‘Εχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από τότε που ο Αργύρης Πεδουλάκης έφυγε από τον πάγκο της ομάδας και αντικαταστήθηκε από τον Xavi Pascual. Η ομάδα δεν φαίνεται να έχει αλλάξει δραματικά, μετά και από επιλογή του Καταλανού καθότι θεώρησε πως είναι επικίνδυνο να αλλάξει φιλοσοφία. Κατά τη γνώμη του γράφοντος, αυτή ήταν μια σοφή επιλογή αφού το να διώξει το τεχνικό επιτελείο που επέλεξε τους παίκτες, έκανε προετοιμασία και ξέρει το ντόπιο πρωτάθλημα ήταν παρακινδυνευμένο.

Στα αγωνιστικά βλέπουμε μια σαφέστατη βελτίωση της άμυνας που αποτελεί ίσως μια από τις 5 κορυφαίες αυτή τη στιγμή στη λίγκα (κυρίως παίζοντας small ball) και ένα ξεκάθαρο πλάνο στην επίθεση. Ωστόσο η τελευταία είναι που θέλει τη μεγαλύτερη βελτίωση αυτή τη στιγμή: Ο Μπουρούσης δεν έχει ενσωματωθεί πλήρως ως play maker, ο James με τον τραυματισμό του άφησε την ομάδα δίχως εύκολους πόντους παίζοντας isolation, o Παππάς δυσκολεύεται να σταθεροποιήσει την απόδοση του (δεν μπορεί να διαχειριστεί εύκολα βραδιές που δεν του πάνε) ενώ οι Μποχωρίδης-Rivers-Feldeine δεν είναι έτοιμοι ακόμα να προσφέρουν κάτι παραπάνω από εφεδρικές λύσεις στο playmaking, άλλος καλύτερα άλλος χειρότερα.

Δεν θα επεκταθώ πιότερο στην ανάλυση του παιχνιδιού του ΠΑΟ-έχουν γραφτεί σελίδες και σελίδες από καλύτερους στον τομέα αυτό. Άνθρωποι όπως ο Πανάς στο olaprasina1908, ο Κατσιώνης στο hoopfellas κοκ. έχουν κάνει πολύ καλύτερες αναλύσεις.

Εκεί που θέλω να σταθώ είναι πως το πόσο ψηλά μπορεί να πάει ο φετινός ΠΑΟ θα το ξέρουμε στο τέλος της τωρινής χρονιάς. Τα “έπαιξε και έχασε σε 2 παρατάσεις” ή τα “έχασε στο τσακ στη Μόσχα” είναι να είχαμε να λέγαμε. Ο αθλητισμός και το μπάσκετ ειδικότερα, ορθώς δεν επιβραβεύουν την προσπάθεια αλλά το αποτέλεσμα. Και στους επόμενους αγώνες θα δούμε αν η ομάδα είναι αρκετά καλή για να φύγει με το αποτέλεσμα που θέλει:

Ρεάλ εκτός αύριο

ΟΣΦΠ εντός στις 18.11

‘Αρης εκτός στις 21.11

Νταρουσάφακα εντός στις 25.11

Μπαρτσελόνα εκτός στις 02.12

Γαλατά εντός στις 09.12

ΑΕΚ εντός στις 11.12

Φενέρ εντός στις 16.12

Αρμάνι εκτός στις 21.12

Βασκονία εντός στις 23.12

Γιούνιξ εκτός στις 30.12

Είναι μια δύσκολη περίοδος αγωνιστικά που όμως για μένα θα αποτελέσει την Λυδία λίθο για τις ικανότητες της ομάδας, it will show its true colours που λένε και οι Αγγλοσάξωνες. Αν η ομάδα θέλει να πάει στο final four και να πάρει ταυτόχρονα το ελληνικό πρωτάθλημα, στους προαναφερθέντες αγώνες πρέπει να κάνει το πολύ 3 ήττες. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες (μας καθάρισε ο διαιτητής, ήμασταν κουρασμένοι, γκέλες, τραυματισμοί κοκ). Ο,τιδήποτε άλλο απλά δείχνει πως η ομάδα δεν είναι ακόμα έτοιμη για να δείξει τα δόντια της στην Ευρώπη και πως ο μόνος στόχος που μπορεί να διεκδικήσει είναι τα εγχώρια σκήπτρα. Τόσο απλά. Υπομονή λοιπόν, στις 30.12 θα ξέρουμε.

ΥΓ. Η ομάδα θέλει κατ’εμέ play maker. Όχι όμως κάποιον πρωτοκλασσάτο αλλά έναν παίκτη που από τη μια δε θα κόψει το χρόνο του Μποχωρίδη ή του James όταν επανέλθει και από την άλλη, θα έχει φάει τα ευρωπαϊκά γήπεδα με το κουτάλι. Παίκτες τύπου Cook, Popovic κοκ. που ξέρουν κάθε σπιθαμή των ευρωπαικών γηπέδων και μπορούν να προσφέρουν 5-7 ποιοτικά λεπτά ως οργανωτές στην Ευρώπη δίχως να παραπονεθούν για το χρόνο συμμετοχής τους είναι οι πλέον ενδεδειγμένες λύσεις. Παίκτες τύπου Ράγκλινγκ, Ρενφρόε κοκ. κινδυνεύουν να τινάξουν τη χημεία στον αέρα. Βλέποντας πάντως τον Ούκιτς στην ΑΕΚ σκέφτομαι τι εξαιρετική λύση θα ήταν για τον τωρινό ΠΑΟ αν ήταν ελεύθερος.