Σε ένα αρκετά σκληρό παιχνίδι σε μια από τις πιο καυτές έδρες του πρωταθλήματος ο Παναθηναϊκός δυσκολεύτηκε αλλά κέρδισε τον Πανιώνιο στη Ν. Σμύρνη με 76-80. Σε αυτά τα παιχνίδια και ειδικά τέτοια εποχή το αποτέλεσμα είναι το μοναδικό κριτήριο, έτσι δε μπορούμε παρά να είμαστε ικανοποιημένοι από την ομάδα σήμερα, ειδικά από την στιγμή που την προηγούμενη αγωνιστική σε αυτό το ίδιο γήπεδο είχε χάσει ο Ολυμπιακός. Κλειδί της αναμέτρησης η ζώνη του Παναθηναϊκού για μεγάλο μέρος του αγώνα που τον κράτησε ζωντανό σε ένα παιχνίδι που δεν ήταν σε καλή μέρα αμυντικά.

Στο πρώτο ημίχρονο ο Πανιώνιος ξεκίνησε δυνατά με πολύ πιεστική άμυνα και πολύ ενέργεια σε άμυνα και επίθεση και ο Παναθηναϊκός ασφυκτιούσε. Παρ’όλα αυτά επανήλθε με όπλο την ζώνη στην άμυνα (!) και το inside game στην επίθεση. Ο Φώτσης πολύ καλή δουλειά στο πρώτο ημίχρονο στα ριμπάουντ (αλλά και επιθετικά) ενώ ο Σπανούλης κουβαλούσε την ομάδα. Μάλιστα για λίγα λεπτά πήγε στον πάγκο και αμέσως ο Παναθηναϊκός έμεινε πίσω στο σκορ με αποτέλεσμα ο Καλάθης να ξαναβρεί το καρεκλάκι του στον πάγκο πολύ γρήγορα. Το πιο αρνητικό σημείο στο παιχνίδι του Παναθηναϊκόυ στο πρώτο ημίχρονο ήταν τα λάθη, στοιχείο που έκανε τον Ομπράντοβιτς πολύ γρήγορα να πάρει το γνωστό βυσινί χρώμα. Τελικά η ζώνη 2-3 λειτούργησε στην άμυνα, τα τρίποντα του Πανιώνιου έπαψαν να βρίσκουν στόχο και ο Παναθηναϊκός έκλεισε το ημίχρονο μπροστά στο σκορ με 42-40.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός έδειχνε να κυριαρχεί. Εξασφάλιζε διαφορές (τις οποίες όμως δε μπορούσε να και κρατήσει) αλλά γενικά είχε επιβάλει τον αργό ρυθμό που ήθελε και φαινόταν ότι ελέγχει το παιχνίδι. Μέχρι δύο λεπτά πριν το τέλος όπου όντας 7 πόντους προστά ο Ομπράντοβιτς αποφάσισε να κάνει πειράματα. Έβαλε μέσα και τους δύο ψηλούς κάνοντας τον Παναθηναϊκό στατικό για 3 επιθέσεις και βγάζοντάς τον εκτός ρυθμού με αποτέλεσμα το παιχνίδι να έρθει πολύ γρήγορα στο καλάθι. Τελικά το λάθος του Ράις κλείδωσε το παιχνίδι αν και αν δεν ήταν ο Σάρας να γλυτώσει τον Παναθηναϊκό από παράβαση 8 δευτερολέπτων στην τελευταία φάση θα είχαμε περιπέτειες. Τέλος καλό όλα καλά…

Από τον Παναθηναϊκό ξεχώρισε ο Πέκοβιτς επιθετικά όπου με τον Μπράιαντ αντίπαλο είχε εύκολο έργο κι αν δεν έχανε και μερικά εύκολα καλάθια θα είχε πάει κοντά τους 30 πόντους. Παράλληλα ο Σπανούλης ήταν ξανά το μυαλό της ομάδας και όποτε έβγαινε για να ξεκουραστεί ο Παναθηναϊκός είχε πρόβλημα.
Θετικός και ο Σάρας για ένα ακόμα παιχνίδι. Με αρκετούς πόντους, καλές επιλογές, αρκετές ασίστ, ένα αντιαθλητικό (!) αλλά κυρίως με το γνωστό του πάθος και την ανακατοσούρα που έφερε στην αντίπαλη άμυνα βοήθησε πολύ. Επίσης θετικός και ο Περπέρογλου που πάλεψε και στην άμυνα. Ο Φώτσης κατέβασε αρκετά ριμπάουντ και σπρώχτηκε πολύ κάτω από την ρακέτα. Για ένα ακόμα παιχνίδι βρήκε στόχο από τα 6.25, έχασε όμως και ένα πέναλτι προς το τέλος που θα μπορούσε να τελειώσει τον αγώνα λίγο νωρίτερρα και να μας σώσει από την αγωνία. Από τους υπόλοιπους τίποτα ιδιαίτερο, ειδικά ο Καλάθης πελάγωσε από την πίεση της περιφέρειας του Πανιωνίου, ενώ ο Νίκολας είναι ντεφορμέ.

Highlights

Το τούβλο του Τέπιτς στην πρώτη του προσπάθεια για τρίποντο. Ούτε ο Τσαρτσαρής τέτοιο σουτ. Τι εθνικότητα είπαμε είσαι αγόρι μου; Btw τελικά αυτός δεν έχει ξυριστεί. Ακόμα σαν 13χρονος έφηβος είναι… Τώρα που το σκέφτομαι σαν 13χρονος σουτάρει κιόλας…

Οι ασίστ του Σάρας στον Μπατίστ που αναβίωσαν τα γνωστά από πέρσι πικ εν ρολ των δυο τους. Με την ευκαιρία κύριοι του ΣΚΑΙ τα ριπλέι είναι για να τα βλέπουμε όχι για να δείχνετε διαφημίσεις επάνω τους. Σε κάτι τέτοιες λεπτομέρειες είναι που βγάζω το καπέλο στην ΕΡΤ που αν μη τι άλλο σεβόταν το άθλημα και τον θεατή στη μετάδοσή της.

Η Νέα Σμύρνη. Πολύ μας αρέσει που βλέπουμε ξανά τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη. Άλλη ομάδα ο Πανιώνιος εκεί. All time classic οι μούτζες και τα κωλοδάχτυλα σε πρώτο πλάνο διανθισμένα με την κλασική γκρίνια προς τους διαιτητές για οτιδήποτε συμβαίνει στο παρκέ. Στρούγκα!

Λαβράκια

Ο Δάρδαλης δεν ξέρω τι θέλει να αποδείξει στα αφεντικά του γαυροκάναλου στο οποίο δουλεύει αλλά το να κάνει ότι δεν βλέπει την εμφανή μεταφορά μπάλας λίγο πριν το τέλος ή να φωνάζει για 8 δευτερόλεπτα από τα 6 είναι προκλητικό. Τέλος πάντων η αναφορά σε αυτόν έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν εξετάσουμε τις φορές που φαίνεται να έχει κολλήσει Χατζηγεωργίτιδα.

Τα καλύτερα σήμερα:
“Μπαίνει ο Γιάνκοβιτς, γιός του αείμνηστου αδερφού μας Μπόμπαν”. Εντάξει, όλοι τον συμπαθούσαμε τον Μπόμπαν, αλλά μην μπασκετο-λαϊκίζουμε κιόλας.
“Σιούτης στον Σπανούλη και τρίποντο!”. Μπέρδεψε ο σπίκερ τον Μπατίστ με τον Σιούτη που καθόταν δίπλα του…
Και βέβαια το κορυφαίο όλων με το οποίο ο σπίκερ επέλεξε να ανοίξει την πρώτη μετάδοση της χρονιάς. Η πιο ηλίθια ευχή που έχω ακούσει ποτέ…
Στον Σπανούλη για την γέννηση του γιού του: “ευχόμαστε τα καλύτερα, σε 20 χρόνια να τον δει να καρφώνει στα μούτρα του Λεμπρόν Τζέιμς”. Καταρχήν, συγνώμη κιόλας, αλλά αυτό είναι το καλύτερο που μπορείς να σκεφτείς για ένα νεογέννητο; Και κατά δεύτερον σε 20 χρόνια ο Λεμπρόν Τζέιμς θα είναι 46 ετών, πόσο δύσκολο θα είναι να καρφώσει κάποιος στα μούτρα του; Πάω στοίχημα ότι σκεφτόταν όλο το βράδυ για να βρει μια πραγματική “μπασκετική” ευχή.

Μιας και μιλάμε για την μετάδοση, ο Σιούτης είναι εντελώς άχρωμος και άγευστος, χωρίς καμία διάθεση να μεταδώσει τις γνώσεις του, χωρίς να προσπαθήσει να εξηγήσει τι γίνεται στον αγωνιστικό χώρο και γεμάτος κλισέ του στυλ “ο Ομπράντοβιτς είναι ένας μεγάλος προπονητής”. Έεεεελα!
Πώς λέμε Λημνιάτης; Καμία σχέση.