Ξανακοιτώ τον τίτλο και φαίνεται κάτι ανάμεσα σε τίτλο απομνημονευμάτων μεγάλων ανδρών και σε τίτλο βιβλίου της Λένα Μαντά που απευθύνεται σε θείτσες. Το προσπερνώ και συνεχίζω με όσα αποκόμισα από το τουρνουά:
- Ωραίο κορεό με τις καλύτερες στιγμές του τιτάνα Π. Γιαννακόπουλου, το λάβαρο με τη φωτογραφία του δημιουργού του σημαντικότερου τμήματος ελληνικού συλλόγου ανεξαρτήτως αθλήματος, είναι ο,τι πιο πολύτιμο έχει κρεμαστεί ποτέ από την οροφή του ΟΑΚΑ.
- Πολύ σημαντική και η παρουσία ΑΟ και ΠΑΕ στο ΟΑΚΑ-ειδικά για τους νεαρούς παίκτες της ΠΑΕ που οφείλουν να καταλάβουν που παίζουν (γιατί αν περιμένουμε από τη διοίκηση της ΠΑΕ, θα κλάψουμε).
- Ωραία εικόνα και με τα παιδιά των ακαδημιών άλλων ομάδων (Περιστέρι, Πανιώνιος, ΑΕΚ) να συμμετέχουν και αυτά σε αυτό το τουρνουά (με το DPG να κάνει δημόσιες σχέσεις με μελλοντικούς στόχους από την ακαδημία του Περιστερίου).
- Εξαιρετικά οργανωμένο το τμήμα marketing της ΚΑΕ -αλλά τα εισιτήρια ακριβά (το ξαναγράφω εδώ για να καταλάβουμε πως δε θα περάσει αναίμακτα η συνεχιζόμενη αύξηση των τιμών των εισιτηρίων εδώ και 3-4 έτη).
- Ο Παπαπέτρου αναδεικνύεται σε παίκτη κλειδί, αντίστοιχο Pete Mickael για τον Πασκουάλ. Δημιουργία από μέσα προς τα έξω, άμυνα (αρχίζει ο αγώνας με τη Khimki και σκάει κορυφή ο Παπαπέτρου για άμυνα στο άλλο γκαρντ), τρίποντο. Παίζει με αυτοπεποίθηση αν και αρκετές στιγμές ξεφεύγει και κάνει κατάχρηση προσπαθειών. Να δούμε πως θα τα πάει και σε κανονικές συνθήκες.
- Αναμένω καλύτερα ποσοστά στις βολές, χειρότερα ποσοστά στο τρίποντο σε σχέση με πέρσυ. Πάντως είναι φανερό πως οι αντίπαλοι θα μας παίζουν ζώνη και όταν δεν έχουμε 2 εκ των παικτών στη παρένθεση σε καλή μέρα από την περιφέρεια (Langford-Thomas-Lekavicious-Lojeski-Παππάς-Μήτογλου), θα έχουμε θεματάκια (αλλά όχι θεματάρες, η ζώνη δε σπάει μόνο με τρίποντα).
- Ο Παπαγιάννης πρέπει να χάσει κιλά για να βελτιώσει και την ταχύτητα του στην άμυνα και να βελτιώσει επίσης το πως διαβάζει το παιχνίδι. Επιθετικά δε θα έχει θέμα αλλά πρέπει να βελτιωθεί λίγο στο πως αμύνεται απέναντι σε κοντύτερους παίκτες.
- Υπάρχουν πεντάδες με εξαιρετική άμυνα (πχ όταν παίζουν ταυτόχρονα οι Παπαπετρου Θανασονκουμπο Lasme) και πεντάδες που αμυντικά έχουν θεματάρες (πχ με 2 εκ των Langford, Thomas, Lojeski, Leka).
- Αν ο Lekavicious εμφανιστεί με τόσο ΚΑΚΗ συγκέντρωση στους κανονικούς αγώνες, θα έχουμε δράματα.
- Αν ο Καλάθης σουτάρει με τόσο άθλια ποσοστά, θα έχουμε κλάματα.
- Ο Langford είναι πολύ λιγότερο προβλέψιμος από τον James όταν παίζει 1 εναντίον 1, ειδικά σε ειδικές καταστάσεις. Κρατήστε το αυτό γιατί μπορεί να είναι κλειδί για τη συνέχεια.
- Δεν μου άρεσε η κίνηση μακριά από την μπάλα αλλά είναι νωρίς για αυτό.
- Ο Παππάς πρέπει να καταλάβει πως πρέπει να κάνει και 3ο step-up μετά από αυτά με Ιβάνοβιτς και Πασκουάλ 1ου έτους και το 3ο step-up δε σημαίνει απαραίτητα καλύτερα ποσοστά στην επίθεση. Υπήρχαν αρκετές στιγμές που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως playmaker αλλά επέλεξε είτε να επιτεθεί είτε να δώσει κατευθείαν. Πάντως, πιστεύω πως είναι καλύτερος χειριστής μπάλας από το Lekavicious και μπορεί να αποφορτίσει σημαντικά τους 2 άσσους αν αποφασίσει να γίνει πιο δραστήριος σε άλλους τομείς (κατέβασμα μπάλας, σκαλοπάτι για μετακίνηση της μπάλας στην αδύναμη πλευρά, pick n pop). Άμυνα πάντως έπαιξε και δη καλή.
- Επειδή δεν εμπιστεύομαι τους Lasme, Gist να τη βγάλουν καθαρή δίχως τραυματισμούς φέτος, ο Θανασονκούμπο αναμένω να πάρει χοντρά λεπτά ως 2ο FW στη ρακέτα (έδειξε πως μπορεί να το κάνει με επιτυχία).
- Η ομάδα έχασε λίγο σε αθλητικότητα στην άμυνα δίχως Rivers, Gabriel, Peyne, Denmon αλλά κέρδισε σε ευφυία (πολύ εξυπνότεροι αμυντικοί οι Lasme, Langford, Παπαπέτρου). Αυτός είναι ένας παράγοντας που ίσως κάνει τη διαφορά.
- Ο Μήτογλου τσαγανό έχει μπόλικο-η φάση που σηκώθηκε να κόψει στα ίσα τον Κάλινιτς με αποτέλεσμα ο 2ος να χάσει το κάρφωμα, είναι ενδεικτική. Πρέπει όμως να βελτιώσει τόσο την κατανόηση του παιχνιδιού στην άμυνα (το οποίο έρχεται με την τριβή) όσο και την επιθετική του ικανότητα. Θυμίζει λίγο άγουρο παίκτη αλλά πιστεύω πως θα βελτιωθεί αρκετά, ειδικά από το Φεβρουάριο και μετά.
- Τέλος, ένα σχόλιο για τη στελέχωση: Η ομάδα φέτος ώρες ώρες μου φαίνεται μονοδιάστατη σε επίπεδο παικτών: Υπάρχουν εξαίρετοι αμυντικοί αλλά μέτριοι επιθετικοί (Καλάθης, Θανασονκούμπο, Gist), υπάρχουν εξαίρετικοι επιθετικοί αλλά μέτριοι αμυντικοί (Thomas, Lojo, Langford, Leka), παίκτες ανάλογα με τις μέρες τους (Παππάς, Παπαγιάννης) κοκ. Αυτό σημαίνει πως όποτε φέτος δεν παίζουμε ως ένα ενιαίο σύνολο, θα φαινόμαστε πολύ δευτερότριτης τάξης ομάδα. Θέλει χρόνο αυτό για να βγάλει αποτέλεσμα.
Πάντως, η ομάδα επιβεβαίωνει τις υποψίες μου-δε θέλει κι άλλο playmaker πίσω από τον Καλάθη, όχι τουλάχιστον με τον τρόπο που παίζει ο Καταλανός. ‘Αλλο έναν 3&D guard θέλει, δλδ κάποιον που θα σουτάρει πίσω από τα σκληρά σκριν ακόμα και δίχως τρίπλα και που θα κυνηγάει guards τύπου Bobby Dixon…
ΥΓ. Ο Lauvernge παικταράς αλλά δεν τον έπαιξε ιδιαίτερα δύσκολα και ο Πασκουάλ, προφανώς για να μην αποκαλύψει τρικ (όπως και εμάς πχ δεν μας παίξανε καμιά μυστήρια ζώνη). O Ennis πάλι, δεν γεμίζει ιδιαίτερα το μάτι.
ΥΓ2. Η Khimki ούτε φέτος μου γεμίζει το μάτι, ακόμα λιγότερο σε σχέση με πέρσυ. Η Μακάμπι πάλι, δείχνει έτοιμη να ξαναμπει (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) 8δα.
YΓ3. Οι φωτογραφίες και τα κολλητιλίκια με τον Καταλανό κλεφτοκοτά μου κάθονται στο στομάχι, κυρίως γιατι δεν προβλέπω αλλαγή στάσης της Euroleague. Μου φαίνεται πως δε βάζει μυαλό ο DPG σε ότι αφορά τη δυνατότητα ανακωχής με την Εuroleague mafia και θα κλαίει πάλι όταν έρθει η ώρα.