Λήξη πρώτου ημιχρόνου και το κατάμεστο Οακα, έχει σιγήσει..

Βλέποντας τον Τιμά να τελειώνει με 4/4 τρίποντα, αναφώνησα στην παρέα μου στις δίπλανες θέσεις “Καρμπόν το περυσινό παιχνίδι, όπου Ρόμπερτς βάλτε Τιμα“. Με τον Λανγκφορντ φορτωμένο εχοντας 4 φάουλ, με τον Καλαθη να φλερτάρει με την επικίνδυνη ζώνη, όπως και ο Θαντετοκουμπο, με την άμυνα του πρώτου ημιχρόνου να παραπαίει (κυριολεκτικά), με τα επιθετικά ριμπάουντ να δίνουν δεύτερες και τρίτες επιθέσεις στον αντίπαλο και τον γαυρο να χτυπάει είτε από το ποστ με Πριντεζη και Μιλουτινοφ ειτε από την περιφέρεια το τέλος έμοιαζε προδιαγεγραμμενο.

Ο έτερος κολλητός μου στο τέλος του ημιχρόνου μου λέει “δεν ξέρω πραγματικά αν εμείς είμαστε τόσο κακοί, η ο Μπλατ έχει φτιάξει τόσο καλό σύνολο“. Ήταν δε, τόσο κακή ή εικόνα μας, που ο γαυρος ορισμένες στιγμές φαινόταν να βγάζει φάσεις βγαλμένες από το PlayStation).

Αν στην παραπάνω εξίσωση προσθέσετε και την εκνευριστική διαιτησία, η οποία από νωρίς έδειξε τις προθέσεις τις, καταλαβαίνει εύκολα κανείς ότι ακόμα και ο πιο αισιόδοξος ειχε αρχίσει να θεωρεί πως η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.

Στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα άλλαξε άρδην και βασικός συντελεστής προς την διαμόρφωση αυτής υπήρξε ο Αντετοκουμπο. Ο παίκτης είναι πραγματικο motor. Η πίεση στον Σπανουλη και το aggressiveness που έδειξε  στην πίεση πάνω στην μπάλα με σκοπο να τον οδηγήσει χαμηλά στο ποστ πάνω στον Λασμε απόκοβωντας εντελώς τις επιλογές για πάσα στην weak side εφερε τα πάνω κάτω. Ελλείψει αλλού ποιοτικού γκαρντ ο γαυρος ξεκίνησε να καταρρέει. Το γήπεδο πήρε σιγά σιγά φωτιά, ο Καλάθης έφτασε στα γνωστά του στάνταρ, ο Λεκα απόφορτισμενος στο 2, αφενός μεν δημιούργησε τα απαραίτητα ρήγματα αφετέρου δε ντύθηκε James (ξέρω ιεροσυλία ) , ο Γκιστ ξύπνησε, ο Παπάπετρου παρότι κακός στο πρώτο ημίχρονο πάλεψε αρκετά και πέτυχε κρίσιμους πόντους και η συνέχεια λίγο πολύ γνωστή σε όλους… Ο γαυρος κατερευσε και ο Πριντεζης φανερά μόνος πάλευε να σώσει τα προσχήματα.

Προσωπικά, παρά την νίκη εξακολουθώ να μην είμαι αισιόδοξος, η ομάδα έχει σοβαρά θέματα στελεχώσης τα οποία φάνηκαν όχι μόνο στο ντέρμπι αλλά και στα προηγούμενα παιχνίδια (ευθύνη τοσο του Ισπανού όσο και του DPG).

Με τρόπο που έχει δομηθεί το ροστερ, η βασικότερη έλλειψη πλην της θέσης 4 είναι η ύπαρξη ενός γκαρντ catch and shoot. Αυτή τη στιγμή πλην του Λοτζεσκι, δεν υπάρχει στα guard παίκτης που να ζορίσει την αντίπαλη  άμυνα με το περιφερειακό του σουτ. Προσωπικά, θεωρώ πως ένας τέτοιος παίκτης δίπλα στον Καλαθη θα εδινε τρομερές λύσεις οταν οι αντίπαλοι θα επέλεγαν να ρισκάρουν το σουτ του Παναθηναϊκου παίζοντας under το Nick (το είδαμε άλλωστε και με την Ζαλγκιρης).

Δεδομένων λοιπόν των παραπάνω ελλείψεων, το ματς με το γαυρο θα πρέπει να αποτελέσει μάθημα και αυτό διότι δείχνει ξεκάθαρα τον προσανατολισμό που πρέπει να εμφυσησει ο Πασκουαλ στους παίκτες και δεν είναι άλλος από την άμυνα. Η άμυνα θα δώσει την ενέργεια, θα οδηγήσει τον αντίπαλο σε λάθη , θα δώσει την ευκαιρία να χτυπήσεις είτε στον αιφνιδιασμό είτε στο transition, αυτή θα χαλάσει το μυαλό του αντιπάλου.

Κακά τα ψέματα, το ροστερ δεν είναι το ίδιο ποιοτικό με πέρσι, ο Ισπανός καλείται φέτος να κάνει θαύματα και να τραβήξει λαγούς από το καπέλο (με δική του επίσης ευθύνη), το αν θα το καταφέρει θα το δείξει το τέλος της κούρσας (τα δείγματα γραφής του τα δυο προηγούμενα χρονια πάντως δεν συνηγορούν υπέρ του.).

Υ.Γ 1: Σπάνια θα μιλήσω για διαιτησία, αλλά η αντιμετώπιση στα σφυρίγματα και η διαφοροποίηση τους από το 30-70 στο 50-50 του δεύτερου ημιχρόνου μόνο φυσιολογική δεν είναι.

Υ. Γ 2: Το φύλλο αγώνα καίει το DPG, ενδεχομένως και την ομάδα λενε οι ειδικοί… Το παράξενο της υποθέσης βέβαια, είναι ότι μετά τις εξαγγελίες της euroleague για έλεγχο, τις ανακοινώσεις των λιμάνισιων και τις επερχόμενες πρόσφυγες διαιτητών, η ΚΑΕ τηρεί σιγη ιχθύος.. Τρομακτική διαφοροποίηση και τακτική συγκριτικά με τα  περσινα πεπραγμένα του DPG στην κόντρα του με τη euroleague.

Υ.Γ 3: Μόνο μια ανάρτηση στο Instagram? Η κάτι πάει πολύ στραβά η κάτι άλλο συμβαίνει ή και τίποτα…

Υ. Γ 4: @sorge: Ξέρω ότι θα μου πεις φούρνος γκρεμίστηκε.

Υ. Γ 5: Αν και παρακολουθώ συχνά το blog, δυστυχώς η καθημερινότητα και η έλλειψη χρόνου έχει μειώσει αρκετά τη συμμετοχή μου. Θα προσπαθήσω στη συνέχεια της σεζόν να βοηθήσω τον sorge που παλεύει μόνος του.

Προβλεψη: Επιστροφή Ντενμον το Φεβρουάριο.