Έπεσαν οι τίτλοι του τέλους για τη σαπουνόπερα “Στράτος στο λιμάνι” και ο παίκτης έπειτα από πέντε χρόνια άφησε τα πράσινα και αλλάζει γειτονιά.. Χαρακτηρίζει την απόφαση του ως “την καλύτερη δυνατή” και δηλώνει “χαρούμενος που τη νέα χρονιά θα φοράει  τα ερυθρόλευκα”. Οι ισορροπίες αγωνιστικά δεν ξέρουμε κατά πόσο αλλάζουν με την μετακίνηση αυτή, αλλά επικοινωνιακά η ομάδα βγαίνει χαμένη για δεύτερη φορά αυτό το καλοκαίρι μετά την επιλογή και του Μαυροειδή να πάει στον Ολυμπιακό. Η υπόθεση Περπέρογλου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς πέρα από την εμπλοκή των δύο αιωνίων, υπάρχει και η κόντρα διοίκησης – μάνατζερ.. 

Να τα πάρουμε από την αρχή.. Όταν ξεκίνησε ο σχεδιασμός για τον καταρτισμό του φετινού ρόστερ, ο Περπέρογλου δεν ήταν προτεραιότητα για τον νέο προπονητή. Στην ΚΑΕ πρώτα ήθελαν να κλείσουν τις υποθέσεις των Μπατίστ, Καϊμακόγλου, Βουγιούκα και στη συνέχεια θα προχωρούσαν σε συζητήσεις με τον Στράτο. Όταν ξεκίνησαν αυτές πριν περίπου έναν μήνα, τα ρεπορτάζ έφερναν τον παίκτη κοντά σε Ούνιξ και Αρμάνι. Παράλληλα, έβγαινε προς τα έξω και δειλό ενδιαφέρον του ΟΣΦΠ, που ούτε και αυτός “καιγόταν” να αποκτήσει τον Έλληνα forward.. Οι μέρες κυλούσαν, το ενδιαφέρον από το εξωτερικό είχε απομακρυνθεί και ο παίκτης για 10-15 μέρες άλλοτε ήταν κοντά στον Παναθηναϊκό και άλλοτε στον Ολυμπιακό.. Στο σημείο αυτό η ΚΑΕ πραγματοποιεί την πρώτη επικοινωνιακή γκάφα.. Κρατά στάση αναμονής και αφήνει να βγαίνει προς τα έξω η εικόνα “περιμένουμε τον παίκτη να αποφασίσει”. Να αποφασίσει, όμως, τι ακριβώς; Μεταξύ της ομάδας που πέρασε τα πέντε τελευταία χρόνια και του “αιώνιου” αντιπάλου της; Μία ΚΑΕ που θεωρεί ότι έχει σταθεί απόλυτα σωστά στον παίκτη και η προσφορά της είναι ισόποση με αυτή του αντιπάλου της, δεν επιτρέπει στον παίκτη να μπει στη διαδικασία σκέψης και ανάλυσης των δεδομένων.. Αποσύρει την πρόταση της και ψάχνει άλλες λύσεις για την κάλυψη της θέσης.

Αν η πρώτη γκάφα οφείλεται στα …χαλαρά αντανακλαστικά, η δεύτερη δεν έχει καμία δικαιολογία. Ο Παναθηναϊκός μέσω του team manager του δηλώνει “ο ΠΑΟ απέσυρε την προσφορά του όταν ο πάικτης μίλησε με ΟΣΦΠ”. Αστειότητες λέμε εμείς, καθώς τα ρεπορτάζ μέχρι και τις 5/8 έβγαζαν την εικόνα αναμονής των προηγούμενων ημερών. Εκτός, όμως, από το γεγονός αυτό, μία ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός δεν έχει λόγο να αναζητά δικαιολογίες στους μάνατζερ όταν χάνει κάποιους παίκτες. “Είναι φανερό πως κάποιοι, εξετάζοντας τα δικά τους στενά συμφέροντα, οδηγούν τους παίκτες εκεί που οι ίδιοι έχουν τελικά προσωπικά συμφέροντα” δηλώνει ο Μάνος Παπαδόπουλος. Η δήλωση αυτή είναι εντελώς αόριστη, αφενός μεν γιατί δεν μας ενημερώνει συγκεκριμένα ποια είναι η δολιοφθορά από την πλευρά του μάνατζερ, και αφετέρου, γιατί στηρίζει τη θέση της ΚΑΕ στην “αδυναμία” των παικτών να αντιληφθούν πως αποτελούν πειθήνια όργανα των εκπροσώπων τους. Αοριστίες και αναζήτηση εξιλαστήριων θυμάτων ψάχνουν εκείνοι που βρίσκονται σε σύγχυση.. Αν στην ΚΑΕ θεωρούν ότι η στάση τους απέναντι στον πάικτη είναι απόλυτα σωστή και πως τον στήριξαν στη δύσκολη περυσινή χρονιά, τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να κρύβονται πίσω από μισόλογα.

Ο Περπέρογλου, οι δύο ΚΑΕ και ο προηγούμενος manager του παίκτη είχαν εμπλακεί σε μία παρόμοια ιστορία πέντε χρόνια πριν.. Η ιστορία έχει ως εξής: Ο παίκτης είχε συμφωνήσει με τους Αγγελόπουλους και έμεναν τα τυπικά για να μετακομίσει ο παίκτης στο λιμάνι. Την τελευταία στιγμή ο Γιαννακόπουλος τα βρίσκει με τον πρόεδρο του Πανιωνίου και παίρνει πακέτο τους Γουίνστον – Περπέρογλου. Ο Αγγελόπουλος ζητά από τον παίκτη να πάρει 600 χιλιάδες για να κάτσει μία χρονιά εκτός γηπέδων, δηλώνοντας δημόσια ότι δεν θέλει να παίξει στον Παναθηναϊκό. Μετά την άρνηση του Στράτου, ο Αγγελόπουλος διπλασιάζει την προσφορά του Πανιωνίου στον Καυκή και παίρνει τον παίκτη θέλοντας να “τιμωρήσει” τον Λιανό. Όλα αυτά βέβαια με τη βοήθεια του μάνατζερ..

Κλείνοντας την υπόθεση Περπέρογλου, η γνώμη μας όσον αφορά τους ατζέντηδες και την εμπλοκή αυτών στις μεταγραφές παικτών είναι ξεκάθαρη. Το μπάσκετ είναι ένα επαγγελματικό άθλημα, τα νούμερα που βγαίνουν προς τα έξω είναι απλησίαστα για τους περισσότερους από εμάς και, όπως είναι λογικό, παίζεται “χοντρό” παιχνίδι στις διαπραγματεύσεις..  Ο Λώτσος και ο κάθε Λώτσος θα ακολουθήσει τις τακτικές του αναζητώντας την καλύτερη επιλογή για τον παίκτη που εκπροσωπεί. Αν στην ομάδα θεωρούν ότι το παιχνίδι παίζεται ανήθικα, οφείλουν να αποσυρθούν και να στηρίξουν τη θέση τους δημόσια αλλά με ξεκάθαρα επιχειρήματα. Όλα τα υπόλοιπα είναι για να εξιλεωθούν στα μάτια του μέσου οπαδού..