Καθώς όλες οι ομάδες βρίσκονται σε περίοδο προετοιμασίας, σκεφτήκαμε να αποτίσουμε ένα μικρό φόρο τιμής στο πρώτο όνομα που μας έρχεται στο μυαλό όταν ακούμε την λέξη: “προετοιμασία”. Φυσικά αναφερόμαστε στον γερόλυκο Ντάριλ Μίντλετον, ο οποίος φέτος θα αγωνιστεί για άλλο ένα χρόνο στην Χιρόνα (για 6η χρονιά συνολικά!) παρότι έχει φτάσει αισίως τα 41 χρόνια.. Ο Μίντλετον γεννήθηκε στην περιοχή-γκέτο Queens της Νέας Υόρκης στις 21/07/1966. Ξεκίνησε την καριέρα του από το κολλέγιο του Baylor στο οποίο αγωνίστηκε την τετραετία 1984-1988. Το καλοκαίρι του 1987 κλήθηκε στην προεπιλογή της Εθνικής ομάδας των ΗΠΑ για τους Παναμερικανικούς, χωρίς τελικά να καταφέρει να φτάσει μέχρι την τελική 12αδα. Ένα χρόνο αργότερα έγινε draft από τους Atlanta Hawks στον τρίτο γύρο (Νο 68). Το μικρό ύψος του για τη θέση που αγωνιζόταν (2.02) μάλλον αποτέλεσε ανασταλτικό παράγοντα για να δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ, έτσι στράφηκε προς Ευρώπη μεριά. Πρώτος του σταθμός ήταν η Τουρκική Τσουκούροβα, όπου αναδείχθηκε 1ος σκόρερ και 1ος ριμπάουντερ του Πρωταθλήματος.. Έπειτα βρέθηκε στο Μιλάνο, όπου αγωνίστηκε για δυο χρόνια στην Α2 με τα χρώματα της Τεορέμα Αρέζε, ώσπου το καλοκαίρι του 1991 μετακομίζει στην Χιρόνα, όπου αναδεικνύεται MVP του Ισπανικού Πρωταθλήματος.. Τα επόμενα δύο χρόνια βρίσκεται στη Σεβίλλη, αγωνιζόμενος με την Κάχα Σαν Φερνάντο, μάλιστα τη σεζόν ’92-’93 αναδεικνύεται εκ νέου MVP.. Τη διετία 1994-1996 αγωνίστηκε με τα χρώματα της Μπαρτσελόνα κατακτώντας ισάριθμα Πρωταθλήματα Ισπανίας.. Την άνοιξη του 1996 στο final four που διεξήχθη στο Παρίσι συναντάει για πρώτη φορά στο δρόμο του τον Παναθηναϊκό στον αξέχαστο εκείνο τελικό, χωρίς όμως να έχει δικαίωμα να αγωνιστεί αφού έπαιζε μόνο στο Ισπανικό Πρωτάθλημα ως 3ος ξένος.. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι το δίδυμο ξένων των Καταλανών στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα εκείνης της χρονιάς αποτελούσαν οι Καρνισόβας και Γκόντφρεντ. Έτσι ο Μίντλετον παρακολούθησε το final four από τον πάγκο με πολιτικά..
Την επόμενη διετία αγωνίζεται εκ νέου για την Χιρόνα, ενώ τη σεζόν ’98-’99 επιστρέφει στη Βαρκελώνη για λογαριασμό της Μπανταλόνα.. Τη χρονιά ’99-’00 επιστρέφει και πάλι στη Χιρόνα(!) αναδεικνυώμενος για τρίτη(!!) φορά MVP της Λίγκας ACB.. Στο τέλος εκείνης της χρονιάς αποκτάει κοινοτικό διαβατήριο λόγου του γάμου του με μια Ισπανίδα.. Αμέσως κεντρίζει το ενδιαφέρον του Ομπράντοβιτς (ο οποίος τον γνώριζε από τη θητεία του στην Ισπανία) και έρχεται στην Ελλάδα.. Στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε για 4,5 χρόνια και αποτέλεσε ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ επαγγελματία αθλητή. Λάτρης της προπόνησης και της σκληρής δουλειάς, έχυσε πολλά κιλά ιδρώτα σε παρκέ και γυμναστήρια. Μέχρι και τα καλοκαίρια ενημέρωνε καθημερινά τον Ιτούδη για το πρόγραμμα εκγύμνασης που ακολουθούσε ενώ καιρό βρισκόταν στις ΗΠΑ..
Όσο αγωνίστηκε αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τη front line των “πρασίνων”. Τις περισσότερες φορές δάμαζε με απόλυτη επιτυχία νεότερους και υψηλότερους αντιπάλους. Highlight της καριέρας του στον Παναθηναϊκό αποτέλεσε το final four του 2002 στη Μπολόνια, όπου έδωσε ρεσιτάλ απέναντι στους ψηλούς των Μακάμπι και Kinder. Η καριέρα του στο “τριφύλλι” έληξε άδοξα και απροσδόκητα. Ο νεαρός Ντάριλ στις αρχές Δεκεμβρίου του 2004 υπέστη πνευμονική εμβολή, με αποτέλεσμα σύμφωνα με τους θεράποντες ιατρούς του νοσοκομείου “Υγεία” όπου νοσηλέυτηκε να κινδυνέυσει ακόμα και η ζωή του! Οι λεπτομερείς εξετάσεις που έγιναν έδειξαν αρχικά ότι ο “D” έπρεπε να μείνει τουλάχιστον τρεις μήνες εκτός γηπέδων.. Το σχετικό ιατρικό ανακοινωθέν υπογεγραμμένο από τον ειδικό παθολόγο Ηλία Πολιτάκη ανέφερε τα εξής: «Ο Ντάριλ Μίντλετον νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Υγεία με πνευμονική εμβολή. Η κατάστασή του επί του παρόντος είναι καλή, θα παραμείνει στο νοσοκομείο και θα ακολουθεί ειδική θεραπευτική αγωγή μέχρι τα μέσα της επόμενης εβδομάδας, όταν και θα συμπληρωθεί ο κύκλος των εξετάσεων. Θα ακολουθήσει τρίμηνη θεραπευτική αγωγή με αντιπηκτικά και στο τέλος της θα κάνει εισαγωγή στο νοσοκομείο για νέες εξετάσεις. Η αιτία που το προκάλεσε δεν έχει γίνει γνωστή και σε όλο αυτό το διάστημα θα πρέπει να απέχει από κάθε αθλητική δραστηριότητα». Στις αρχές του Φλεβάρη ο Μίντλετον αποφάσισε να πάρει και μια δεύτερη γνώμη. Για το λόγο αυτό ταξίδεψε στις ΗΠΑ. Οι γιατροί του Methodist Hospital στο Houston τον διαβεβαίωσαν ότι μπορεί να ξεκινήσει άμεσα προπονήσεις. Επειδή όμως ακολουθεί θεραπεία με θρομβολυτικά χάπια και θα πρέπει να αποφύγει τον κίνδυνο τραυματισμού, σε πρώτο στάδιο δεν θα μπορεί να μετέχει στα προπονητικά διπλά, αλλά και τους αγώνες των “πρασίνων” σε Ελλάδα και Ευρώπη. Περιχαρής ο μικρός Ντάριλ δήλωνε: «Είναι πολύ σημαντικό για μένα που θα ξεκινήσω προπονήσεις. Στα είκοσι δύο χρόνια που παίζω μπάσκετ έχω σταματήσει συνολικά δύο εβδομάδες. Ήταν πολύ απότομη η αλλαγή για το σώμα μου. Τουλάχιστον, σε πρώτη φάση θα μπορώ να βοηθάω την ομάδα μου στις προπονήσεις και αν όλα πάνε καλά σύντομα θα επιστρέψω σε κανονικούς ρυθμούς». Κάτι τέτοιό όμως δεν συνέβη ποτέ, αφού οι νέες εξετάσεις που έγιναν από το ιατρικό τιμ του “τριφυλλιού” έδειξαν ότι ο αθλητής έπρεπε να μείνει εκτός αγωνιστικής δράσης για 6 μήνες. Συνεπώς η σεζόν είχε λήξει για τον συμπαθή Ντάριλ, ο οποίος αντικαταστάθηκε εν τέλει από τον τεράστιο Λόνι Μπάξτερ.. Οι “πράσινοι” δεσμεύτηκαν ότι θα επανεξέταζαν την περίπτωση να εντάξουν και πάλι τον Μίντλετον στο ρόστερ τους την επόμενη χρονιά, εάν εξασφάλιζαν τις απαραίτητες εγγυήσεις για την υγεία του. Ο παίκτης προσκόμισε σχετικά έγγραφα από γιατρούς των ΗΠΑ, αλλά δεν έπεισαν το ιατρικό επιτελείο των “πράσινων” με αποτέλεσμα να γραφτεί το οριστικό τέλος.. Ο πολύπειρος forward αναζήτησε αλλού την τύχη του και βρέθηκε στη Ρωσία, όπου αγωνίστηκε για την Ντιναμό Αγίας Πετρούπολης του Φώτη Κατσικάρη. Το καλοκαίρι του 2006 μετακομίζει και πάλι στην Ισπανία, που αλλού, στη Χιρόνα.. Αγωνίζεται προσφέρωντας κάποια ποιοτικά λεπτά όπως μόνο αυτός ξέρει, με αποτέλεσμα ο νέος προπονητής των Ισπανών Πέντρο Μαρτίνεζ να εισηγηθεί την ανανέωση της συνεργασίας με τον παίκτη για έναν ακόμα χρόνο..
Υ.Γ. Σε συνέντευξή του λίγο πριν το φετινό final four δήλωσε μεταξύ άλλων ότι: «Η Μπολόνια ήταν η καλύτερη εμπειρία της ζωής μου» συμπληρώνοντας πως: «Σίγουρα αποτελεί και επιθυμία μου να κατακτήσει ο Παναθηναϊκός την κούπα, αφού εκτός των άλλων, θέλω να χαρούν όλα τα μέλη της ομάδας και ειδικά ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, ο οποίος είναι ένας από τους αφανείς ήρωες όλων αυτών των ετών και αξίζει την αναγνώριση. Το λέω γιατί τον έχω ζήσει από κοντά»..