Με έναν απολογισμό (5-5) που αδικεί τη συνολική εικόνα του Παναθηναϊκού έκλεισε η κανονική περίοδος της Ευρωλίγκας. Έχοντας εξασφαλίσει ουσιαστικά την πρόκριση από την έκτη αγωνιστική, οι αδιάφορες εμφανίσεις τις τελευταίες τρεις είναι εν μέρει δικαιολογημένες. Ερωτηματικό αποτελεί η αντίδραση της ομάδας στα παιχνίδια εκτός έδρας που θα μπαίνει το «πρέπει». Θα δούμε εικόνες ΟΑΚΑ, όπως αυτές με Φενέρμπαχτσε και Αρμάνι ή αντίστοιχες με εκείνες στην Κων/πολη και χθες στο ΟΑΚΑ;

Η μέχρι τώρα εικόνα της ομάδας είναι, τηρουμένων των αναλογιών, κάτι παραπάνω από ικανοποιητική. Ο Ιβάνοβιτς έχει παρουσιάσει ένα σύνολο ανταγωνιστικό που παίζει σύγχρονο μπάσκετ και κατά διαστήματα θυμίζει τον Παναθηναϊκό του 2006. Προσωπικά είχα να δω χρόνια εμφανίσεις αντίστοιχες με εκείνες στα παιχνίδια με Φενέρμπαχτσε, Αρμάνι και Μπάγερν.

Το top16 όμως αποτελεί μια άλλη ιστορία. Η μπάλα βαραίνει, ευκαιρίες για χαλάρωση δεν υπάρχουν, η κόπωση αυξάνεται και το επίπεδο γίνεται ένα σκαλί υψηλότερο. Ένα καμπανάκι που χτύπησε βλέποντας τα τελευταία παιχνίδια είναι πως αρχίζουμε και γινόμαστε προβλέψιμοι, βγάζοντας εικόνα άναρχου παιχνιδιού σε πολλά σημεία. Ελπίζω να ευθύνεται η ελλιπής συγκέντρωση λόγω της έλλειψης κινήτρου και όχι το ξεκίνημα αγωνιστικής πτώσης. Σε ότι αφορά τους ομίλους του top16, προβλέψεις δεν μπορούν να γίνουν. Μπαρτσελόνα και Ρεάλ είναι τα δύο φαβορί, Μακάμπι και Παναθηναϊκός ακολουθούν και οι υπόλοιποι τέσσερις κυνηγούν την έκπληξη. «Κλειδί» θα αποτελέσουν τα εκτός έδρας παιχνίδια με τους γαύρους της Σερβίας, τη Ζαλγκίρις που βρίσκεται σε πτώση, την άναρχη Άλμπα και την γεμάτη προβλήματα Γαλατασαράι. Σημαντικό είναι επίσης να προλάβουμε την απόλυση του Λάσο..

Θα ήθελα να σταθώ επιμέρους σε δύο παίκτες. Ο Σλότερ, αν και αποτελεί τη «ναυαρχίδα» στο σκοράρισμα, υστερεί αρκετά στο να διαβάσει το παιχνίδι, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που εκβιάζει σουτ δίχως σωστές προϋποθέσεις. Στο παιχνίδι με την Αρμάνι είχε αντίπαλο τον Κλέιζα και αντί να τον παίξει στα πόδια επιδιώξε τρίποντο με τον Λιθουανό κολλημένο πάνω του. Στο αδιάφορο παιχνίδι με την Αρμάνι δεν στοίχησε αλλά σε οποιοδήποτε της φάσης του τοπ16, αντίστοιχα λάθη κρίνουν πολλά. Ο Γιάνκοβιτς από την άλλη, έχω την αίσθηση πως πρέπει να ξεψαρώσει. Δεν είναι λίγες οι φορές που κρύβεται στο παιχνίδι, αποδεχομένος το ρόλο του καλού ρολίστα. Ίσως για πρώτη χρόνια στην Ευρωλίγκα να είναι ικανοποιητικό έστω και αυτό, αλλά το βήμα παραπάνω απαιτεί περισσότερα. Εν καιρώ θα μιλήσουμε και για τους υπόλοιπους.

Τέλος, οφείλουμε να μην παραλείψουμε τις βόμβες σε ΟΑΚΑ (ξεφτίλα) και ΑΣΕΑΔ (ξεφτίλα δις).. Στην πρώτη περίπτωση το σχόλιο περιττεύει. Στη δεύτερη, τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Το γεγονός ότι το ΑΣΕΑΔ θυμήθηκε το παιχνίδι του κυπέλλου τρεις μέρες πριν τον ημιτελικό; Τις γραφικές και ανάξιες σχολιασμού δηλώσεις των Αγγελόπουλων; Η ουσία της όλης υπόθεσης είναι πως δεν θα μας κερδίσετε είτε παίζουμε με αμούστακα, είτε παίζουμε μουστακαλήδες, είτε με μούσια αλά Φώτση.. Η εκδίκαση της υπόθεσης με αφήνει αδιάφορο..

Υ.γ: Επανεκκίνηση στο blog από σήμερα..