Πέρασε αρκετός καιρός από το τελευταίο post, αλλά το αδιάφορο του ελληνικού πρωταθλήματος και της regular season στην ευρωλίγκα, σε συνδυασμό με τις προσωπικές μας υποχρεώσεις, μας έκαναν να χαθούμε για ένα διάστημα.. Ο ημιτελικός κυπέλλου, όμως, καθώς και η έναρξη του τοπ16 ουσιαστικά σήμαναν το καμπανάκι ότι τα πράγματα σοβάρεψαν..
Αρχής γενομένης από τον ημιτελικό κυπέλλου, το συμπέρασμα σε ότι αφορά το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι ένα: Το φαβορί στο ΟΑΚΑ θα είναι πάντα ο Παναθηναϊκός.. Διάβαζα κείμενα πριν από το παιχνίδι που χαρακτήριζαν τον Ολυμπιακό «γκραν φαβορί», κοιτούσα τα σχόλια στο blog και διέκρινα μία απαισιοδοξία, ενώ ακόμα και οι αποδόσεις στις στοιχηματικές εταιρίες ταυτίζονταν με το γενικότερο κλίμα.. Προφανώς όλοι ξέχασαν ότι στα ντέρμπι εισάγονται νέες μεταβλητές που καθορίζουν το αποτέλεσμα της εξίσωσης. Απέναντι σε ένα «μπλαζέ» με ύφος χιλίων καρδιναλίων Ολυμπιακό, παρουσιάστηκε ένα ψυχωμένος Παναθηναϊκός που κυριάρχησε στα ριμπάουντ και νίκησε στις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες. Μπορεί τη συγκεκριμένη περίοδο ο Ολυμπιακός να παρουσιάζεται πιο έτοιμος παίζοντας μπάσκετ περισσότερο θελκτικό στα μάτια των φιλάθλων, ωστόσο τις νίκες και τους τίτλους φέρνουν τα «σκουπίδια» του αθλήματος, ήτοι οι μικρές σημαντικές λεπτομέρειες..
Η ήττα (απώλεια τίτλου) για τον Ολυμπιακό είχε ως επακόλουθο να ξεκινήσουν ο προπονητής και αρχηγός του – όντας έτοιμοι από καιρό – ένα «κύμα» δηλώσεων με κύριο σλόγκαν την «έλλειψη σεβασμού» προς σε κείνους και την ομάδα. Αρχικά, ο Μπαρτζώκας δήλωσε ξεκάθαρα ότι μία από τις αιτίες της ήττας ήταν «ο γνωστός κύριος Τανατζής». Προς έκπληξη μας είπαμε να δούμε ξανά το παιχνίδι εστιάζοντας στις αντιδράσεις τόσου του ίδιου, όσο και των παικτών του στα σφυρίγματα των διαιτητών, καθώς και να ψάξουμε σε πόσα και ποια παιχνίδια έχει διαιτητεύσει ο εν λόγω ρέφερι με τον Μπαρτζώκα ως προπονητή του Ολυμπιακού. Είδαμε, λοιπόν, έναν ήρεμο ακόμη και στο τέλος του αγώνα Μπαρτζώκα, ενώ με εξαίρεση τον Σπανούλη, οι υπόλοιποι παίκτες του Ολυμπιακού διαμαρτύρονταν στα «φυσιολογικά» πλαίσια ενός τέτοιου αγώνα. Ταυτόχρονα, με μία απλή αναζήτηση στο site του ΕΣΑΚΕ, βρίσκει κανείς, πως στα οκτώ παιχνίδια με αντίπαλο τον Μπαρτζώκα ο Τανατζής έχει σφυρίξει μόλις δύο. Τον ημιτελικό κυπέλλου και τον περυσινό δεύτερο αγώνα της κανονικής περιόδου. Για ποιο λόγο λοιπόν χαρακτηρίζεται ως «γνωστός» ο Τανατζής από τον Μπαρτζώκα; Η συγκεκριμένη απορία λύνεται με μία προσεκτική ματιά στο βίντεο του αγώνα που δείχνει ότι η στοχοποίηση ξεκινά από το νούμερο δύο (ή μήπως ένα;) του Ολυμπιακού, τον Σπανούλη. Στο τελευταίο εξάλεπτο είναι εμφανή τα ειρωνικά χαμόγελα, οι χειρονομίες και οι διαμαρτυρίες του κατά τ’ άλλα αδικημένου αρχηγού τους.

Το βίντεο για μας τους οπαδούς είναι καθρέφτης των παικτών και αν ήμασταν από μια πλευρά θα ρωτούσαμε τον Σπανούλη αν είχε αγωνιστικές ευθύνες (φυσικά δεν περιμένουμε να γίνει από αυτούς που έχουν την ευκαιρία να το κάνουν) για την ήττα στο ντέρμπι. Ο λόγος είναι απλός, αφού τον είδαμε να χάνει δύο κρίσιμα αμυντικά ριμπάουντ (Λάσμε, Μπράμος), να υποπίπτει σε ένα καθαρό φάουλ, να αστοχεί σε κρίσιμα σουτ και κυρίως να μένει αδρανής στην ήττα που ερχόταν.. Τι ήταν εκείνο τελικά που του στέρησε «τη δυνατότητα να προσφέρει αυτά που μπορεί» και «να λάβει την αναγνώριση που αξίζει»; Επιπροσθέτως, θα μας πει τι εννοεί λέγοντας «υπάρχει ένας τεράστιος σεβασμός στην Ευρώπη, που δυστυχώς δεν τον έχουμε στην Ελλάδα»; Πέρα από το προφανές, δηλαδή τη διαρκή γκρίνια για τη διαιτησία, αν αναφέρεται στο θέμα του ελέγχου ντόπινγκ, να τον ενημερώσουμε ότι η ΚΑΕ Ολυμπιακός, έστω με καθυστερημένα αντανακλαστικά, είναι αρωγός της προσπάθειας που ξεκίνησε πέρυσι η ΚΑΕ ΠΑΟ «για να φύγουν οι σκιές πάνω από το άθλημα».. Δυστυχώς ο αρχηγός του Ολυμπιακού δεν ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων αθλητών που είναι και μεγάλοι άνθρωποι.. Δεν θα μπορούσε άλλωστε ένα τόσο αλαζονικό και εγωπαθές άτομο.
Αυτά είναι τα σχόλια για το αγωνιστικό σκέλος και τα απόνερα του ντέρμπι. Τα σημαντικά έπονται, πολύ ασχοληθήκαμε με τους πελάτες του Πεδουλάκη..
Έχοντας εξασφαλίσει τον πρώτο τίτλο στην Ελλάδα (εννοείται ότι πρέπει να παρουσιαστούμε σοβαροί στον τελικό) και πιθανότατα το πλεονέκτημα έδρας στο πρωτάθλημα, ήρθε η ώρα για το επόμενο βήμα στην Ευρώπη. Πέρυσι οι πολλές αλλαγές στο ρόστερ, τα κενά που υπήρχαν σε αυτό, η έλλειψη χημείας τέτοια εποχή, καθιστούσαν πολύ δύσκολο το κυνήγι του πλεονεκτήματος έδρας.. Η εξασφάλιση και μόνο της πρόκρισης ισοδυναμούσε με επιτυχία, ωστόσο φέτος θεωρώ ότι πρέπει να πάμε ένα βήμα παραπάνω κυνηγώντας μία εκ των δύο πρώτων θέσεων. Ο στόχος αυτός, αν και δεν έχει τοποθετηθεί επίσημα, κρίνοντας από κάποιες δηλώσεις των παικτών υποθέτω ότι βρίσκεται στο πίσω μέρος του μυαλού τους.. Οι αντίπαλοι δύσκολοι αλλά ταυτόχρονα με τρωτά σημεία που πρέπει να σημαδέψουμε.
Μπαρτσελόνα: Πιθανώς το πληρέστερο ρόστερ του ομίλου, το οποίο όμως δεν παρουσιάζει το μπάσκετ που θα περίμενε κανείς. Είναι εμφανής η έλλειψη χημείας, ο Ναβάρο δεν είναι στα καλύτερα βράδια του, ενώ το κενό στη θέση του point guard παραμένει. Στην άμυνα οφείλουμε να σημαδέψουμε στα αργά πόδια των Τόμιτς/Λόρμπεκ/Ναβάρο/Λάμπε. Παρόλ’ αυτά, παραμένει το φαβορί του ομίλου.
Φενέρ: Φαινόταν και αποδείχθηκε από την πρώτη αγωνιστική ότι είναι η ομάδα με πολύ μικρό βάθος πάγκου.. Συνωστισμός ταλέντου στις θέσεις «3» και «4» αλλά προβλήματα στις θέσεις των guard και του Center. Στην πραγματικότητα υπάρχει η αύρα του Ομπράντοβις και οι πέντε – έξι πολύ ταλαντούχοι παίκτες. Η Φενέρ έχει πολλές και σημαντικές αδυναμίες (μικρό rotation, έλλειψη πείρας στα guard, αργά πόδια ψηλών) και μπόλικο επιθετικό ταλέντο. Θεωρώ ότι θα καταφέρουν να προκριθούν στην επόμενη φάση αλλά όχι με πλεονέκτημα έδρας.
Λαμποράλ Κούτσα: Κλασική ισπανική ομάδα. Ομάδα ρυθμού που σουτάρει αρκετά από το τρίποντο και έχει ως παίκτες κλειδιά τους Νοτσιόνι και Ερτέλ. Ιδιαίτερα σημαντικό το παιχνίδι στην Ισπανία και πρέπει να παρουσιαστούμε έτοιμοι.
Ουνικάχα Μάλαγα: Δεν είναι η περυσινή Μάλαγα αλλά πάντα στην έδρα της είναι υπολογίσιμη αντίπαλος.. Απαραίτητο το δύο στα δύο…
Αρμάνι Μιλάνο: Αποδείχθηκε και στον πρόσφατο αγώνα ότι είναι ένα σύνολο με αρκετές καλές μονάδες, όχι όμως ομάδα. Συνεχώς επιδιώκουν το παιχνίδι απομόνωσης για τους Λάνγκφορντ/Χάκετ/Τζεντίλε, ενώ ο Μος είναι ο συνδετικός κρίκος αυτών.. Πιστεύω ότι στην Ιταλία θα νικήσει κάποιον εκ των τεσσάρων φαβορί, σημαντικό να μην είμαστε εμείς..
Έφες: Η εικόνα της στην κανονική περίοδο δεν έπεισε κανέναν ότι μπορεί να διεκδικήσει μία θέση στο τοπ8. Ωστόσο, καμία έδρα στο τοπ16 δεν είναι εύκολη και σίγουρα στην Τουρκία θα δυσκολευτούν αρκετοί..
ΟΣΦΠ: Εδώ είναι όλα γνωστά..
Κλείνοντας, οι ανηφόρες μόλις ξεκίνησαν για τον Πεδουλάκη και τους παίκτες του. Η δύσκολη συνέχεια απαιτεί δύο πράγματα: α) Διατήρηση της ίδιας μαχητικότητας και β) δουλειά στις αδυναμίες. Οι Μπατίστ και Μαυροκεφαλίδης μέχρι στιγμής χαρακτηρίζονται ανεπαρκείς, ενώ κρίνεται απαραίτητο να βρουν ρόλο (έστω για λίγα λεπτά) οι Παππάς και Γιάνκοβιτς.
υ.γ1: Αυτό με τον σεβασμό πια.. Πετάς τη λέξη και καθάρισες! Γενικά!
υ.γ2: Kαλή χρονιά σε όλους με υγεία, ευτυχία και επιτυχίες στην ομάδα!