Ήταν ο αληθινός MVP του Final Four της Αθήνας (ποιός Διαμαντίδης τώρα; Ας είμαστε λίγο σοβαροί..) Στα πλεϊ οφ η απόδοσή του έπεσε αισθητά (παραλίγο να γίνει μοραίος στον 3ο τελικό, αλλά τον έσωσε ο Διαμαντίδης), όμως χτύπησε εκεί που έπρεπε (τρίποντο μαχαιριά στον 5ο τελικό λίγο πριν το τέλος). Εαν καθότανε μερικά χρόνια ακόμα και εμφάνιζε ανάλογα κατορθώματα θα μπορούσε να μοιάσει λίγο στον τύπο με το 10 (δεν εννοώ τον Χατζηβρέττα, το φόραγε και κάποιος άλλος πριν από αυτόν…) Αυτός όμως αποφάσισε να αποχωρήσει και να πάει προς Ρωσία μεριά και ΤΣΣΚΑ Μόσχας, αφού του προσέφεραν τα διπλάσια και του πλήρωσαν και τη ρήτρα. Με τη στάση του έδειξε ότι δεν πολυγούσταρε να μείνει, αφού έφυγε σαν κλέφτης.. Το δεχτήκαμε όμως, γιατί μιλάμε για επαγγελματικό αθλητισμό. Μέχρι εδώ όλα καλά. Μετά από λίγο, άρχισε να λύνεται η γλώσσα του και άρχισε κάθε τρεις και λίγο τις δηλωσούλες στις εφημερίδες της Ρωσίας..

1η δήλωση: “Το πρωτάθλημα της Ρωσίας είναι πιο δυνατό από το ελληνικό, αλλά είναι κατώτερο από το ισπανικό και το ιταλικό”. Σοβαρά ρε φίλε; Ποιό Ρωσικό πρωτάθλημα; Η Δυναμό Περιχώρων ή η Ουράλ Γκρέιτ; Πλην της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, που είναι οι υπόλοιπες ομάδες της Ρωσίας στον μπασκετικό Ευρωπαϊκό χάρτη; Απλά υπενθυμίζουμε ότι η Ρωσία εκπροσωπείται από μια ομάδα στην Ευρωλίγκα (η Δυναμό Μόσχας συμμετείχε φέτος ως νικήτρια του ULEB Cup της προηγούμενης χρονιάς).

2η δήλωση: “Όλα έγιναν τόσο γρήγορα που κανείς απο τους οπαδούς του Παναθηναϊκού δεν πρόλαβε να αντιδράσει. Εάν το είχαν μάθει νωρίτερα δεν ξέρω τι θα έκαναν. Οι φίλαθλοι της ομάδας ήταν πολύ παρορμητικοί. Μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας βγήκαν στους δρόμους της Αθήνας και πανηγύρισαν. Δεν μπορούσαμε να φύγουμε από το ΟΑΚΑ. Όσο για τους φιλάθλους της ΤΣΣΚΑ, δεν είναι λιγότερο ένθερμοι αν κρίνω από το Final Four. Η υποστήριξή τους θα είναι πολύ σημαντική για την ομάδα”. Σε λίγο θα μας πει ότι τον καθυστερήσαμε κιόλας και άργησε να πάει στο θέατρο μετά τον τελικό.. Μην γκρεμίζεις ότι έχτισες έναν ολόκληρο χρόνο με την (αναμφισβήτητη) αξία σου.. Θα δεις πάντως πώς θα αντιδράσουμε όταν με το καλό επιστρέψεις στο ΟΑΚΑ ως αντίπαλος.. Γιατί ούτε στο Ευρωπαϊκό All Star δεν τόλμησες να έρθεις, γιατί άραγε; Μήπως δεν είχες καθαρή τη συνείδησή σου;

Υ.Γ. Ήταν μεγάλη η ευκαιρία που είχες.. Όχι τίποτα άλλο, αλλά δεν νομίζουμε ποτέ να γίνεις τζένεραλ μάνατζερ και να φορτώσεις με σέντερ-παλτό από την ομάδα σου τον Ολυμπιακό.. Ο “Μποντ” τις δύο φορές που γύρισε ως αντίπαλος αποθεώθηκε όπως του άξιζε.. Εσύ;

Ήταν ο MVP του 5ου τελικού των play off και όχι μόνο… Αν ήταν ανύπαντρος, θα μιλάγαμε για τον πιο περιζήτητο εργένη… Οι ατάκες του έξυπνες και κοφτερές όπως ο τρόπος που αγωνίζεται: “Έχω δημιουργήσει σχολή των πέντε δευτερολέπτων. Σκέφτομαι μάλιστα να διοργανώσω και ένα σχετικό καμπ” … “Πως να έχω καλό ποσοστό στις βολές (σ.σ. είχε 3/14 στην κανονική περίοδο!) όταν εκτελώ την πρώτη βολή τον Οκτώβριο, τη δεύτερη τα Χριστούγεννα και την τρίτη το Πάσχα;” “Έκανα ένα triple crown το 1997 με τον Ολυμπιακό και ένα το 2007 με τον Παναθηναϊκό. Θα κάνω άλλο ένα το 2017 και μετά θα σταματήσω…” Απέδειξε με το σπαθί του ότι ανήκει στους κορυφαίους, όμως το τεχνικό τιμ του Παναθηναϊκού δεν είχε αποφασίσει αν θα τον κρατήσει και του χρόνου στην ομάδα, αφού ήθελαν προφανώς να δουν ποιούς παίκτες θα αποκτήσουν.. Δεν ζήταγε πολλά, μα μόνο μια ξεκάθαρη απάντηση. Αναγκάστηκε να πάρει ο ίδιος τηλέφωνο τον Ιτούδη για να ρωτήσει για το μέλλον του. Εισέπραξε μια απάντηση του στυλ: “εμείς σε θέλουμε, αλλά ο ρόλος σου θα είναι περιορισμένος”. Οι 99 στους 100 θα καθόντουσαν στις δάφνες τους και θα εξαργύρωναν την επιτυχία τους με μία ανανέωση συμβολαίου. Αυτός όμως προτίμησε τον δύσκολο δρόμο και απάντησε: “Σας ευχαριστώ, αλλά θέλω να παίζω μπάσκετ”. Αυτός είναι ο λόγος που σε λατρεύουμε και σε σεβόμαστε Δημήτρη Παπανικολάου. Γιατί ορισμένες φορές ο σεβασμός είναι το σημαντικότερο προσόν. Ο Παπ δεν έγλυψε ποτέ, δεν πούλησε οπαδιλίκι, δεν έκανε καραγκιοζιλίκια και ταρζανιές, παρά μόνο δούλευε σαν σκυλί, καταπίνοντας πολλά (βλ. αποκλεισμός απο την αποστολή του final four ελέω …Τόνι Ντελκ) περιμένοντας την δικάιωση του, η οποία ήρθε στο κύκνειο άσμα του με την φανέλα του Παναθηναϊκού…

Υ.Γ. Τώρα ποιός θα κάνει τα σουτ της απελπισίας; Δημητράκη, θα μας λείψουν τα τικ σου και οι άμυνες σου με τη γλώσσα έξω σαν λυκόσκυλο.. Kαλή τύχη όπου και αν πας..