Ξεκίνησε λοιπόν (επιτέλους!) η Ευρωλίγκα να δούμε λίγο μπάσκετ αφού οι συνδικαλιστές οι δικοί μας μην πω τι κάνουν… Προσωπικά το σημερινό ήταν το πρώτο ολοκληρωμένο παιχνίδι που είδα μετά την αλλαγή των κανονισμών και μπορώ να πω ότι με ψιλοξένισε.

Είδαμε πολύ p’n’r (και καλά εμείς είμαστε συνηθισμένοι) αλλά με σταθερή κατάληξη σε παιχνίδι κάτω από την ρακέτα. Δεν θυμάμαι να είδα ούτε μια φάση γρήγορου passing game. Και αν με Σπανούλη, Παπαλουκά και Τεόντοσιτς δεν είχα μεγάλες απαιτήσεις από τον Ολυμπιακό, δεν το είδα όμως ούτε από την Ρεάλ. Μονοδιάστατο παιχνίδι και από τους δύο και σε αρκετές στιγμές …αμήχανο. Ειδικά η Ρεάλ έβγαζε κάτι επιθέσεις με τον Γκιούλ (ή όπως στο καλό προφέρεται το όνομά του) να κάνει δύο βήματα μέσα από το τρίποντο και να σουτάρει που φώναζαν «δεν ξέρουμε τι κάνουμε» από χιλιόμετρα.

Γενικά αυτό το θέμα με την (αναμενόμενη) αλλαγή των ισορροπιών στην επίθεση χρίζει συζήτησης. Το παιχνίδι στο ζωγραφιστό σύμφωνα με τους ειδικούς αναμένεται να φορεθεί πολύ φέτος αφού όπως υποστηρίζουν με τους νέους κανονισμούς λόγω μεγαλύτερης επιφάνειας οι βοήθειες θα είναι πιο δύσκολες και τα ένας εναντίων ενός στην ρακέτα πιο πολλά. Προσωπικά έχω τις διαφωνίες μου και πιστεύω ότι θα δούμε πολύ inside game τους πρώτους μήνες μέχρι να προσαρμοστούν στη νέα μπασκετική πραγματικότητα τόσο οι άμυνες όσο (κυρίως) οι επιθέσεις. Γιατί, ναι, έχει μεγαλώσει το εμβαδόν αλλά έχει μεγαλώσει και η περιφέρεια. Και δεν καταλαβαίνω γιατί μια άμυνα να προτιμήσει να αφήσει πλεονέκτημα στον επιτιθέμενο κοντά στο καλάθι μη ντουμπλάροντας αντί να αναγκάσει σε τρίποντο από τα 6.75. Άλλωστε αυτή δεν ήταν η λογική πάντα;

Βεβαίως εγώ το βλέπω το θέμα λίγο υποκειμενικά γιατί αν όντως συμβεί αυτό που προβλέπουν οι ειδικοί θα πρέπει να αλλάξουμε όνομα στο blog 🙂

Πιστεύω λοιπόν ότι σήμερα είδαμε το πρώτο δείγμα αμηχανίας απέναντι στους νέους κανονισμούς. Δεν ξέρω πόσους μήνες θα πάρει να βρουν ρυθμό οι ομάδες αλλά ελπίζω να γίνει γρήγορα γιατί αυτό που είδα ομολογώ δεν μου άρεσε.

ΥΓ. Πως τον είδατε τον γαύρο;
Προσωπικά δεν με ενθουσίασε αλλά ούτε και κακός μου φάνηκε. Είδα μια ομάδα με πίστη στον εαυτό της που προσπάθησε να τρέξει στο γήπεδο και να πάει σε όσο το δυνατόν περισσότερες επιθέσεις προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να κυριαρχήσει. Και νομίζω ότι τους βγήκε… Στην επίθεση είχαν πολύ σαφή προσανατολισμό, είχαν και σούπερ γκούφυ…εεε…Μπουρούση, ήταν και αρκετά αδιάβαστη η Ρεάλ (ειδικά στον Σπανούλη είχαν τόσο λάθος αντιμετώπιση στα drive του που ορισμένες στιγμές απόρησα αν ο το scouting είχε ενημερώσει ότι ο Σπανούλης πήρε μεταγραφή).

Άντε να δούμε κι εμάς…

ΥΓ2. Δεν έπιασε και το κόλπο με την τεχνική ποινή του Μεσίνα ε, Ηλία; Ως γνωστών ο παμπόνηρος Ιταλός πήρε εσκεμμένα(!) τεχνική ποινή μετά από ένα καταπληκτικό σερί 3-0 του Ολυμπιακού για να του κόψει το ρυθμό. Λες και δε μπορούσε να πάρει τάιμ άουτ… Δυστυχώς όμως το κόλπο δεν έπιασε και έφαγε τελικά 11-0 σερί. Που’σαι ρε Λημνιάτη! Έλα πίσω γιατί θα μας πιάσει μελαγχολία με τον Ζούρο τον Ηλία (που λέει και το άσμα).