Ο γνωστός ασταθής Παναθηναϊκός προσπάθησε αλλά τελικά έχασε από μια καλύτερη και πληρέστερη ομάδα με 67-70 και μαζί έχασε και την τελευταία ελπίδα για πρόκριση στην επόμενη φάση.
Για άλλη μια φορά η ομάδα έπαιρνε διαφορές με δυσκολία και τις έχανε με ευκολία. Τόσο η αρχική διαφορά της πρώτης περιόδου (14 πόντοι) που χάθηκε σε μερικά λεπτά όσο και η διαφορά των 11 πόντων στο τέλος που χάθηκε σε δύο λεπτά είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα όλου του φετινού Παναθηναϊκού. Ο Παναθηναϊκός όλες τις χρονιές που σάρωσε στην Ευρώπη έπαιρνε ρυθμό και έχτιζε διαφορές από την άμυνά του και όταν έπαιρνε την διαφορά δεν την έχανε με τίποτα.
Φέτος η ομάδα αγκομαχάει. Χτίζει διαφορές και τις χάνει εύκολα. Κάνει λάθος επιλογές στα κρίσιμα. Παίζει χωρίς καλή ψυχολογία στο σουτ. Και κυρίως δε μπορεί να βγάλει σωστά τα επιθετικά της συστήματα. Ακόμα κι όταν είναι καλός αμυντικά η επίθεσή του τον προδίδει. Για μια ομάδα τόσο μονότονη επιθετικά όπως ο Παναθηναϊκός είναι ζωτικής σημασίας να εκτελεί τα συστήματα του στην εντέλεια. Οι αποστάσεις να είναι σωστές, οι κινήσεις και τα κοψίματα στον σωστό χρόνο, όλοι να λειτουργούν σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι. Φέτος δεν το έχει αυτό. Το τι φταίει και το έχει χάσει δεν είναι της παρούσας αλλά πλέον ο άλυτος γρίφος των συστημάτων του Ομπράντοβιτς μοιάζει ανοιχτό βιβλίο.
Κλείνοντας θέλω να αναφερθώ σε ένα πρόωρο αλλά ιδιαίτερα εμφανές πλέον στοιχείο του παιχνιδιού της ομάδας. Ο Παναθηναϊκός πλέον είναι ομάδα 9 και όχι 12 παιχτών. Ο ρόλος των Σερμαντίνι, Καλάθη και Τέπιτς στα μεγάλα παιχνίδια είναι να κουνάνε τις πετσέτες και να κάνουν high five. Μπάλα πιάνουν μόνο στο ζέσταμα. Ορθώς κατά την γνώμη μου. Πλέον πρέπει να κουβαλήσουν τον Παναθηναϊκό στις πλάτες τους αυτοί που αντέχουν. Μπας και βρουν και κανά ρυθμό…
ΥΓ. Κρίμα για τον Περπέρογλου η σημερινή ήττα που έκανε απίστευτο παιχνίδι αμυντικά.
ΥΓ2. Την λατρεία που έχει αυτό το blog για τον Σάρας την γνωρίζουν όλοι. Όμως η απόφαση του Ομπράντοβιτς να τον χρησιμοποιήσει 5 λεπτά πριν το τέλος ενώ είναι φανερά εκτός ρυθμού ήταν αυτοκτονία. Εντελώς αψυχολόγητη απόφαση… Και αφού τον βάζεις που τον βάζεις, δώστου τουλάχιστον τη μπάλα να παίξει. Τι τον έχεις να πηγαινοέρχεται στην γραμμή βάσης τσάμπα και βερεσέ και την μπάλα να κοπανιέται και να ταλαιπωριέται στα χέρια του Σπανούλη;
ΥΓ3. Εξιλέωση την Κυριακή…