…θα αποτελέσει το γεγονός όταν η κάθε ήττα της ομάδας συνοδεύεται από γκρίνια, αμφισβήτηση, απαισιοδοξία.. "Δεν κάνει ο Άρμστρονγκ", "απογοήτευση με Κίτσεν", "πρόβλημα στο 4", "δεν είναι ηγέτης ο Ούκιτς" μερικές από τις φράσεις που διάβασα σε σχόλια ή άρθρα μετά την ήττα από τη Φενέρ. Τους δημοσιογράφους να πέφτουν σαν τα κοράκια το καταλαβαίνω, αλλά εμείς δεν μπορούμε να δείξουμε λίγη περισσότερη υπομονή;

Με εξαίρεση το παιχνίδι απέναντι στον Ολυμπιακό, που μπορεί να μας στερήσει το πλεονέκτημα έδρας, οι άλλες δύο ήττες ήρθαν απέναντι στις δύο ισχυρές ομάδες του ομίλου και μάλιστα εκτός έδρας. Δηλαδή όταν χτιζόταν η ομάδα περίμενε κανείς διπλό σε Τουρκία ή Ισπανία; Νομίζω πως πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και αυτή τη στιγμή (δηλαδή είκοσι μόλις μέρες από την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων) ρεαλιστικός στόχος είναι η πρόκριση στο top16 και η συνεχής βελτίωση της εικόνας της ομάδας. Το διπλό στη Λιουμπλιάνα και ένα απόρθητο ΟΑΚΑ θα μας εξασφαλίσουν την πρόκριση αυτή. Επίσης, καλό θα ήταν εκτός από την κριτική στην ομάδα είναι να βλέπουμε και τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη.. Η ΤΣΣΚΑ των 30 εκατομμυρίων, τρεις φορές νίκησε στο τέλος αντιπάλους πολύ πιο αδύναμους από τις Ρεάλ-Φενέρ, έχασε από Ζαλγκίρις στη VTB league και γενικά ψάχνεται.. Η Μπαρτσελόνα δύο ήττες στην Ισπανία, η Ρεάλ ήττα στη Ρωσία, ο ΟΣΦΠ δύο ήττες με διαφορά 20+ πόντων… 

Όσον αφορά το παιχνίδι απέναντι στους Τούρκους αυτό που με στεναχώρησε περισσότερο ήταν η νοοτροπία "και να χάσουμε δεν τρέχει τίποτα". Δυστυχώς δεν υπάρχουν ανώδυνες ήττες και σε κάθε παιχνίδι πρέπει να μπαίνουμε να κερδίσουμε. Αν παλέψαμε, βγάλαμε τη δουλειά των προπονήσεων και χάσαμε δίνοντας το 100% δεν υπάρχει πρόβλημα. Ωστόσο, δεν πρέπει να μπαίνουμε φοβισμένοι.. Αυτό που όλοι θέλουν να δουν από τον φετινό Παναθηναϊκό είναι πάθος, ενέργεια και δώδεκα καμικάζι στο παρκέ! Κάποιοι από τους παίκτες δείχνουν να έχουν αρκετό άγχος και βγάζουν ανασφάλεια στο παρκέ. Σήμερα το τελικό σκορ και η στατιστική του παιχνιδιού δεν αποδεικνύουν αυτά που είδαμε στην πράξη.. Έλεγχος του αγώνα σε όλη τη διάρκεια του από τη Φενερ, καμία αντίδραση από τον Παναθηναϊκό, εικόνα αντίστοιχη αυτής του ΟΑΚΑ απέναντι στον ΟΣΦΠ. Το γεγονός αυτό πρέπει να μας προβληματίσει.. Σε τρία παιχνίδια μπήκαμε ως outsider και στα τρία χάσαμε σχετικά εύκολα.

Σε ότι αφορά τις αλλαγές στο ρόστερ και την ατομική απόδοση κάθε παίκτη δεν χρειάζεται να αναλύσουμε κάτι. Ο Άρτζι τους βλέπει καθημερινά στις προπονήσεις, πρέπει να δει τι χρειάζεται η ομάδα και τι κενά υπάρχουν και να προχωρήσουμε αναλόγως. Αν αποφασίσουν να προχωρήσουν χωρίς αλλαγές στο ρόστερ, καλό θα ήταν να σταματήσουν όλη αυτή την παραφιλολογία που έχει ξεκινήσει από τον πρώτο κιόλας αγώνα! Εμείς οι υπόλοιποι οφείλουμε να κάνουμε υπομονή…! Έχουμε δρόμο μπροστά μας…