Παύλος Γιαννακόπουλος. Ο πατέρας του Δημήτρης άνοιξε το 1924 ένα κατάστημα-αποθήκη διάθεσης φαρμακευτικών προϊόντων στη γωνία των οδών Σωκράτους και Σατωβριάνδου. Η φαρμακαποθήκη αυτή εξελίχθηκε σε ομόρρυθμη εταιριά το 1951, με την ονομασία «Φαρμαγιάν». Το 1971 η εταιρία μετατράπηκε σε ανώνυμη, λαμβάνοντας τη σημερινή της ονομασία: «Βιανέξ».. Τη συγκεκριμένη εταιρεία έχουν στα χέρια τους τα τρία αγόρια Γιαννακόπουλου, ο μεγαλύτερος Παύλος, ο μεσαίος Θανάσης και ο μικρότερος Κώστας, ενώ έχουν και μία αδελφή..
Από μικρά παιδιά ο Παύλος και ο Θανάσης ήταν τρελαμένοι με τον Παναθηναϊκό. Ο ίδιος ο Παύλος είχε δηλώσει σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην εφημερίδα Goal και στους Βασίλη Βέργη και Νικο Μπουρλάκη λίγες ημέρες μετά το final four της Αθήνας ότι: «Ήμουν δέκα χρόνων. Ο μακαρίτης ο πατέρας μου με έπαιρνε από το χέρι και με πήγαινε στο γήπεδο. Του λέγαμε “Ό,τι θέλεις, υπό την προϋπόθεση να μας πας στο γήπεδο την Κυριακή», ενώ ο Θανάσης είχε πει: «Εγώ, επειδή ήμουν αριστούχος μαθητής, το μόνο που ζητούσα από τον πατέρα μας ήταν να πάω στο γήπεδο. Μου έδινε, λοιπόν, ένα ταληράκι, πήγαινα στους όρθιους με 2,5 δραχμές, έπαιρνα μία γκαζόζα και δέκα καραμέλες. Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, προσπαθούσα πάντοτε να γίνομαι καλύτερος μαθητής, για ένα έχω το ταληράκι να πηγαίνω να βλέπω τον Παναθηναϊκό».
Ο Παύλος “μπλέχτηκε” με τον Παναθηναϊκό το 1972 και ανέλαβε το τμήμα μπάσκετ τον Ιούνιο του 1987 για να κλείσει με τον τρόπο αυτό η περίοδος Μαλακατέ. H διοίκησή τους εξελέγη για πρώτη φορά σε συνεδρίαση του ερασιτέχνη -τότε- Παναθηναϊκού, η οποία έλαβε χώρα στον “τάφο του Ινδού” το βράδυ του προημιτελικού Ελλάδας-Ιταλίας. Το συγκεκριμένο παιχνίδι ο κόσμος που βρισκόταν τότε μέσα στο κλειστό της Λεωφόρου το παρακολουθούσε από φορητές τηλεοράσεις.. Για να πειράξει τον Θανάση, ο Παύλος πάντοτε υπενθυμίζει προς όλους ότι αυτός είναι ο Πρόεδρος..
Όπως έγραψε κάποτε ο Τάκης Ευσταθίου στη Basket Week, ο Παύλος στις αρχές ήταν ενθουσιώδης, παρορμητικός και ευκολόπιστος.. Συνεχώς άλλαζε γνώμη και όποιος του μιλούσε τελευταίος, απ’αυτόν επηρεαζόταν.. Επίσης, οι γνώσεις του για το μπάσκετ ήταν σχεδόν ανύπαρκτες με αποτέλεσμα να πιστεύει ότι εύκολα μπορεί ν’αποκτήσει οποιονδήποτε παίκτη.. Εν έτει 1987, ένα βράδυ στο Hilton είπε στον τότε προπονητή Ρίτσαρντ Ντουξάιρ: “Θέλω να μου φέρεις ένα μεγάλο όνομα από το ΝΒΑ” για να πάρει την απάντηση: “Θα βρούμε κάποιον καλό παίκτη να μας βοηθήσει”. Ο Παύλος συνέχισε λέγοντας με αρκετό ενθουσιασμό: “Ξέρεις ποιόν θέλω; Έναν που είδα στην τηλεόραση, στο all star game, να δεις πως τον έλεγε ο Συρίγος..” Ο Ντουξάιρ άρχισε να του αναφέρει ορισμένα ονόματα από εκείνον τον αγώνα, αλλά ο Παύλος του έλεγε: “Όχι, όχι, πως τον έλεγε, πως τον έλεγε, Μα.., Ματζ..” Έκπληκτος ο Ντουξάιρ του είπε: “Μη μου πεις τον Μάτζικ Τζόνσον;” για να αναφωνήσει ο Παυλάρας: “Μπράβο, αυτόν!” Όπως ήταν αναμενόμενο ο Ντουξάιρ εξήγησε στον Παύλο ότι για να πάρει αυτόν τον παίκτη δεν φτάνει ούτε ένα εργοστάσιο για να του δώσει και ότι ο συγκεκριμένος δεν έρχεται με τίποτα.. Μερικά χρόνια μετά πάντως ήρθε ο Ντομινίκ Ουίλκινς..
Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Παύλος το 2008 στην εφημερίδα “Η Πράσινη” (στον Πανορμίτη Κωνσταντινίδη) ανέφερε ότι έχει μεγαλύτερη αγωνία όταν βλέπει τους αγώνες από την τηλεόραση ή τους ακούει από το ραδιόφωνο, παρά από όταν είναι στο γήπεδο.. “Σε ένα παιχνίδι έφτασα να έχω 120 σφυγμούς” είπε χαρακτηριστικά.. Ο αστικός μύθος αναφέρει ότι μια εποχή προτιμούσε να τον παίρνουν τηλέφωνο μετά το τέλος των αγώνων και να του λένε το σκορ, παρά να τους βλέπει live με υπογλώσσια..
Ο Παύλος αναπολεί τα παιδικά του χρόνια (“Μακάρι να μπορούσα να επιστρέψω στα παιδικά μου χρόνια. Θυμάμαι που πήγαινα πολύ μικρός και παρακολουθούσα αγώνες του Απόλλωνα γιατί ήταν κοντά στο Φαρμακείο του πατέρα μου”) και παραδέχεται ότι από τους παίκτες μεγαλύτερη θέση στην καρδιά του έχει ο Φραγκίσκος Αλβέρτης.. Θεωρεί το πρώτο Πρωτάθλημα Ευρώπης στο Παρίσι ως την μεγαλύτερη χαρά που έχει πάρει από τον Παναθηναϊκό, ενώ είπε χαρακτηριστικά: “Η μεγαλύτερη απογοήτευση θα ήταν αν εκείνη τη νύχτα αποφάσιζαν ότι έπρεπε να μετρήσει εκείνο το καλάθι στην τάπα του Βράνκοβιτς”. Το μεταγραφικό του απωθημένο θα είναι για πάντα ο Ντράζεν Πέτροβιτς.. “Ήμασταν ως τη μια μετά τα μεσάνυχτα μαζί με τον Ζέλικο Παβλίσεβιτς. Ένας έξοχος άνθρωπος, ασχέτως με το αν πέτυχε ή απέτυχε. Μιλούσαμε λοιπόν και ολοκληρώσαμε την συμφωνία. Μας είπε επί λέξη ο Ντράζεν εκείνο το βράδυ: «Έρχομαι στην Αθήνα να παίξω στον Παναθηναϊκό». Δυστυχώς, η μοίρα παίζει σκληρά παιχνίδια..”
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 παρασυρόταν σε ακρότητες όταν αδικείτο ο Παναθηναϊκός. Για παράδειγμα στους τελικούς της σεζόν ’92- ’93 εναντίον του Ολυμπιακού στο τρίτο παιχνίδι της σειράς κληρώνεται ο Νίκος Παπαδημητρίου, ο οποίος δηλώνει κώλυμα με αιτιολογία ότι προσβλήθηκε από επιπεφυκίτιδα. Ο Παναθηναϊκός χάνει 77-72 στη Γλυφάδα, ο Παύλος Γιαννακόπουλος το θεωρεί στημένο και αποφασίζει να μην κατέβει η ομάδα του στον τέταρτο τελικό.. Στην συνέντευξη που αναφέρθηκε προηγουμένως πάντως δήλωσε πως δεν μετάνιωσε για εκείνη την κίνηση και είπε πως θα το ξανάκανε, διότι η ομάδα είχε αδικηθεί..
Στον τρίτο ημιτελικό της περιόδου ’95-’96 κόντρα στον Πανιώνιο εισέβαλλε στο γήπεδο και άρπαξε τον Κώστα Κορομηλά από το χέρι.. Αργότερα παραδέχτηκε ότι ήταν το μεγαλύτερο λάθος στο οποίο έχει υποπέσει («Μεγαλύτερο λάθος από αυτό που έκανα στον αγώνα με τον Πανιώνιο, σε βάρος του διαιτητή Kορομηλά, δεν έκανα ποτέ άλλοτε στη ζωή μου! Το ξέρω, το παραδέχομαι, με βασάνισε πολύ… Η μεγάλη μου γκάφα ήταν που συμπεριφέρθηκα τόσο άσχημα στον Kορομηλά. Γι’ αυτό και του ζήτησα συγνώμη. Χάλασα το προφίλ μου και έδωσα ταυτόχρονα αφορμή σε εκείνους που θέλουν να βλάψουν τον Παναθηναϊκό και το μπάσκετ»). Κάτι αντίστοιχο είχε κάνει και με τον Νίκο Πιτσίλκα τη σεζόν ’92-’93 σε αγώνα εναντίον του ΠΑΟΚ στη Γλυφάδα..
Παραδέχεται ως τα μεγαλύτερα λάθη του το γεγονός ότι τραβήξε τόσο πολύ το σκοινί με τον Γκάλη, με αποτέλεσμα να σπάσει και το γεγονός ότι ενδώσανε στους Παβλίσεβιτς και Πολίτη και δεν αποκτήσανε τους Φασούλα και Σαμπόνις, αντίστοιχα. Έτρεφε μεγάλη αδυναμία στον Στόγιαν Βράνκοβιτς (θρυλείται ότι ένα καλοκαίρι και ενώ ο ψηλός -ως συνήθως- εμφάνιζε προτάσεις από το ΝΒΑ του είπε: «υπόγραψε, γιατί θα πέσω από την ταράτσα!!»). Μετά το καλοκαίρι του 2002 αποφάσισε ν’αποσυρθεί από το προσκήνιο, για λόγους υγείας, παραδίδοντας τη σκυτάλη στον Θανάση..
Θανάσης Γιαννακόπουλος. Γνωστός και ως “τυφώνας”.. Χειμαρρώδης τύπος, που είναι ασυγκράτητος όταν νοιώθει ότι αδικείται ο Παναθηναϊκός.. Η πλάκα είναι ότι μέχρι να βγεί στο προσκήνιο, θεωρούσαμε τον Παύλο εκρηκτικό τύπο.. Επί σειρά ετών ήταν σύμβουλος στην ΕΠΟ.. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες πριν το final four της Αθήνας ήταν μια βδομάδα σε ..καταστολή, ώστε να είναι πανέτοιμος και γεμάτος ενέργεια την κατάλληλη ώρα..
Συχνά παρεμβαίνει στις διαπραγματεύσεις με τους παίκτες, εκνευρίζοντας τον Παύλο!! Για παράδειγμα σε μια συνάντηση με τον Γιώργο Καλαϊτζή, οι πιο σκληροί διαπραγματευτές Παύλος Γιαννακόπουλος και Τάκης Μπαλτάκος ζήτησαν από τον Θανάση να βγει έξω από τα γραφεία γιατί δεν τους άφηναν να κάνουν τη δουλειά τους. Μετά από λίγο ο Θανάσης άνοιξε την πόρτα και είπε «τα πριμ του παιδιού μην ξεχάσετε!!» Στην ιστορία έχει μείνει και το περιστατικό που συνέβη εν έτει 2007 όταν ο Θανάσης συνομιλούσε στο γραφείο του με τον μάνατζερ του Διαμαντίδη (Φιλιούδης). Ξαφνικά μπαίνει μέσα ο Παύλος και αρχίζει να μιλάει Αγγλικά(!!) στον εν λόγω μάνατζερ, προφανώς νομίζωντας ότι έχει απέναντί του τον Αμερικάνο ατζέντη του Μητσάρα..
Ο μύθος λέει ότι πριν τον 5ο τελικό του 1995, καθώς υπήρχε η σκέψη να μην δωθούν εισητήρια στους οπαδούς της ομάδας, πήρε μαζί με τον αδερφό του τηλέφωνο τον Ανδρέα Παπανδρέου και απείλησαν ότι θα σταματήσουν να δίνουν φάρμακα στα δημόσια νοσοκομεία, αφού το κράτος τους χρωστούσε δις δραχμές..
Κατά την άφιξη του Ουίλκινς στο αεροδρόμιο του Ελληνικού και μέσα στον γενικό χαμό οπαδοί της ομάδας χοροπηδούσαν πάνω στο αυτοκίνητο που μετέφερε τον παίκτη (και το οποίο οδηγούσε ο ίδιος ο Θανάσης, βλ. φωτό στο λήμμα Ουίλκινς..) Ο Θανάσης ούρλιαζε μέσα στον όλο πανικό: «Σπάστε το αυτοκίνητο, δεν με πειράζει, αυτή η ημέρα είναι δική σας». Είναι προφανές ότι η λατρεία του κόσμου τον κάνει πανευτυχή, όπως και τον αδερφό του.. Συνεπώς φροντίζουν σε κάθε ευκαρία να το ανταποδίδουν, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ..απαγωγή της κούπας της Ευρωλίγκας το 2007 από τον Θανάση με μπέρτα(!!), ώστε να την πάνε προς το μέρος των οπαδών..
Τα παλαιότερα χρόνια μετά από κακές εμφανίσεις της ομάδας συνήθιζε να εισβάλλει στα αποδυτήρια για να τα ψάλλει στους παίκτες (π.χ. μετά τη λήξη του αγώνα της κανονικής περιόδου με τον Ολυμπιακό το 2001, όπου ο Παναθηναϊκός δεν κάλυψε την ήττα του πρώτου γύρου, τα έχωσε στον Κοχ: «Με 0/6 τρίποντα, ζητάς και λεφτά; Θες να σε πληρώνω;»), αλλά αργότερα προσπαθεί να λειτουργήσει ως πυροσβέστης.. Ύστερα από τον απολεισμό από την Teamsystem το 1999 στον αγώνα με τον Σπόρτιγκ στο ΟΑΚΑ που ακολούθησε και ενώ οι οπαδοί έκραζαν τον Ράτζα, πήγε και μοίραζε μπάλες(!!) στους ταραξίες, ενώ σε ότι αφορά τον περιβόητο καβγά Δημήτρη Γιαννακόπουλου-Ντίνο Ράτζα είχε δηλώσει: «Δεν είπε τίποτα, δεν συνέβη τίποτα… Είπε απλά ότι έπρεπε να ήταν πιο εύστοχοι στα τρίποντα…»
Στον τελικό του final four του 2000 πλήρωσε 300.000 δραχμές (για τρία εισητήρια) από κάτι Τούρκους. Για το ίδιο περιστατικό δήλωνε φέτος: «Θα ξεχάσω ποτέ τι έγινε στην Πυλαία το 2000; Καθόμουν εγώ στην 28η σειρά και η Μαρινέλα πρώτο τραπέζι πίστα…». Ο Φίλιππος Συρίγος του επισήμανε ότι: «Μα, πρόεδρε, τότε το final four το διοργάνωνε η FIBA», για να απαντήσει εκ νέου ο Θανάσης: «FIBA και ULEB τα ίδια σκ…ά είναι».
Μιας και είπαμε ULEB, μια από τις μυθικότερες στιγμές του Θανασάρα ήταν όταν το πρωΐ του τελικού στη Μπολόνια έφυγε αιφνιδιαστικά και πήγε στο συμπόσιο της Ευρωλίγκας για να “κράξει” τους Πορτέλα και Μερτομέου και να ζητήσει πίσω τα ουκ ολίγα χρωστούμενα (3 εκ. δολάρια). Μπήκε μέσα φωνάζωντας «thieves, thieves, thieves» και απειλούσε ότι δεν θα κατεβάσει την ομάδα στον τελικό.. Για τον φόβο των Ιουδαίων, η Ευρωλίγκα ειδοποίησε την χαμένη του ημιτελικού Μακάμπι να μην επιστρέψει στο Ισραήλ (καθώς σε εκείνο το final four δεν υπήρχε μικρός τελικός..). Επίσης, στη συνέντευξη τύπου που έλαβε χώρα πριν το final four της Αθήνας, πήρε το μικρόφωνο, αυτοσυστήθηκε και τα έχωσε στον εμβρόντητο Μπερτομέου για τις ακριβές τιμές των εισητηρίων, ενώ στο ημίχρονο του τελικού της Σουπρολίγκας απειλούσε ότι θα πάρει την ομάδα και θα φύγει τραβώντας τον Κοτλέμπα από το μανίκι..
Οι αντιδράσεις του προς τους διαιτητές απερίγραπτες.. Στον τελικό της Σουπρολίγκας το 2001 εκτόξευσε το κινητό του τηλέφωνο εντός του αγωνιστικού χώρου.. Στον πρώτο αγώνα με την Εφές Πίλσεν για τα play off της Ευρωλίγκας το 2005 και ενώ έιχε διακοπεί το παιχνίδι, μπήκε στο γήπεδο, και έφτυσε στο πρόσωπο τον Ισραηλινό διαιτητή Μπαχάρ.. «Κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και ντρέπομαι» δήλωνε την επόμενη.. Στην ιστορία έχει μείνει και το “ντου” του Θανασάρα στην ΚΕΔ το 2005 με αφορμή κάτι δηλώσεις του Γιάννη Δαμιανίδη ότι ο Παναθηναϊκός ευνοείται από την διαιτησία.. («Θα γα..σω όποιον πειράξει τον Παναθηναϊκό. Θα μου πουν εμένα που έχω δώσει τόσα δις ότι κερδίζω με τη διαιτησία;»)
Μόνιμος θαμώνας πλέον τον πολυτελών πολυθρόνων που υπάρχουν κοντά στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ, ώστε να παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής τους αγώνες, αν και μετά το ισχαιμικό επεισόδιο που υπέστη το 2000 στην Κροατία οι γιατροί του απαγόρευσαν να βλέπει αγώνες μπάσκετ.. Πάντως, ο Κώστας Χουλιάρας (βλ. Panathinaikos A-Z) είναι πάντα stand by για κάθε ενδεχόμενο.. Λατρεύει να πειράζει τον Σταύρο Ελληνιάδη.. «Δίνω στους Αγγελόπουλους τον Διαμαντίδη και όσα λεφτά θέλουν, για να σε πάρω στον Παναθηναϊκό! Θα έχω δυο γίγαντες, εσένα και τον Μάνο (σ.σ.: Παπαδόπουλος), και θα τους διαλύσουμε όλους».. «Σου δίνω τα τετραπλάσια λεφτά απ’οσα σου δίνουν οι Αγγελόπουλοι για να έρθεις στον Παναθηναϊκό» και πολλά άλλα..
Είναι επίσης κοινό μυστικό ότι αρκετές φορές διαφωνούν.. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πιθανή έλευση του Γιάννη Ιωαννίδη στον πάγκο της ομάδας, όπου ο Παύλος ήταν κατά της πρόσληψης του “Ξανθού”, ενώ ο Θανάσης τον ήθελε.. Και οι δύο πάντως συμφωνούν ότι το πιο λυπηρό γεγονός ήταν αυτό που συνέβη με τον Ντράζεν Πέτροβιτς.. Όπως εκμυστηριεύτηκε και ο Θανάσης: «Είχαμε συμφωνήσει με το μάνατζερ του, τον είχαμε κλείσει για τρία χρόνια. Μας λέει “έρχομαι για να τελειώσουμε”. Και δυστυχώς, έγινε αυτό το φοβερό δυστύχημα. Φανταστείτε τον Παναθηναϊκό με δύο ιερά τέρατα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, τον Ντράζεν και τον Γκάλη»..
Ελάχιστοι επίσης ξέρουν ότι μετά την εντός έδρας ήττα από την Άλμπα το Δεκέμβριο του 1999 οι Παύλος και Θανάσης ζήτησαν σε εντονότατο ύφος εξηγήσεις από τον Ομπράντοβιτς, ο οποίος λίγο έλειψε τότε να αποτελέσει παρελθόν..
Ο Παύλος και ο Θανάσης φημίζονται και για τα σαρδάμ που έχουν κάνει κατά καιρούς.. Η επίσημη παρουσίαση του Κιουμουρτζόγλου έχει μείνει στην ιστορία, καθώς ο Παύλος δεν μπορούσε να πει με καμία δύναμη σωστά το επίθετο του κόουτς “Κ”, καθώς τον αποκάλεσε Κιουγουμτζόγλου(!!) και Κιουμουρούτζου(!!!). Από την άλλη, ο Θανάσης αποκαλούσε τον Μουλαομέροβιτς Μουλαρομέροβιτς(!), τον Μουγιεζίνοβιτς Μουγιεγκάνοβιτς(!!) και Μουτζαχεντίνοβιτς(!!!), με αποκορύφωμα όλων το σαρδάμ που έκανε σε συνεδρίαση της ULEB όταν αποκάλεσε τον Μπερτομέου Μπερναμπέου.. Το τι ακολούθησε δεν περιγράφεται…
Από τα highlights του Θανάση φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα 100εύρα που πέταξε στα πόδια του Αρτεάγκα (αλήτη..) μετά τη λήξη του τελικού της Ευρωλίγκας στο Βερολίνο και οι λοιποί χαρακτηρισμοί προς τον Μπερτομέου (“μαφία” κλπ.).. Εξίσου “επική” είναι και η συνέχεια της υπόθεσης, καθώς η Ευρωλίγκα τιμώρησε αρχικά τον Παναθηναϊκό με πρόστιμο 150.000€, έπειτα η πράσινη ΚΑΕ έκανε ένσταση, η υπόθεση κατέληξε στο CAS και εν τέλει επήλθε συμβιβασμός μεταξύ των δυο πλευρών, ο οποίος αποτυπώθηκε γραπτά με μια ασύλληπτη ανακοίνωση, η οποία στην ουσία επαναλάμβανε τους αρχικούς χαρακτηρισμούς του Θανάση, απλά στην αρχή της πρότασης προστέθηκε ένα “δεν”.. Μιλάμε για μεγάλες στιγμές..
To “κύκνειο άσμα” του “τυφώνα” έλαβε χώρα στη σύσκεψη για τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας του 2012.. «Εγώ έχει έρθει με αγαθές προθέσεις για να τιμήσω την Ομοσπονδία, αλλά με βάζει σε σκέψεις η απουσία των ιδιοκτητών της ΚΑΕ Ολυμπιακός. Εγώ ήρθα ως ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού. Μετά θα έρθουν από τον Ολυμπιακό και θα μιλούν για διαιτησία, για τα 18-2 και για άλλες μαλ…ες. Δεν είμαι διατεθειμένος να απεμπολήσω κανένα δικαίωμα», είπε και πρόσθεσε: «Πέρυσι είχαμε πει να μη δοθούν εισιτήρια σε χουλιγκάνους κι εκείνοι δεν το τήρησαν. Θέλουν πόλεμο; Θα τον έχουν 50 φορές. Το ίδιο πράγμα έκαναν οι Ολυμπιακοί και στον τελικό του βόλεϊ, στο Φάληρο, πριν λίγα χρόνια, όπου ήμουν και πήγαν να με κυνηγήσουν οι χούλιγκανς του Ολυμπιακού, ενώ ο τελικός είχε αποφασιστεί να γίνει με σχολεία στις εξέδρες. Δεν θα το δεχτώ ξανά. Αυτό ήταν ανέντιμο, ανήθικο και τρισάθλιο. Είμαι διατεθειμένος να μην γίνει ο αγώνας, δεν θα είμαι εγώ ο μαλ..ας της παρέας. Έχουμε βάλει 200 εκατ. ευρώ στο μπάσκετ. Θέλω να πάνε όλα καλά. Τα εισιτήρια που θα πάρει ο Παναθηναϊκός θα τα μοιράσει. Εγώ είμαι Σπαρτιάτης, είμαι άντρας και έχω μάθει να φοράω παντελόνια και να τα τιμάω. Άλλοι πρέπει να φορούν φουστάνια, γιατί δίνουν το λόγο τους και μετά κάνουν άλλα». Εν συνεχεία αυτός που τα άκουσε ήταν ο “ταλαντούχος κύριος Σκινδήλιας”, όταν του είπε πως δεν δικαιούται να ομιλεί.. «Ποιός είσαι εσύ που θα μου πεις εμένα να μη μιλάω. Θα πείτε εσείς για τον Παναθηναϊκό; Δε θέλουμε άλλα νταηλίκια. Έδωσες το χέρι σου πέρυσι για τα εισιτήρια και δεν το τηρήσατε. Στα αρχ…α μου και όπως τα λέω να τα γράψουν, δε με νοιάζει. Έχω γαμ..ει την Ευρώπη 6 φορές! Δεν μπορούν να μου λένε εμένα για Γκόντες και Τανατζήδες! Εσείς είστε οι λιμανίσιοι, εγώ είμαι από τη Σπάρτη κι είμαι υπόλογος και για τα λόγια και για τις πράξεις μου!» είπε λίγο πριν επέμβει η ασφάλειά και να τον βγάλει εκτός αίθουσας.. Απομακρυνόμενος πρόλαβε να πει και πάλι προς τον Σκινδήλια: «Άντε, υπάλληλε, θα μου μιλήσεις εμένα;»
Εξάλλου, η δήλωσή του στη βράβευση του ιδίου και του αδερφού του από τον ΠΣΑΤ στα τέλη του 2012 είναι ενδεικτική για την ιεραρχία της φαμίλιας.. «Η πρώτη ερώτηση πρέπει να γίνει στον Παύλο, γιατί είμαστε από τη Σπάρτη και είναι ο πατριάρχης της οικογένειας».. « Η ισχύς εν τη ενώσει» ή αλλιώς «το αίμα νερό δεν γίνεται» ..
Το καλοκαίρι του 2012 αποφάσισε με τη σειρά του ν’αποσυρθεί από τα “κοινά”, δίνοντας στον ανιψιό του και μονοχογιό του Παύλου, Δημήτρη..
Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Αποτελεί πλέον τον συνεχιστή της δυναστείας που έχτισαν ο πατέρας του και οι θείοι του, τόσο στη «Βιανέξ», όσο και στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός, σηματοδοτόντας την αλλαγή φρουράς σε μια ιδαίτερα δύσκολη εποχή.. Το 2004 ανέλαβε χρέη πρώτου αντιπροέδρου στη «Βιανέξ», ενώ από τον Ιανουάριο του 2012 εκτελεί και καθήκοντα Αναπληρωτή Διευθύνοντα Συμβούλου, έχοντας την απόλυτη συμπαράσταση της ξαδέρφης του (και κόρης του Θανάση) Κατερίνας..
Για πάρα πολλά χρόνια αποτελούσε πρόσωπο-”ταμπού” στις τάξεις των οργανωμένων οπαδών και μη.. Οι περισσότεροι τον πρωτογνώρισαν εν έτει 1999 (βλ. λήμμα Ράτζα..), η πρώτη του όμως “δημόσια εμφάνιση” έγινε μετά τον χαμένο ημιτελικό στο Τελ Αβίβ όταν εισήλθε στα αποδυτήρια της ομάδας με ένα χαρτί πάνω στο οποίο υπήρχαν γραμμένα τρία ονόματα.. Τα ονόματα αυτά ήταν: Ουίλκινς, Γιαννάκης και Πεδουλάκης, τα οποία και αποτελούσαν τις δικές του μεταγραφικές “απαιτήσεις” για την επόμενη χρονιά.. Στα μέσα της δεκαετίας των 00′s ανέλαβε τη δημιουργία του τμήματος μάρκετινγκ της ΚΑΕ, ενώ τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται έντονα στον γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο (DPG Digital Media, Πράσινη).
Ένα χαρακτηριστικό που τον διέκρινε μέχρι ν’αναλάβει την ΚΑΕ ήταν οι ελάχιστες συνεντεύξεις και δηλώσεις του. Κατά συνέπεια, παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον τα όσα είχε πει σε συνέντευξη που είχε δώσει μαζί με τον πατέρα του στην “Πράσινη” εν έτει 2008.. Χαρακτηριστικά, στην ερώτηση ποιά στοιχεία θα έπαιρνε από τον πατέρα του και τον θείο του απάντησε ότι: «Από τον θείο μου θα έπαιρνα οπωσδήποτε το στοιχείο ότι προασπίζεται τον Παναθηναϊκό με οποιοδήποτε κόστος. Αυτό είναι κάτι το οποίο θαυμάζω στον θείο μου. Από τον πατέρα μου ότι δεν παίρνει αποφάσεις εν βρασμώ και κάθεται και το σκέφτεται πολλές φορές για να πάρει τη σωστή απόφαση».
Η πρώτη του επαφή με το γήπεδο ήταν μέσω του θείου του.. «Στο ποδόφαιρο με έπαιρνε ο θείος μου ο Θανάσης από μωρό παιδί και με πήγαινε σε όλα τα γήπεδα. Όχι μόνο στον Παναθηναϊκό αλλά και αλλού. Στο μπάσκετ ήταν στις αρχές του ’80. Παναθηναϊκός-ΑΕΚ για το Κύπελλο 99-81! Και η πλάκα ήταν ότι έχουμε 99 πόντους τέσσερα λεπτά πριν τελειώσει το ματς. Με είχε πάρει στο γήπεδο ο Δημήτρης ο Παναγούλιας και δεν με ξαναπήρε για πολλά χρόνια επειδή δεν ρίξαμε κατοστάρα»!
Θεωρεί ως την καλύτερη στιγμή του Παναθηναϊκού το Final 4 του 1996 στο Παρίσι και ως χειρότερη στιγμή την ήττα με 20 πόντους από τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ στους “8” της Ευρωλίγκας το 1997..
Τέλος, αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα είπε και στην πρώτη του συνέντευξη ως ιδιοκτήτη της ΚΑΕ Παναθηναϊκός..