Μιας και αναφερθήκαμε στο θέμα των εισητηρίων διαρκείας, κρίνουμε αναγκαίο να σχολιάσουμε την αναφορά που γίνεται στο βιβλίο “Glory Days: Τα χρυσά χρόνια 1992-2007″ στο θέμα marketing. Καθώς η ΚΑΕ Παναθηναϊκός δραστηριοποιείται στον εν λόγω χώρο, από το βιβλίο δεν θα μπορούσε να λείψει ένα κεφάλαιο το οποίο αναφέρει την πρόοδο της ομάδας σε αυτόν τομέα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, όταν και συστάθηκε το σχετικό τμήμα, μέσω της ίδρυσης της «Giatra Ο.Ε.» (συμφερόντων Δημήτρη Γιαννακόπουλου). Αναφέρεται λοιπόν πως: “…πριν η «Giatra Ο.Ε.» αρχίσει να δραστηριοποιείται, ο μέσος όρος των εισιτηρίων ήταν 3.212. Όταν έπιασε δουλειά το νεοσύστατο τμήμα, ο αριθμός ανέβηκε στο 5.412, για να φτάσει μέχρι και το 17.132 στο διάστημα από 29 Μαρτίου εώς 19 Απριλίου 2006, όταν η εταιρία ήταν σε πλήρη δράση!”. Απλά υπενθυμίζουμε ότι το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα η ομάδα εντός έδρας έδωσε τους αγώνες εναντίον των: Μπενετόν Τρεβίζο (29/03/2006-τελευταίο παιχνίδι του top 16, όπου κρινόταν η πρόκριση στα προημιτελικά), Ταού Κεράμικα (04/04/2006-1ος προημιτελικός), Ολυμπιακού (09/04/2006, όπου κρινόταν η πρώτη θέση της κανονικής περιόδου) και Ταού Κεράμικα (12/04/2006-3ος προημιτελικός, όπου κρινόταν η πρόκριση στο final four της Πράγας). Μάλλον η κρισιμότητα των αγώνων δημιούργησε το ρεκόρ προσέλευσης και όχι οι ξυλοπόδαροι που έκοβαν βόλτες στο παρκέ.. Σύμφωνοι, ωραία τα happenings, αλλά ο κόσμος έρχεται να δει κυρίως τους παίκτες της ομάδας.. Τα περισσότερα από 4.000 εισιτήρια διαρκείας που διατέθηκαν τη χρονιά που μας πέρασε, αφορούσαν τον Φράνκι και τα υπόλοιπα παιδιά και όχι τον Mr. Green.. Σε ότι αφορά το περίφημο zeppelin, δυστυχώς μας είχαν προλάβει άλλοι…
Η αναφορά ότι: “στα παρκέ του ΟΑΚΑ παρέλασαν παιδάκια, ξυλοπόδαροι και «ηθοποιοί» που πρωταγωνίστησαν σε χιουμοριστικά σκετσάκια” κρίνεται επιεικώς ως άστοχη, καθώς το περίφημο σκετς που γελιοποιούσε τους αντιπάλους του Παναθηναϊκού εξόργισε ακόμα και τον Παύλο!! Όσο για: “τις τεράστιες πολυθρόνες που τοποθετήθηκαν για να απολαμβάνει κανείς από κοντά τις προσπάθειες των μεγάλων αστέρων”, μάλλον αναφέρονται στην οικογένεια Μικρούτσικου που σε μόνιμη βάση βρίσκεται στις εν λόγω καρέκλες (μέχρι και σε φωτογραφία στο τέλος του βιβλίου απεικονίζεται το εν λόγω ζεύγος!). Όσο για την παρουσία του Θανάση σε αυτές τις πολυθρόνες, εκεί πάμε πάσο…
Υ.Γ. Η ομοιότητα των bubble heads παικτών και προπονητών ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα, ενώ τα αντίστοιχα τρόπαια της Ευρωλίγκας ξεβάφουν με την αφή… Όπως λέμε “λιώνει στο στόμα”..
