Αφορμή για το post στάθηκε μια επισήμανση που διαβάσαμε στο blog troktiko.. Μιας και το θέμα με το ντόπινγκ είναι στην επικαιρότητα λόγω του γνωστού περιστατικού που συνέβη στην ομάδα της Άρσης Βαρών, διάφοροι ειδικοί και “ειδικοί” κατακλύζουν τα κανάλια για να πουν τη γνώμη τους για το θέμα, ενώ κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στις εφημερίδες. Σε πρόσφατα άρθρα τους στην SportDay o Νίκος Παπαδογιάννης και ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος αναφέρθηκαν -μεταξύ άλλων- στο μπασκετικό ντόπινγκ.. Ο Παπαδογιάννης αναφέρει σχετικά με το επίμαχο θέμα: “Έλληνας μπασκετμπολίστας εκτός του Γιάννη Γιαννούλη δεν έχει βρεθεί ποτέ θετικός σε έλεγχο στην Α1, εκτός αν μετράει για ντόπινγκ το… χασίς. Σχεδόν όλα τα κρούσματα που προέκυψαν στο πρωτάθλημά μας είχαν να κάνουν με ινδική κάνναβη.. Ο αθλητής της πορτοκαλί μπάλας δεν έχει ιδιαίτερο όφελος από την υπερβολική σωματική ρώμη και αντοχή.. Το μπάσκετ απαιτεί τεχνική, ευελιξία, εξυπνάδα, αυτοσυγκέντρωση, συντονισμό των κινήσεων.. Σε τίποτε από όλα αυτά δεν βοηθάει η ντόπα”. Σε ότι έχει να κάνει με το ντοπάρισμα στο ΝΒΑ, αναφέρονται χαρακτηριστικά τα εξής: “Δεν υπάρχει σπορ χωρίς ντόπινγκ κοντρόλ στις ΗΠΑ, ειδικά μετά το σκάνδαλο της Βalco. Η πανίσχυρη ένωση των παικτών έκανε μια «φιλότιμη» προσπάθεια για να αφήσει τα στεροειδή έξω από τις απαγορευμένες ουσίες, αλλά η σχετική εισήγηση απορρίφθηκε ως προκλητική.. Το ΝΒΑ ενδιαφέρεται πάνω απ’όλα για το άσπιλο κι αμόλυντο ίματζ του. Το τελευταίο που θα ήθελε ήταν να αντιμετωπίσει τα υπονοούμενα όσων πιστεύουν ότι η σωματοδομή και οι αθλητικές ικανότητες των παικτών του οφείλονται σε ντόπες. Σύμφωνα με την ισχύουσα συλλογική σύμβαση, διεξάγονται διάφοροι προγραμματισμένοι έλεγχοι για σωρεία απαγορευμένων ουσιών με κοινή ευθύνη των ομάδων, του ΝΒΑ και της ένωσης των παικτών. Η ανάλυση δε, γίνεται σε ανεξάρτητο εργαστήριο.. Οι μπασκετμπολίστες ελέγχονται αιφνιδιαστικά μέχρι και 4 φορές το χρόνο από τους «ιπτάμενους γιατρούς» της USADA (η επίσημη οργάνωση των ΗΠΑ για το αντιντόπινγκ). Στην επιλογή των παικτών δεν έχουν καμία συμμετοχή ούτε οι ομάδες, ούτε το ΝΒΑ, αλλά ούτε και το συνδικαλιστικό τους όργανο”. Από την άλλη, ο Σωτηρακόπουλος γράφει επί του θέματος: “Στο μπάσκετ είναι γνωστό πως στο ΝΒΑ δεν γίνεται καν τεστ για ντόπινγκ. Επί της ουσίας τα αναβολικά ελάχιστα επηρεάζουν το πόσο καλά θα παίξει ένας παίκτης, αλλά στοχεύουν στο πόσο μπορεί να αντέξει”. Ημιμάθεια (και εμπάθεια) του Σωτηρακόπουλου, προσπάθεια του Παπαδογιάννη να καλύψει το άθλημα χάρη στο οποίο “βγάζει το ψωμί του” ή μήπως “η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση”; Γενικότερα, το εν λόγω θέμα σηκώνει αρκετή συζήτηση..