Αναφερόμαστε φυσικά στο “OFFICIAL MATCH PROGRAM” (όπως αναγράφεται στο εξώφυλλο) του χθεσινού αγώνα με τον Άρη… 

Όταν ο εκφωνητής ανακοίνωσε ότι σε ορισμένες θύρες του σταδίου μπορεί ο καθένας να προμηθευτεί την “καινούργια προσπάθεια” της ΚΑΕ, η πρώτη μας αντίδραση ήταν: “Να και μια ευχάριστη έκπληξη”. Τόσο για αυτή καθ’αυτή τη δημιουργία του Match Program όσο και για τη διάθεσή του στο σύνολο των οπαδών και όχι μόνο στους δημοσιογράφους. Η συνέχεια όμως δεν ήταν και τόσο ευχάριστη…

Παίρνοντάς στο στα χέρια μας ήρθε το πρώτο μούδιασμα. Το εξώφυλλο ήταν κακόγουστο και η θεματολογία ανύπαρκτη. Η φωτογραφία που είχε επιλεχτεί ήταν παντελώς άκυρη αφού αντί να δείχνει τους παίχτες (ή έστω τους προέδρους π.χ. Θανάση με μπέρτα) έδειχνε σε πρώτο πλάνο δυο μαντράχαλους ανεβασμένους σε πλάτες (προφανώς δύο άλλων μαντράχαλων) και λίγο από το μούσι του Αλβέρτη μέσα σε ένα δάσος από χέρια.

Κοιτάζοντας το εξώφυλλο διαβάζουμε:
ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ – ΑΡΗΣ 10/11/2007 ΩΡΑ 17:00 4η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
Νεο Ταξιδι Στο Ονειρο (σ.σ. όπως το γράφουμε με πεζοκεφαλαία αλλά χωρίς τόνους)
ΑΦΙΣΕΣ ΖΕΛΙΜΙΡ ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ, ΣΑΡΟΥΝΑΣ ΓΙΑΣΙΚΕΒΙΤΣΙΟΥΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ

Αφίσες;;; Ναι, αφίσες… Πέρα από την απορία τι στο καλό γυρεύουν οι αφίσες στο Match Program ανοίγοντας στη μέση βρήκαμε μια δισέλιδη του Σάρας και τίποτα άλλο. Οι άλλες δύο είναι σε άσχετες σελίδες κι έτσι δε μπορεί να θεωρηθούν αφίσες αφού δεν υπάρχει τρόπος να τις βγάλεις από το περιοδικό παρά μόνο αν πάρεις ψαλίδι και σελοτέιπ.

Επειδή η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται και η καλή έκδοση από το εξώφυλλο ήμασταν σίγουροι για το τι θα επακολουθούσε… Ανοίγοντας στο πρώτο σαλόνι, στο μεσοεξώφυλλο υπήρχε μια διαφήμιση για “ΗΛΕΚΤΡΟΣΤΑΤΙΚΕΣ ΒΑΦΕΣ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ” (!!!) και στην δεξιά σελίδα το πρώτο θέμα του νέου Match Program με τίτλο “ΒΙΑ: Η γοητεία της παρότρυνσης”. Φυσικά δεν καταλάβαμε τίποτα από τον τίτλο, οπότε καθίσαμε να διαβάσουμε ολόκληρο το άρθρο. Το κείμενο ξεκινούσε ως εξής: “Ο μύθος του, ασύμβατου από την πραγματικότητα, μεγάλου κλαμπ, ενυπάρχει με σταθερό κατευώδιό του τον κόσμο του”. Ακριβώς όπως το γράφουμε (και τα κόμματα)… Όποιος καταφέρει να εξηγήσει τι εννοεί ας μας εξηγήσει κι εμάς… Στη συνέχεια έλεγε κάτι για την ιδέα της ομάδας και ότι δεν πρέπει να εκχυδαϊζεται. Μάλλον είχε γραφτεί πριν το βίντεο της προηγούμενης Κυριακής σκεφτήκαμε και προχωρήσαμε στην επόεμενη σελίδα… Εκεί, αφού διαβάσαμε τα βιογραφικά των προέδρων (δεν ξέρουμε αν έχει σημασία αλλά μας έκανε εντύπωση που οι αναφορές σε αθλητές στο κομμάτι του Παύλου σταματάνε στον Ρέμπρατσα) περάσαμε στο τρίτο σαλόνι με τις φωτογραφίες και τα ρόστερ των ομάδων. Επειδή το καλό πρέπει να λέγεται ομολογούμε ότι η φωτογραφία του Παναθηναϊκού είναι η καλύτερη που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη – well done! Μοναδικό στίγμα το γένι του Μπετσίροβιτς (έχει τα μούτρα να χαμογελάει κιόλας!)

Προσπερνώντας στην επόμενη σελίδα μια ατυχέστατη σύγκριση του σύγχρονου Παναθηναϊκού με την Βαρέζε και την προϊστορία των αναμετρήσεων του Παναθηναϊκού με τον Άρη στο ΟΑΚΑ, γυρνάμε σελίδα και πέφτουμε πάνω σε δύο διαφημίσεις κολλήτα. Αριστερά μια κατασκευαστική “ΚΤΙΡΙΟ 3” και δεξιά ένα παπούτσι adidas. Να πεις ότι ήταν τόσες πολλές οι διαφημίσεις που δεν είχαν πού να τις χωρέσουν να το καταλάβω, 2 είναι όλες κι όλες και μία στο τέλος (η οποία είναι επίσης σε λάθος θέση)!

Γύρνωντας βιαστικά την σελίδα, πέφτουμε σε νέο άρθρο με θέμα: “Στα σαλόνια της EUROLEAGUE!!! (Εκεί που μας ξέρουν πολύ καλά!!!)”. Ας ενημερώσει κάποιος τον συντάκτη ότι το πληκτρολόγιο του κολλάει στο θαυμαστικό γιατί αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι τα 6 θαυμαστικά μπήκαν επίτηδες (μάλλον δεν συμμεριζόμαστε τον ενθουσιασμό του..) Το κείμενο έκανε μια επιφανειακή περιγραφή του αγώνα αν κατάφερνε κανείς να το διαβάσει γιατί ήταν όλο γραμμένο με bold γράμματα και δεν υπήρχε ούτε μια φωτογραφία να σπάει λίγο η μονοτονία.

Αφού θυμηθήκαμε τον Πέκοβιτς, περάσαμε στο επόμενο σαλόνι όπου υπήρχε αναφορά σε 3 παίχτες του Παναθηναϊκού, τον Γιασικεβίτσιους, τον Διαμαντίδη και τον Σπανούλη. Φυσικά οι φωτογραφίες που συνοδεύουν τους αθλητές είναι λάθος αφού στο κείμενο του Γιασικεβίτσιους “παίζει” Διαμαντίδης και τούμπαλιν. Το καλύτερο κομμάτι όμως είναι οι χαρακτηρισμοί. Ο Διαμαντίδης λοιπόν είναι “ένας απίθανος Ροζ Πάνθηρας” (???) και ο Σπανούλης “ένας διαβολικός διεμβολιστής των αντίπαλων αμυνών, με φέρεγγυο σουτ που παίζει σαν ένα ροδάκινο τόσο άγουρο (σ.σ. άγουρο;;;) που πέφτει μόλις αγγίξεις τη ροδακινιά αλλά με εξελιγκτική σκέψη για το άθλημα”… Ρεσιτάλ!

Μετά κι από αυτό, δεν είχαμε και ιδιαίτερο κουράγιο να διαβάσουμε με προσοχή και το υπόλοιπο, φτάσαμε γρήγορα γρήγορα στην τελευταία σελίδα, όπου πάλι είχε μπει λάθος η διαφήμιση -αριστερά αντί δεξιά στο μέσα οπισθόφυλλο όπως συνηθίζεται- αλλά αυτό είναι πταίσμα..

Συνοψίζοντας, η γενική εικόνα της πρώτης έκδοσης του Match Program ήταν κακή. Το layout του είναι ερασιτεχνικό, το στήσιμό του είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι δεν έχει ίχνος επιμέλειας από κάποιον επαγγελματία γραφίστα, ενώ η σελιδοποίησή του είναι εντελώς λάθος και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν γίνει απίστευτες χοντράδες. Παράλληλα, τα κείμενά του είναι μέτρια, γεμάτα κλισέ και κάποιες επικές μπούρδες ενώ η επιμέλεια και η διόρθωση είναι έννοιες άγνωστες. Με δυο λόγια είναι μια έκδοση η οποία φωτογραφίζει την γενικότερη νοοτροπία του τμήματος Μάρκετινγκ. Προχειρότητα, βιασύνη και “άντε να τελειώνουμε να πούμε ότι το κάναμε”. Κρίμα…

ΥΓ. Τα παραπάνω μας έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση και ψάξαμε να βρούμε την ταυτότητα του εντύπου για να δούμε ποιός έχει γράψει τα κείμενα και ποιά εταιρία έχει αναλάβει την έκδοση (πιστεύοντας ότι θα ήταν κάποιος δημοσιογράφος και κάποια εκδοτική εταιρία αντίστοιχα). Τελικά στην πρώτη σελίδα βρήκαμε κάτι σχετικό και το αντιγράφουμε:
Το παρόν έντυπο εκδίδεται από την GMG ADVERTISING
[διεύθυνση, τηλέφωνο, e-mail]
Επιμέλεια έκδοσης Κείμενα: Κώστας Αλεξόπουλος (ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ)

Για να μην υπάρξει μπέρδεμα να ξεκαθαρίσουμε αυτό το “ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ” δεν είναι δικός μας σχολιασμός, έτσι γράφει μέσα στο έντυπο… Κύριε Τεράστιε, στο επόμενο τεύχος θα θέλαμε αφίσα των fun patrol (χωρίς Mr Green αν γίνεται). Ευχαριστούμε… Αν την βάλεις θα είσαι όντως ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ!