Τα playoff από τότε που ο νικητής κρίνεται στις τρεις νίκες πάντα βγάζουν δίκαιο νικητή. Η καλύτερη ομάδα είναι και αυτή που παίρνει το εισιτήριο για το F4. Είτε με «σκούπα», είτε με μπρέικ στο μπρέικ, πάντα αυτός που πρέπει και μπορεί να επιστρέψει, γυρνάει μπούμερανγκ τη σειρά και ας έχει αυτή στραβώσει. Ο Πασκουάλ θα το θυμάται σίγουρα όταν ανέτρεψε τη σειρά το 2013 με τη ζώνη που εφάρμοσε, πριν πετάξει λευκή πετσέτα… Το ίδιο συνέβη στη Σιένα, το ίδιο συνέβη με τη Μακάμπι, τα παραδείγματα δεν τελειώνουν ποτέ…
Που θέλω να καταλήξω; Η εικόνα και στους τρεις αγώνες είναι ότι ο ΠΑΟ είναι καλύτερος αλλά δεν ξέρει πως να το πάρει. Δεν έχει το ένστικτο, δεν έχει το μάτι που …γυαλίζει για να τελειώσει τη σειρά. Κακά τα ψέματα, βγάζοντας εκτός όσα συμβαίνουν με τη διαιτησία, η Ρεάλ σέρνεται. Με τον Γιουλ εκτός πόσος μήνες, με τους Αγιόν και Ράντολφ σε κακή κατάσταση, με μοναδικό playmaker τον Ντόνσιτς, οι Μαδριλένοι έχουν καταφέρει με τα ψέματα και αναχρονιστικά τρικ να φέρουν τη σειρά στο 2-1.
Στο τέταρτο παιχνίδι θέλω να δω μάτια που γυαλίζουν.. Τον Πασκουάλ να πετάξει στο παρκέ μόνο τους καμικάζι. Μόνους εκείνους που είναι έτοιμοι να φέρουν το διπλό. Οι λιγόψυχοι έχουν φανεί καιρό και δεν περίμενα τον φετινό Απρίλιο για να σιγουρευτώ. Ο πάγκος σε κάθε άμυνα, σε κάθε καλάθι, σε κάθε κερδισμένη κατοχή πρέπει να σηκώνεται και να εμψυχώνει.. Όσοι έχουν μεγαλύτερο «εγώ», ας μείνουν στο ξενοδοχείο. Η χαλαρή εικόνα της Τρίτης πρέπει να αποτελέσει παρελθόν. Ελπίζω ο εγωισμός κάποιων να έχει κλονιστεί με τις συνεχόμενες αποτυχίες στο top8 και αύριο να βγει αντίδραση, αντίδραση που δεν θα δώσει περιθώριο σε κανένα να αμφισβητήσει ότι ο ΠΑΟ είναι η καλύτερη ομάδα αυτής της σειράς.
Θα τα πούμε ξανά με το αυριανό παιχνίδι. Θα έχουμε να πούμε πολλά..