχι αλλά αν έχεις δίκιο. Αν έχεις δίκιο, αργά ή γρήγορα, θα ανταμειφθείς και οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν το δρόμο σου. Και συμπαθούμε δε συμπαθούμε το DPG, τον Xavi, τον Καλάθη, τον James, τον ΠΑΟ κοκ, πρέπει να παραδεχθούμε πως όλα όσα επισημαίνει ο DPG είναι ορθά όσον αφορά τόσο την πορεία του μπάσκετ στην Γηραιά ‘Ηπειρο όσο και την εταιρική διακυβέρνηση της Ευρωλίγκας.

ΥΓ. Επειδή κάτι πήρε το μάτι μου από επιχειρήματα τύπου “αν είχαν σβήσει την τιμωρία του DPG, σιγά μη φώναζε”, να ρίξουν παρακαλώ ένα κουβά με παγάκια στο κεφάλι τους όσοι αναμασάνε τέτοιες σάχλες μπας και συνέρθουν. Η κόντρα οικογένειας Γιαννακόπουλος Ζόρντι και δη για τα χρήματα είναι παλιά, ξεκινά από το 2002 και όπως φαίνεται, έφθασε στο κομβικό σημείο όπου μια πλευρά θα μείνει όρθια.

ΥΓ2. Για τα “δημοσιογραφικά μέσα” που ούτε τα @@ είχαν να παίξουν ολόκληρες τις δηλώσεις DPG, απαξιώ. Εσείς φταίτε που τους δίνετε και clicks.