..μπήκε η Εθνική Ομάδα στο Ολυμπιακό τουρνουά, καθώς η Ισπανία μας κέρδισε υπέρ του δέοντος εύκολα με 81-66.. Από την αρχή φάνηκε ότι οι παίκτες μας είχαν μπεί στο γήπεδο με αρνητική ψυχολογία, εξ’ου και ότι ξεκινήσαμε με 1/8 ελεύθερες βολές.. Μετά το 15′ βλέπαμε το καλάθι με το σταγονόμετρο, με αποτέλεσμα η Ισπανία (που από την πλευρά της δεν έκανε και κάποιο τρομερό παιχνίδι) πήρε μια διαφορά εννέα πόντων, για να πάμε με -6 στο ημίχρονο. Και εκεί που περιμέναμε στην επανάληψη να παλέψουμε το παιχνίδι, μέσα σε πέντε λεπτά πετύχαμε μόλις δύο πόντους, με αποτέλεσμα η διαφορά να εκτιναχθεί στο -19.. Κάπου εκεί το παιχνίδι ουσιαστικά τελείωσε, καθώς (για άλλη μια φορά) δεν υπήρχε κάποιο εναλλακτικό πλάνο όταν το παιχνίδι “στραβώνει” άσχημα, ενώ το περιβόητο βάθος του πάγκου μας αποδείχθηκε ένας μύθος.. Μοναδικοί διακριθέντες (αν μπορούμε να μιλάμε για διακριθέντες σε ένα τέτοιο ματς) οι Σπανούλης και Διαμαντίδης, χειρότεροι όλων οι Τσαρτσαρής και Παπαλουκάς, ενώ ο Φώτσης δεν είχε καμμία σχέση με τον Φώτση του Προολυμπιακού.. Ο Σχορτσιανίτης (όσο έπαιξε) μάλλον βοήθησε τους Ισπανούς παρά εμάς, καθώς γίναμε προβλέψιμοι στην επίθεση και ευάλωτοι στην άμυνα.. Ο Ζήσης και ο Βασιλόπουλος απλά σκόραραν όταν όλα είχαν κριθεί, ο Μπουρούσης απλά “πέρασε και δεν ακούμπησε”. Απο τους Ισπανούς, που έπαιξαν όσο χρειαζόταν (και από ένα σημείο και μετά μάλλον έκαναν συντήρηση), δεν υστέρησε κανείς..
P.S. Αυτή τη φορά μάλλον δεν μας “έφταιγαν” ούτε οι διαιτητές, ούτε οι “βουτιές” των Ισπανών. Όχι τίποτα άλλο, αλλά ειδικά εναντίον των Ισπανών συνηθίζουμε να κυνηγάμε φαντάσματα, ενώ και σήμερα αρκετή μουρμούρα υπήρχε από τους παίκτες μας (Φώτσης, Μπουρούσης). Την απάντηση την έδωσε από μόνος του ο Παπαλουκάς..