Η φράση “θα μπορούσε να έχει κερδίσει” επαναλαμβάνεται για τρίτη φορά μετά από εκτός έδρας αγώνα αλλά προς το παρόν μόνο τις εντυπώσεις κερδίζουμε.. Τα τρία παιχνίδια σε Μόσχα, Κωνσταντινούπολη και Μαδρίτη διαφέρουν.. Σε Ρωσία και Ισπανία ήταν μία – δύο κατοχές που έκριναν το παιχνίδι. Οι λεπτομέρειες και οι προσωπικότητες των Γιουλ, Ντε Κολό, παίκτες με περισσότερες παραστάσεις σε τέτοιες καταστάσεις από τους δικούς μας, ήταν οι αιτίες της ήττας. Στην Κωνσταντινούπολη θεωρώ πως χάσαμε δικό μας παιχνίδι καθώς αποφασίσαμε εμείς στα τελευταία λεπτά να μην κερδίσουμε το παιχνίδι. Το βιαστικό τρίποντο του Παππά, το άστοχο του Νίκολς και μία κακή άμυνα έστειλαν το παιχνίδι στην παράταση..

Τρεις ήττες 4αδας θα έλεγε κάποιος αφού δύσκολα όσοι ορέγονται τοπ8 θα περάσουν από αυτές τις έδρες. Κοιτώντας την εικόνα αντίστροφα ένας περισσότερο μετριοπαθής, θα ισχυριστεί ότι χάσαμε στις λεπτομέρειες σε Μαδρίτη και Μόσχα, δηλαδή στις έδρες δύο εκ των τριών φαβορί, και καλό θα είναι να προσαρμοστούμε στην πραγματικότητα! Νόμιζω κάπου εκεί βρίσκεται η αλήθεια..

Ναι μεν είναι ήττες 4αδας αλλά έρχονται μηνύματα ότι είναι θέμα χρόνου να έρθουν οι νίκες σε κάποιες άλλες αφιλόξενες έδρες, εξίσου ή και περισσότερο σημαντικές. Ευκαιρίες θα υπάρξουν πολλές αφού η φετινή διοργάνωση είναι μαραθώνιος.. Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε απόρθητο είναι το ΟΑΚΑ (αν και πλέον όποιος θέλει περνάει) και να μην χάσουμε σε έδρες όπως αυτές της Ζαλγκίρις, της Γαλατά, Ούνιξ κτλ. Ο Παναθηναϊκός δείχνει μετά από αρκετό καιρό ανταγωνιστικός στο υψηλότερο επίπεδο δίχως  προσπαθώντας να “κλέψει” το παιχνίδι αλλά να επιβάλει το δικό του.

Νομίζω ότι ο κλεφτοπόλεμος “πέθανε” στην Ευρωλίγκα.. Τα παιχνίδια διαδέχονται το ένα το άλλο, οι προπονήσεις έχουν μειωθεί και το σκάουτινγκ που έχει ως στόχο την καταστροφή του παιχνιδιού του αντιπάλου αποκτά μικρότερη αξία. Δεν υπάρχει πια το χρονικό περιθώριο μίας εβδομάδας για την κατάλληλη προετοιμασία των παικτών. Βάσει αυτού του σκεπτικού εκτιμώ ότι ήταν σωστή η επιλογή αντικατάστασης του Πεδουλάκη από τον Πασκουάλ. Ο τελευταίος, αν και στα μάτια μου είναι λίγο “νερόβραστος”, είναι ικανός να ακολουθήσει τις επιταγές των καιρών και να προσαρμοστεί σε αυτές.

Μιας και ανέφερα τον Αργύρη.. Εκτιμώ ότι στην αποπομπή του έχουν βάλει και το χεράκι τους οι παίκτες! Άλλος Γκιστ με Αργύρη, άλλος με Πασκουάλ.. Λιγότερη διάθεση μου έβγαζε ο Σίγκλετον με τον RG, περισσότερη με Τσάβι.. Δεν αναφέρω ότι και οι υπόλοιποι, έστω αθορύβως, έβγαζαν αυτή την εικόνα με αποκορύφωμα το παιχνίδι στο ΣΕΦ.. Είναι η ιδέα μου; Ενδεχομένως.. Θεωρώ όμως δεδομένο πως ο πρώην προπονητής της ομάδας είχε χάσει του παίκτες. Δεν δικαιολογείται ο Τζέιμς, όντας έναν μήνα στην ομάδα, να τραβάει μπουνίδια σε τζάμια πριν καν ξεκίνησουν οι επίσημοι αγώνες. Πολλά νεύρα, πολύ άγχος είχε μεταφέρει ο Αργύρης και η ψυχολογία ενός παίκτη είναι περισσότερο σημαντική από πολλές άλλες τεχνικού τύπου λεπτομέρειες. Η “ψυχολογία του παίκτη” είναι και το μυστικό του Ομπράντοβιτς που τον κάνει να ξεχωρίζει σε σχέση με όλους τους άλλους και τον καθιστά κορυφαίο. Αν και αυτός ζορίζεται φέτος..

υ.γ: Το φοβάμαι το παιχνίδι την Παρασκευή.. Έχουν αποβάλλει το άγχος στον ΟΣΦΠ και πρέπει να τους δοθεί ένα καλό μάθημα και να επιστρέψουμε στις παλιές καλές μέρες. Πρέπει άπαντες να είναι έτοιμοι για πόλεμο!