Πολύ καλημέρα σας. Ο Παναθηναικός στα τελευταία μέτρα του δρόμου πριν τα play-offs δείχνει δαιμονισμένος, μασώντας σίδερα και κερδίζοντας ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ. Κέρδισε εκτός έδρας ομάδα top3, κέρδισε εκτός έδρας ομάδα top8 και φυσικά κέρδισε 4 συνεχόμενους αγώνες εκτός έδρας. Ο άνθρωπος που πιστώνεται αυτή την αλλαγή είναι ο Hall of Famer Rick Pitino.

Έγραφα επανειλημμένα πως το roster του Παναθηναικού δεν είναι ΤΟΣΟ ΚΑΚΟ όσο δείχνει αλλά παίζαμε εμείς κάτω από τα standards. ‘Αλλωστε σε σχέση με πέρσυ (πριν τον ερχομό του Mike James), η μονη πραγματική απώλεια είναι ο Singleton. Κατά τα άλλα ο Μήτογλου στη θέση του Kenny G (που χειροκροτήθηκε θερμά στο ΠΑΟ Βασκονία), ο Παπαπέτρου στη θέση του KC Rivers, ο Παπαγιάννης στη θέση του Auguste και ο Langford στη θέση του Denmon δεν συνιστούσαν τόσο μεγάλη υποβάθμιση. Νομίζω πλέον όλοι το αντιλαμβάνονται.

Η ομάδα εμφανίζεται όπως ακριβώς στόχευε το τότε επιτελείο το καλοκαίρι: ΕΜΠΕΙΡΗ, ΣΚΛΗΡΗ, ΚΑΛΟΠΡΟΠΟΝΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΗ, ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΣ ΧΩΡΟΥΣ ΜΕΣΩ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ ΜΕ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΗ ΤΟ MIDRANGE. Το γιατί ο Pascual δεν μπόρεσε να πάρει αυτά τα στοιχεία από την ομάδα του και μπορεί ο Pitino, είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει τον Καταλανό.

Δεν περιμέναμε να μάθουμε τώρα την προπονητική αξία του Pitino-στην τελική, όπως υπενθύμιζα όταν ήρθε, ο άνθρωπος είναι Hall of Famer. Αν δεν πετύχαινε στον Παναθηναικό, θα ήταν δικό μας το πρόβλημα, όχι δικό του.

O Πιτινό λοιπόν όταν ήρθε άλλαξε αρκετά:

  1. Αύξησε την ένταση στις προπονήσεις (Στις ΗΠΑ έχει φήμη αντίστοιχη του Ιβάνοβιτς σε αυτόν τον τομέα) για αυτό και αδυνάτισε και ο Παπαγιάννης. ‘ Ετσι η ομάδα παίζει με μεγαλύτερη ένταση (ειδικά στο Α ημίχρονο). Ειδικά σε αυτό, αύξησε το rotation (όχι απαραίτητα με συγκεκριμένες 5δες όπως ο Καταλανός) για να παίζουν λιγότερο οι παίκτες του.
  2. Βελτίωσε την κυκλοφορία γύρω από την μπάλα στη motion επίθεση του ΠΑΟ (οι παίκτες επίσης έχουν και καλύτερη φυσική κατάσταση και κινούνται και περισσότερο). Σε μια σχετικά ατάλαντη ομάδα (ειδικά ως προς το 1 προς 1), αυτό αύξησε σημαντικά την επιθετική αποτελεσματικότητα της ομάδας.
  3. Σταμάτησε την άμυνα με αλλαγές που δεν μπορούσε να παίξουν οι παίκτες. Αντίθετα, τα ψηλά 5ρια μας παίζουν show n recover (ή σπάνε τα σκριν οι περιφερειακοί), όπως άλλωστε και οι περισσότερες ομάδες του ΝΒΑ.
  4. ‘Εδιωξε τον (σε άθλια φυσική κατάσταση) Lasme, μείωσε το χρόνο του Gist, περιθωριοποίησε τον Payne (για να φύγει μόνος του). Και πήρε ό,τι του έλειπε από τον Παπαγιάννη: Σκληρά screens, ποστ παιχνίδι, φόβητρο στη ρακέτα.
  5. Αύξησε το post παιχνίδι του Thomas και σταμάτησε να το χρησιμοποιεί ως stretch 4. ‘Ετσι “μεγαλώνει” το γήπεδο στο set παιχνίδι. Επισης χρησιμοποιεί τον Παπαπέτρου τόσο για να ανοίξει το γήπεδο (μέσω τρίπλας και πάσας) όσο και ως δημιουργό. Προσπαθεί να κάνει το ίδιο ώρες ώρες και με το Θαντετονκούμπο, που το χρησιμοποιεί είτε ως screener είτε για να στήσει pick and roll στηριζόμενος στην αθλητικότητα του.
  6. Χρησιμοποιεί τον Langford συχνότερα ως spot shooter αντί για παίκτη που θα παίξει το 1 εναντίον 1.’Εφερε και τον Killpatrick (δεν με εντυπωσιάζει πάντως) στη θέση του Παππά για να αποκτήσει κάθετο παιχνίδι, να ενισχύσει το midrange και να έχει καλή άμυνα στην περιφέρεια.
  7. Μα πάνω από όλα, ΒΕΛΤΙΩΣΕ ΘΕΑΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. Οι παίκτες δε βγαίνουν από το αεροδρόμιο γνωρίζοντας πως θα χάσουν-πλέον δε δίνουν ούτε μισή ίντσα γήπεδο, χάνουν ή κερδίζουν. Προσπαθούν ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΝ και μένουν πιστοί στο πλάνο.

Φυσικά, η ομάδα συνεχίζει να έχει ατέλειες: Δε σουτάρουμε καλά στις βολές, δε βάζουμε τα τρίποντα, δεν υπάρχει 2ος δημιουργός πίσω από τον Καλάθη, τα 5ρια μας είναι επιρρεπή σε χαζομάρες (με εξαίρεση τον Ιαν), δεν έχουμε φυσική κατάσταση για να παίζουμε στο κόκκινο 4 δεκάλεπτα, δεν υπάρχει 2ος pick and roll center. Κλασσικό σύμπτωμα όλων των παραπάνω είναι η κατακόρυφη πτώση της αποδοσης της ομάδας στο Β ημίχρονο, είτε παίζουμε με τον ΠΑΟΚ, είτε με τη Βασκονία, είτε με τη Χίμκι. ‘Με το που θα κλείσει τη ρακέτα ο αντίπαλος προπονητής, εμποδίζοντας το pick and roll, ο ΠΑΟ αρχίζει και ζορίζεται. ‘Εχοντας παίξει ένα ημίχρονο στα κόκκινα, βγαίνει πιο κουρασμένος και δεν μπορεί να ανοίξει το γήπεδο μέσω άμυνας. Τα σουτ από την περιφέρεια δεν υπάρχουν ως εναλλακτική (για να ξεκουράσουν και τους παίκτες, η άλλη σου λύση που είναι το ποστ παιχνίδι απαιτεί σωματική καταπόνηση και όταν έχεις πολλά βαριά κορμιά ως αντιπάλους (πχ Βασκονια σε αντίθεση με τη ΤΣΣΚΑ) δυσκολεύεσαι, έχεις ΕΝΑΝ pick and roll center στο παρκέ (άρα είσαι προβλέψιμος) και τα προβλήματα αρχίζουν να φαίνονται έντονα (πόσο διαφορετικός θα ήταν ο ΠΑΟ με άλλο ένα combo guard με τρίποντο!). Ένα step-up των Παπαπέτρου-Μήτογλου στο τρίποντο (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΔΥΣΚΟΛΟ) ή μια αφύπνιση του Lojeski (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΠΙΘΑΝΟ) θα δίνανε λύσεις αλλά μάλλον θα συνεχίσουμε έτσι: Ως μια ομάδα με ταβάνι τις 5 αγωνιστικές στο top8.

Πάντως η χρονιά βγαίνει κερδισμένη: Από το πουθενά, επανήλθαμε στα αναμενόμενα (για το καλοκαίρι) πρότυπα, θα μπούμε στην 8δα κερδίζοντας σεβασμό, θα δώσουμε μάχες. Βελτιώσαμε τους νέους ‘Ελληνες παίκτες, αποκτάμε χαρακτήρα κερδίζοντας ΚΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ. Ευχαριστούμε θερμά uncle Rick (ΔΕ ΘΑ ΒΑΡΕΘΩ ΝΑ ΤΟ ΛΕΩ, ο DPG ΕΧΕΙ ΦΟΒΕΡΟ ΜΑΤΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ), έχει απόλυτο δίκιο ο Sarunas που μιλά στο twitter για respect.

ΥΓ1. Κακώς τσακώνεστε για τον Mike James. Φήμες (καλά πληροφορημένες) λένε πως ο MJ θα ξαναέρθει στον Παναθηναικό, μετά από προσωπική συμφωνία με το DPG (εξού και οι επισκέψεις σε ΟΑΚΑ). ‘Ισως όχι το επόμενο καλοκαίρι αλλά τα πράσινα ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΦΟΡΕΣΕΙ. Ο άνθρωπος άλλωστε κάνει παπάδες-θα βάλει τη Μιλαν μόνος του στους 8, δίχως βοήθεια από προπονητή ή συμπαίκτες.

ΥΓ2. Ρώταγα στο γήπεδο ποιον θέλουν μεταξύ Sarunas & Pitino και όλοι είπανε το 2ο. Για πείτε και σεις γνώμη γιατί είμαι ο μόνος που συνεχίζει να μην εμπιστεύεται τον Pitino να κάνει στελέχωση.

ΥΓ3. Για την τωρινή κατάντια των οργανωμένων, θα τα πούμε άλλη στιγμή. Οι μέρες αυτές ανήκουν στην ομάδα και όχι στους οπαδοπατέρες που απαιτούν χαρτζηλίκι. Ο DPG πάντως ήταν αποκαλυπτικός και σας έδειξε μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Μην ξεχνάμε πως ο άνθρωπος που κατηγορούν πως ξεκίνησε τα επεισόδια (δεν τα ξεκίνησε αλλά προσπάθησε ανεπιτυχώς να τα λήξει) είναι κολλητός του Μιχαλαριά (ναι, αυτού που με τον Μπαλτάκο καταστρέψανε τον ΑΟ) και προσλήφθηκε στην ΠΑΕ κατόπιν παράκλησης του τελευταίου (ίσως για να βγάλει τα ένσημα των φωνών που έβαζε στις συνελεύσεις του Φορέα περί “ενιαίου και αδιαίρετου”).