Τις προάλλες είχαμε αναφερθεί με σχετικό άρθρο στην επετειακή έκδοση της εφημερίδας “Η Πράσινη” σχετικά με το triple crown της ομάδας μπάσκετ, επισημαίνοντας πως τέτοιες κινήσεις χαρακτηρίζονται συνήθως από προχειρότητα.. Και αν στην περίπτωση ενός ένθετου μιας εφημερίδας υπάρχει η δικαιολογία της χρονικής πίεσης, στην έκδοση ενός βιβλίου κάτι τέτοιο δεν ευσταθεί, διότι πριν την τελική κυκλοφορία τυχόν λάθη και παραλείψεις υποτίθεται ότι ελέγχονται εξονυχιστικά… Στο κάτω κάτω εάν δεν προλαβαίνεις να κυκλοφορήσεις ένα βιβλίο όπως θα ήθελες, καλύτερα να το κυκλοφορήσεις όταν αυτό θα είναι έτοιμο 100%.. Αναφερόμαστε φυσικά στο βιβλίο “Glory Days: Τα χρυσά χρόνια 1992-2007”, το οποίο κυκλοφόρησε υπό τις ευλογίες της ΚΑΕ Παναθηναϊκός παραμονές του final four της Αθήνας. Στα πλαίσια των γενικότερων κινήσεων marketing που έχουν γίνει από την άνοιξη του 2006 και μετά, η κυκλοφορία ενός βιβλίου που να περιλαμβάνει διάφορες ιστορικές στιγμές από το παρόν και το παρελθόν σίγουρα είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατέυθυνση. Από τη θεωρία στην πράξη όμως πολλά μπορούν να αλλάξουν.. Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με κάποιες γενικές τοποθετήσεις, ενώ στο μέλλον πιθανόν να σχολιάσουμε αναλυτικότερα ορισμένα κομμάτια του βιβλίου..
Κατανοούμε την κίνηση της ΚΑΕ να προχωρήσει στην κυκλοφορία του βιβλίου λίγες μέρες πριν το final four για λόγους διαφήμισης, αλλά θεωρούμε ότι το βιβλίο έπρεπε να κυκλοφορήσει την καλοκαιρινή περίοδο. Ο λόγος είναι απλός: όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο η ομάδα ήδη είχε κατακτήσει το Κύπελλο Ελλάδας, ενώ μια βδομάδα μετά κατέκτησε και την Ευρωλίγκα. Με άλλα λόγια, το βιβλίο γρήγορα κατέστη “out of date”.. Τι καλύτερο από το να κυκλοφορήσει το βιβλίο αυτή την εποχή, συμπεριλαμβάνοντας την φετινή σεζόν; Tο γεγονός και μόνο ότι στο βιβλίο το λογότυπο της ομάδας έχει τρια αστέρια αντί για τέσσερα είναι από μόνο του ένα ισχυρό επιχείρημα..
Με μία πρώτη ματιά παρατηρεί κανείς πως η ένδοξη ιστορία του τμήματος μπάσκετ χρονολογείται από το 1992 και έπειτα, ενώ στον πρόλογο γίνεται η αναφορά ότι το 1987 ξεκίνησε η ενασχόληση του Παύλου Γιαννακόπουλου με το εν λόγω τμήμα. Δεν αμφισβητεί κανείς ότι ο Παυλάρας και ο Θανασάρας οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στην κορυφή της Ελλάδας και της Ευρώπης, αλλά έστω μια αναφορά σε παλαιότερες εποχές (εξίσου ένδοξες) μπορούσε να υπάρχει.. Κάτι προσέφεραν ο Βίδας, ο Κορωναίος, ο Κοκολάκης, ο Κόντος, ο Στεργάκος, ο Μπατής και τόσοι άλλοι..
Τα λάθη και οι παραλείψεις ορατές από την πρώτη ματιά δεν λείπουν.. Σε κάθε αγωνιστική περίοδο αφιερώνεται και ένα κεφάλαιο. Ως εδώ όλα ωραία, όμως αρκετές από τις (πολύ ενδιαφέρουσες) φωτογραφίες που συνοδεύουν τα κείμενα είναι τοποθετημένες “χύμα”, με αποτέλεσμα να διαβάζεις π.χ. για το Πρωτάθλημα του ’99 μέσα στο ΣΕΦ και από πάνω να φιγουράρει εικόνα από τους πανηγυρισμούς για την κατάκτηση του Κύπελλου Ελλάδος το 2003.. Ακόμα και οι καθιερωμένες ομαδικές φωτογραφίες που βγαίνουν στην αρχή κάθε σεζόν τοποθετήθηκαν “κατά τύχη”, ενώ σε δύο φωτογραφίες έχουν μπεί ανάποδα οι λεζάντες.. Ίσως φταίει η βιασύνη που αναφέραμε προηγουμένως..
Υ.Γ. Αν ζητάγαμε αναλυτικά στατιστικά και βιογραφικά των παικτών θα ήμασταν υπερβολικοί;