Όποιος πιστεύει ότι ο Παναθηναϊκός «χτύπησε» το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα να σηκώσει το χέρι! Αυτό που είδαμε χτες ήταν ένας «υπνωτισμένος» Παναθηναϊκός (με αδιάφορο προπονητή) να νικάει ΜΟΝΟ 4 πόντους έναν αξιοθρήνητο Ολυμπιακό (με ανύπαρκτο προπονητή). Τί να λέμε τώρα, πονέσανε τα μάτια μας…
Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς. Ο Ομπράντοβιτς έχοντας μέσα στο παρκέ ανά πάσα στιγμή 3-4 μις ματς απέναντι στους παίχτες του Ολυμπιακού έπαιζε παθητική ζώνη στην άμυνα (με μερικές εκλάμψεις ζον-πρες της κακιάς ώρας)! Όταν έβλεπε ότι ακόμα κι έτσι μπορεί να πάρει μεγάλη διαφορά έβαζε τον Διαμαντίδη (αποκορύφωμα στο 2.30 πριν το τέλος στο +9). Συνήθως έβαζε τον Σάρας αλλά με σαφή εντολή «όχι τρίποντα». Μόλις έβλεπε ότι ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΕΤΣΙ μπορεί να πάρει διαφορά άφησε και τον Σάρας και έβαζε τον Λόγκαν! Αντίθετα τον Σμιθ που έπαιζε άμυνα με τα μάτια δεν τον έβγαζε με τίποτα… Τι άλλο να κάνει πια; Ό,τι μπορούσε έκανε…
Από την άλλη ο Ντούντα έδωσε ρεσιτάλ …ύπνου. Απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό πιο μονότονο και «εύκολο» στο διάβασμα και από «Άρλεκιν» προτίμησε να μην ντουμπλάρει στο χαμηλό ποστ με αποτέλεσμα να δούμε την πιο μονότονη επιθετική δραστηριότητα. Η μπάλα στο ζωγραφιστό ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά… Βαρέθηκα να βλέπω τον Βουγιούκα να τελειώνει φάσεις. Κόντευα να κοιμηθώ… Στη δε επίθεση μείναμε όλοι άφωνοι με τον επιθετικό πλουραλισμό και τα ασύλητα συστήματα. Η μπάλα στον Σπανούλη και ό,τι ήθελε προκύψει (και μια προσευχή να του σφυρίξουν φάουλ). Και πάνω που βρήκε ένα (και μοναδικό) μις ματς με τον Πρίντεζη (απέναντι στους Σμιθ και Καϊμακόγλου) τον έβγαλε έξω κάποια στιγμή και τον ξέχασε μέχρι το 4ο δεκάλεπτο αν θυμάμαι καλά με αποτέλεσμα να μας στείλει για ύπνο μια ώρα αρχύτερα.
Πραγματικά τόσο ξενέρωτο ντέρμπι (ο Θεός να το κάνει) δεν θυμάμαι. Ο Ολυμπιακός είναι πραγματικά αξιοθρήνητος. Τόσο κακό Ολυμπιακό έχω να δω από την εποχή του Καζλάουσκας. Ειδικά όταν παίζει με τον Χάινς στο «5» και τον Άντιτς στο «4» είναι να τον κλαίνε και οι ρέγγες. Έμπαινε ο Διαμαντίδης στο ζωγραφιστό και ήταν ψηλότερος από τον αντίπαλο σέντερ. Αστείο θέαμα. Για να μην μιλήσω για αυτό το κακέκτυπο του Πεν που έχουν στον άσσο που κοπάνησε και ένα μεγαλειώδες έρμπολ κάποια στιγμή αν θυμάμαι καλά. Με κορυφαίο τον Πρίντεζη έπαιζαν, από κει να καταλάβει κανείς.
Και αντί να τους ρίξουμε –όχι 35- δεκαπέντε πόντους στο χαλαρό εμείς ψωλαρμενίζαμε… Γενικά υπήρχε η αίσθηση ότι ο Παναθηναϊκός “φρέναρε” όταν η διαφορά μεγάλωνε. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται και από τα 21 λάθη τα οποία υπό νορμάλ συνθήκες θα είχαν φέρει το γνωστό βυσσινή χρώμα στο πρόσωπο του Ζοτς, όμως -φευ- χτες απλά καθόταν και έπαιζε με τα κλειδιά…
Έτσι κι αλλιώς πάντως δεν έχει και πολύ νόημα. Αν ο Ολυμπιακός δεν πάρει κανέναν παίχτη από Αμερική μεριά φέτος πάει για χαλαρό sweep το πράγμα. Το μόνο καλό είναι ότι δεν αποθαρρύνθηκαν οι Ολυμπιακοί κι έτσι θα συνεχίσει να έχει ένα (σχετικό) ενδιαφέρον το πρωτάθλημα.
Και για να μην ξεχνιώμαστε… Ντέρμπι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει…