Ήταν η ευκαιρία του! Οι Κροάτες ήταν κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα του και εκείνος στην 100η συμμετοχή του με την φανέλα της Εθνικής τους έβαλε στα καλάθια, στη νίκη με 81-78 (που ήρθε με τρίποντο του Σπανούλη στην εκπνοή..)
Ένας Λάζαρος από τα παλιά (απόδειξη ότι δεν υπάρχει κανένα ψυχολογικό πρόβλημα) αποφάσισε να βγάλει από το 
μυαλό του τις βεντέτες και να συγκεντρωθεί στο παιχνίδι. Αποτέλεσμα; 22π και 6ρ που θα ήταν ακόμα περισσότεροι αν ο Γιαννάκης δεν τον άφηνε στον πάγκο για αρκετή ώρα ειδικά στο τέλος. Κι αν ο Λάζος ήταν η ευχάριστη έκπληξη, τις δάφνες τις λαμβάνει ο “χρυσοδάκτυλος” (που λέει κι ο εκφωνητής του ΟΑΚΑ) Δημήτρης Διαμαντίδης. Παίζοντας ίσως το καλύτερό του παιχνίδι με την Εθνική (23π, 6ρ, 3α, 2κλ, 1μπ) με πολύ καλά ποσοστά και μόλις 1 λάθος πιστοποίησε με μια ακόμα μεγαλειώδη εμφάνιση ότι πρόκειται για το καλύτερο τουρνουά της καριέρας του μέχρι στιγμής. Από κει και πέρα δεν υπάρχουν πολλά να πει κανείς. Ο Σπανούλης παρά τους 14 πόντους του (και το νικητήριο τρίποντο) έδειξε και πάλι ιδιαίτερα ασταθής, ο Παπαλουκάς ξανά σε μετριότατη μέρα (αν και όχι στα προχθεσινά χάλια τουλάχιστον επιθετικά), ο Ζήσης για μια ακόμα φορά εξαφανισμένος και ο Χ”βρέττας πάλι σε ρηχά νερά.
Στα φόργουορντ ο Ντικούδης φανερά επηρεασμένος από την ταινία 300 που είδαν (σύμφωνα με τον Σκουντή) οι παίχτες πριν το παιχνίδι, φόρεσε την πανοπλία του, πήρε το δόρι του και ξεκίνησε με 3/3 δίποντα. Μετά κατάλαβε ότι οι Θερμοπύλες είναι από την άλλη μεριά και συνέχισε με 1/6 τελειώνοντας το ματς με 4/9… Οι Τσαρτσαρής, Βασιλόπουλος και Πελεκάνος δεν φάνηκαν καθόλου επιθετικά (χαρακτηριστικά τα κουλούρια στη στατιστική του σε όλους τους τομείς) πάλεψαν όμως στην άμυνα (χωρίς παρ’όλα αυτά να ξεχωρίσουν ιδιαίτερα). Τέλος, ο Μπουρούσης παρ’ότι πήρε κάποιο χρόνο συμμετοχής ειδικά στο πρώτο μισό άφησε τις πρωτοβουλίες στον Αυτοκράτορα Λάζαρο με αποτέλεσμα να τελειώσει το παιχνίδι χωρίς πόντο και μόλις 1ρ.
Η Εθνική σήμερα έδειξε ένα αρκετά διαφορετικό πρόσωπο. Δεν ήταν καλύτερη από τις προηγούμενες φορές αφού ότι κέρδισε επιθετικά το έχασε αμυντικά ήταν όμως πιο “ελκυστική”, πιο “μπασκετική”. Παράλληλα το παιχνίδι μπορεί να κρίθηκε στο τέλος αλλά έδειξε τον γνωστό από το Βελιγράδι και την Ιαπωνία χαρακτήρα της γυρνώντας από το -13 μέσα σε μισή περίοδο χάρη στην άμυνά της βγάζοντας μια σιγουριά στο παρκέ. Επίσης έδειξε κάπως καλύτερα ανακλαστικά απέναντι στην ζώνη των Κροατών παρ’ότι, η αλήθεια να λέγεται, δεν ήταν και η πιο οργανωμένη πο έχουμε δει ποτέ. Από την άλλη όμως δε μπορεί κανείς να παραγνωρίσει το γεγονός ότι πολλά από τα στελέχη της είναι φανερά εκτός κλίματος (Ζήσης, Χ”βρέτας κατά κύριο λόγο αλλά και ο Παπαλουκάς που δεν παίζει σύμφωνα με τις δυνατότητές του). Και το πράγμα γίνεται χειρότερο αν σκεφτεί κανείς ότι μετά το ματς με τους Πορτογάλους δεν θα υπάρχουν “αβανταδόρικα” παιχνίδια για τους κοντούς (όπως ήταν σήμερα για τον Λάζαρο) ώστε να ανεβάσουν την ψυχολογία τους. Είδωμεν…
Τι κρατάμε από το παιχνίδι… Αρκετά πράγματα:
– Την επανεμφάνιση Λάζαρου (φυσικά)
– Την εμφάνιση Διαμαντίδη, όχι τόσο για τους πόντους που πέτυχε, ούτε για τις άμυνες που έβγαλε, ούτε για την σιγουριά που ενέπνεε, όσο για το κρύο αίμα του (αν και μας τα χάλασε λίγο με την χαμένη βολή στο τέλος). Είχε και εκείνο το απίστευτο τρίποντο-βόμβα εν στάσει δείγμα απίστευτης ψυχολογίας.
– Την επιθετική ανάκαμψη. Μπορεί να μην βγήκαν (για μια ακόμα φορά) πολλές επιθέσεις στο ανοιχτό γήπεδο αλλά η ομάδα έχοντας τον Λάζο σε καλή ημέρα μπόρεσε να βρει λύσεις μέσα από το καλάθι κι έτσι να αντέξει στο σχετικά ψηλό σκορ.
– Την αντεπίθεση από το -13 που θύμισε Ιαπωνία (κάτι σε Κινέζους θύμιζαν οι Κροάτες στα τελευταία λεπτά της 3ης περιόδου)
– Την καλύτερη λειτουργία απέναντι στην ζώνη. Συνετέλεσε φυσικά σε αυτό και η δυνατότητα για ποιοτικό inside game με τον Παπαδόπουλο.
Τι αφήνουμε (τίποτα καινούργιο):
– Την κακή κατάσταση αρκετών παιχτών και ειδικά του Παπαλουκά. Ελπίζουμε στα κρίσιμα να αφυπνιστεί.
– Τα πολλά επιτυχημένα drive από τον Ούκιτς! Ε, όχι και από τον Ούκιτς!
– Την αμυντική ολιγορία σε αρκετά σημεία του αγώνα (ακόμα και σε κρίσιμα όπως στο τελευταίο τρίποντο των Κροατών).
Η μετάδοση κάπως πιο “μαζεμένη” σήμερα, χωρίς “κολυμπήθρες του Σιλωάμ”, ρητά από τον Αννίβα, “σκονισμένα κιτάπια” και “μπαρουτοκαπνισμένους αρχηγούς”.. Παρ’όλα αυτά μας υπενθύμισε ο Σκουντής το 3D του Διαμαντίδη (που σήμερα ήταν και offense) και μας μίλησε για τα “τρία βάλτο αγόρι μου” του Διαμαντίδη” (3/5 τρίποντα εκείνη τη στιγμή). Το καλύτερο πάντως ήταν η κάτι σε Μπέλα Λουγκόζι (φωτό) περιγραφή του Διαμαντίδη δια στόματος Ιωάννου: “Διαμαντίδης: Ο δράκουλας από την Καστοριά”. Προσεχώς στους Κινηματογράφους από την Σπέντζος Φιλμς…