Η ανάρτηση αυτή προέρχεται από τη συζήτηση που είχα με έναν κολλητό κατά τη διάρκεια του αγώνα Ρεάλ Μαδρίτης-Ερυθρός Αστέρας. Σε αυτό το ματσάκι, η Ρεάλ διέλυσε τον Αστέρα, νικώντας με 30 πόντους διαφορά, σκοράροντας 38 πόντους στο Α δεκάλεπτο (τι ομαδάρα!) και κάνοντας fair play μην εκδηλώνοντας την τελευταία επίθεση για να φτάσει τους 100 (ο Σφαιρόπουλος να τα βλέπει αυτά). Και με τον κολλητό συζητάγαμε το ακόλουθο: ΠΑΟ και Ερυθρός Αστέρας βρίσκονται στην ίδια θέση στη βαθμολογία. Γιατί ο ΠΑΟ βασάνισε μέχρι τέλους τη Ρεάλ και έχασε στο τελευταίο λεπτό ενώ ο Αστέρας ισοπεδώθηκε; Αν ο ΠΑΟ είναι καλύτερη ομάδα, τότε γιατί ο Αστέρας έχει τον ίδιο αριθμό νικών; Η απάντηση που δώσαμε επαναφέρει το ζήτημα που έχω υπογραμμίσει πολλάκις εδώ μέσα: Ο ΠΑΟ έχει πολύ καλούς παίκτες (σε αντίθεση με τον Αστέρα) αλλά ο Ερυθρός έχει πολύ καλύτερη ομάδα.
Το πιστεύω ακράδαντα αυτό που θα γράψω: Ο φετινός ΠΑΟ (και με τον Τζεντίλε) είδε 12 πολύ καλούς παίκτες που εύκολα θα βρίσκανε θέση στις κορυφαίες ομάδες της ηπείρου. Δεν υπάρχει ούτε ένας κακός παίκτης στον ΠΑΟ φέτος, άσχετα με το πως αποδίδουν. Το πραγματικό πρόβλημα του ΠΑΟ είναι πως αποτελείται όμως από πολύ καλούς παίκτες και δεν αποτελεί ένα πολύ καλό σύνολο (σε αντίθεση με τον Ερυθρό Αστέρα ή την ομάδα του λιμανιού). Και όταν παίζουν μεμονωμένες μονάδες είναι πολύ εύκολο να τις απομονώσεις και να επιτεθείς στα μειονεκτήματα τους, κάνοντας τους παίκτες να φαίνονται χειρότεροι από όσο είναι. Αντιθέτως, όταν παίζουν δεμένα ως σύνολο, οι παίκτες μπορούν να κρύβουν μέσω της ομαδικής λειτουργίας τα μειονεκτήματα τους και έτσι να δείχνουν πολύ καλύτεροι από όσο είναι.
Ένας τρόπος να αποδειχθεί αυτό είναι όταν παίζεις με ομάδες που ανοίγουν το ρυθμό και επιτίθενται σε γρήγορο τέμπο. Οι ομάδες που έχουν καλούς παίκτες αρέσκονται στο να πηγαίνουν σε γρήγορο ρυθμό με πολλές επιθέσεις, όπου φαίνεται η ποιότητα των παικτών αφού οι ομάδες με κακή ποιότητα δεν αντέχουν να αποδώσουν καλά σε μεγάλο αριθμό επιθέσεων. Στις fast paced επιθέσεις, δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς και να κουράσεις τον αντίπαλο και άρα παίζουν οι παίκτες βασισμένοι σε μεγάλο βαθμό στο ατομικό τους ταλέντο. Ο Ερυθρός Αστέρας, μια ομάδα αποτελούμενη από μέτριους προς καλούς παίκτες, κατέρρευσε στη Μαδρίτη απέναντι σε αυτό το ρυθμό. ‘Αλλη ομάδα που κατέρρευσε στη Μαδρίτη, επειδή δεν είχε την ποιότητα να ακολουθήσει, ήταν η ομάδα που έπαιξε μαζί τους την πρώτη αγωνιστική και έφαγε ξεγυρισμένη μια 25ρα. Αντιθέτως, ο ΠΑΟ, επειδή έχει ΠΟΙΟΤΗΤΑ στο ρόστερ του, ακολούθησε μέχρι τέλους.
Πού θέλω να καταλήξω; Η ομάδα έχει εξαιρετικό ρόστερ για φέτος. Αν αφήστε τον Πασκουάλ να περάσει τη φιλοσοφία του στους παίκτες (πράγμα που δεν πρόκειται να γίνει φέτος) και του χρόνου γίνουν ΜΙΚΡΕΣ αλλαγές στο ρόστερ, έχουμε πολύ ΜΕΓΑΛΕΣ προοπτικές. Πρέπει ο προπονητής να ξέρει πως έχει αρκετή πίστωση χρόνο για να περάσει νέες ιδέες και λειτουργία στους παίκτες. Οι παίκτες και αυτοί πρέπει να ξέρουν πως έχουν στήριξη από τον προπονητή τους, ώστε να δουλέψουν σε βάθος χρόνου στα νέα πράγματα που τους ζητά ο κόουτς να βάλουν στο παιχνίδι τους. Ας μην πνίγουμε με τη σκιά των προηγούμενων κατορθωμάτων τους τωρινούς παίκτες, τα φαντάσματα δεν ταιριάζουν στο ΟΑΚΑ.
Ας επαναδιαπιστώσουμε πως φέτος όλη η χρονιά είναι προβληματική και να αφήσουμε τον Πασκουάλ να δοκιμάσει ό,τι θέλει, όσο θέλει, ώστε του χρόνου να μην ξεκινήσουμε για ν-οστή φορά από το σημείο 0. Η Ρώμη δε χτίστηκε σε μια μέρα. Υπομονή λοιπόν ώστε του χρόνου να παρουσιάσουμε εκτός από καλούς παίκτες και καλό σύνολο. ‘Ολα τα άλλα θα έρθουν μόνα τους.