Ναι, πέρασε λίγος (!) καιρός αλλά είμαστε πάλι εδώ. Μετά από ένα μικρό (!) διάστημα αποχής και …αποτοξίνωσης πίσω στην μπασκετική πραγματικότητα. Συνέβησαν αρκετά αυτούς τους μήνες με πιο σημαντικό (φυσικά) το Ευρωμπάσκετ, όπου όπως πάντα είχαμε διπλό ενδιαφέρον. Από την μια η Εθνική ομάδα μπάσκετ και από την άλλη ο Εθνικός θίασος παρουσιαστών. Η πρώτη πέτυχε τον στόχο της για πρόκριση στο προ-ολυμπιακό ο δεύτερος πέτυχε τον στόχο του να μας σπάσει τα νεύρα (για ακόμα μια φορά).
Σε ότι αφορά το αγωνιστικό μέρος, είναι επιτυχία η 6η θέση. Με τόσες ελλείψεις δε μπορεί κανείς να ισχυριστεί το αντίθετο. Και μεγάλο μέρος αυτής της επιτυχίας πιστώνεται στον Ζούρο (κι ας σας πιάνει μελαγχολία…). Βεβαίως από εκεί μέχρι να ανακηρύσσεται ο Ζούρος «καλύτερος προπονητής του Ευρωμπάσκετ» υπάρχει απόσταση κε Παπαδογιάννη μας. Δηλαδή τι να πει κι ο Ντοκουζόφσκι που έφτασε 4ος με τα αγριοκάτσικα και πήρε και την ταυτότητα του Ηλία στο μεταξύ τους; Σε κάθε περίπτωση πάντως αξίζουν συγχαρητήρια στους παίχτες για την προσπάθεια, με λίγη τύχη και λίγη συγκέντρωση παραπάνω (κε Βασιλειάδη) θα μπορούσαν να έχουν περάσει την Γαλλία και να πηγαίνουν για μετάλλιο.
Από τις υπόλοιπες ομάδες, εντάξει, η Ισπανία εννοείται ότι δεν χρειάζεται ειδική μνεία αλλά πάρα πολύ μας άρεσε η Ρωσία κι ας μην πήγε τελικό. Ειδικά αυτός ο Σβεντ μας έβγαλε τα μάτια…
…Σε αντίθεση με κάτι άλλους που μας έβγαλαν τα αυτιά αφού όπως σε κάθε μεγάλη διοργάνωση που καλύπτει η ΕΡΤ έτσι και τώρα είχαμε το γνωστό ρεσιτάλ βλακείας. Ακούσαμε πολλά αλλά το καλύτερο ήταν η αποθέωση της Ισπανίας στον τελικό. Εκεί που ο Χατζηγεωργίου που αναφέρθηκε σε «κάποιους κακεντρεχείς» που έλεγαν ότι ο Μαρκ Γκασόλ παίζει χάρη στον αδερφό του (ναι, ποιοι δύο να είναι άραγε;) Εκεί που ο Ρέγιες έγινε «πολύ καλό παιδί». Και εκεί που η Ισπανία που μέχρι χτες ήταν «οι απατεώνες που τους σπρώχνουν οι διαιτητές» ξαφνικά έγινε η πληρέστερη, καλύτερη κλπ ομάδα της δεκαετίας. Αιδώς πια! Δεν είμαστε χρυσόψαρα! Μην ξεφτιλίζεστε έτσι! Συρίγος που σας χρειάζεται…
Πάντως υπήρχαν και οι απολαυστικές στιγμές. Όπως η ψύχωση με το «Τε Πε». Κάποια στιγμή στην απονομή η κάμερα πέρναγε μπροστά από τους Γάλλους και ο Χ’’γεωργίου άρχισε να λέει ένα-ένα τα ονόματα τους: «…Νοά, Πιετρούς, Ζελαμπάλ, Τε-Πε…». Φαντάζεστε να μετέδιδε το ‘87; «…Ανδρίτσος, Ιωάννου, Γκανγκστερ, Δράκος, Αράχνη, Μπέμπης…». Είναι απόλαυση ο τύπος. Ποιος δεν θυμάται ποιος κέρδισε τον τελικό του ’81 στο Ρολάν Γκαρός;
Τέλος για να κλείσουμε το (πάντα αγαπημένο) κεφάλαιο ΕΡΤ, δυο λόγια για τον Ιωάννου.
Ο τύπος είναι γλοιώδης. Τελεία. Δεν τον είχα ποτέ σε εκτίμηση, τον θεωρούσα πάντα γλύφτη του κερατά αλλά δεν περίμενα να ακούσω αυτά που άκουσα. Ξαφνικά ο Ιωάννου ανακάλυψε ότι ο Τεόντοσιτς είναι επιπόλαιος, κάνει πολλά λάθη, καταστρέφει επιθέσεις και όλα τα σχετικά. Ο ίδιος Τεόντοσιτς που μέχρι πριν λίγους μήνες ήταν ηγέτης, το έλεγε η καρδιά του και είχε «βαρίδια». Ρε ουστ! Η δε ατάκα του στο ματς με την Γαλλία ότι «η υπέρβαση για την Ελλάδα πρέπει να έρθει από την επίθεση» άφησε εποχή. Μέχρι και ο Χ”γεωργίου δαγκώθηκε. Αλλά ο μπούλης απτόητος. Προκειμένου να αυτοεπιβεβαιωθεί πηγαίνει στην μικτή ζώνη και ρωτάει τον Ζήση πρώτη ερώτηση: «Η υπέρβαση έπρεπε να έρθει από την επίθεση έτσι δεν είναι;». Άντε ρε φιόγκο! Από τα μακρινά ριμπάουντ έπρεπε να έρθει η υπέρβαση, γελοίε! (τα είπα και ξαλάφρωσα…)
Τέλος πάντων το Ευρωμπάσκετ πέρασε και πλέον το ενδιαφέρον μετατοπίζεται εκεί που πραγματικά πρέπει. Στον εξάστερο, την πιο πετυχημένη ευρωπαϊκή ομάδα της τελευταίας 15ετίας (για να μην ξεχνιόμαστε). Πάνω που λέγαμε (και κλαίγαμε) ότι η ομάδα διαλύεται ξαφνικά αντιλαμβανόμαστε ότι η ομάδα είναι αρκετά καλή ακόμα και για Final Four! Και πάνω που λέγαμε ότι το μπάτζετ θα μηδενιστεί ξαφνικά αντιλαμβανόμαστε πως …χμμμ… δεν μειώθηκε και τόοοοσο πολύ τελικά. Η μόνη απουσία που θα έχει αντίκτυπο είναι ο Φώτσης. Για τον Νίκολας δε μου καίγεται καρφί προσωπικά, ειδικά για τον περσινό Νίκολας. Περισσότερο θα λείψει η Κοκκίνου :Ρ
ΥΓ1. Αν το κατσίκι του Βελιγραδίου (ή ο Γεωργιανός Μπόρατ) γίνουν αιτία να μην επιστρέψει στην ομάδα ο Μάγος της Βαλτικής θα πέσει πολύ γιούχα του χρόνου. Δεν το νομίζω φυσικά, θέλω να ελπίζω ότι είναι τελειωμένη υπόθεση. Άντε να ξανάρθει Αθήνα να ξανακάνει τα γνωστά «μαγουλάκια» γιατί πολύ αδυνατισμένο τον είδα στο Ευρωμπάσκετ και ανησύχησα 🙂
ΥΓ2. Αυτό που γίνεται φέτος στον Ολυμπιακό είναι φοβερό. Η ομάδα κάνει προετοιμασία και ο αρχηγός κάνει μπάνια. Και την ίδια ώρα τον προπονητή τον κράζει ακόμα και ο …Σλάβνιτς! Για να μην μιλήσω για μεταγραφικό σχεδιασμό… Ποιος ξέρει να πει απ’έξω τους ξένους του Αμερικάνους του Ολυμπιακού (μην κλέβετε, ε!);
ΥΓ3. Αρχίσαμε από νωρίς με τους τραυματισμούς. Να δούμε πόσος καιρός θα είναι οι 2 εβδομάδες φέτος…
ΥΓ4. Άντε καλή αρχή! Ποιος δεν πήρε διαρκείας ακόμα;