Αυτό ήταν λοιπόν…
Η Ελλάδα κράτησε την καλύτερή της εμφάνιση για τον ημιτελικό, μια εμφάνιση αντάξια του ονόματος που έχει δημιουργήσει, που θύμισε αρκετά μέρες Βελιγραδίου (ειδικά στην τρίτη περίοδο) αλλά που δυστυχώς δεν ήταν αρκετή για να κάμψει την πολύ δυνατή Ισπανία. Οι Ισπανοί επικράτησαν με 82-77 και πέρασαν στον τελικό..
Φυσικά όρεξη για ιδιαίτερες αναλύσεις δεν υπάρχει, ούτε και λόγος υπάρχει άλλωστε για κάτι τέτοιο. Τα μόνα σημεία στα οποία ίσως έχει νόημα να σταθούμε είναι:
– Η εξαιρετική εμφάνιση του Σπανούλη. Θύμισε παλιές καλές μέρες στον Παναθηναϊκό. Αλάνθαστος από μέση απόσταση, εκρηκτική διείσδυση και ικανοποιητική οργάνωση του παιχνιδιού.
– Η πολύ καλή εμφάνιση των φόργουορντ συνολικά. Τσαρτσαρής, Ντικούδης έπιασαν απόδοση πολύ υψηλού επιπέδου, ενώ ο Βασιλόπουλος, που σήμερα ο Γιαννάκης τον εμπιστεύτηκε περισσότερο, έδωσε πνοή στην ομάδα όταν χρειάστηκε τραβώντας την για ένα διάστημα τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση. Μοναδικό μελανό σημείο το αντιαθλητικό του Τσαρτσαρή (πιάστηκε στη φάκα ο κατά τ΄αλλα ήρεμος Τσαρτσαρής..)
– Η μέτρια εμφάνιση του Διαμαντίδη και κυρίως του Παπαλουκά. Ειδικά ο δεύτερος σε ιδιαίτερα κακή μέρα έδωσε μικρή βοήθεια στην Εθνική στο τέταρτο δεκάλεπτο. Δε μιλάμε φυσικά για την τελευταία φάση που έχασε τη μπάλα, έτσι κι αλλιώς το παιχνίδι ήταν δύσκολο να γυρίσει (άλλο Σλοβενία, άλλο Ισπανία) αλλά συνολικά για την απόδοσή του. Τα τρία γρήγορα φάουλ τον αποσυντόνισαν.
Το παιχνίδι θύμισε πολύ τον τελικό του final four στην Αθήνα, με την Ισπανία σε ρόλο Παναθηναϊκού και την Ελλάδα σε ρόλο ΤΣΣΚΑ. Σχεδόν ισάξιες ομάδες, αλλά λίγο η έδρα, λίγο η μικρή αλλά υπαρκτή ποιοτική ανωτερότητα, λίγο ότι οι Ισπανοί το ήθελαν περισσότερο, η πλάστιγγα έγειρε δίκαια προς το μέρος του τελικού νικητή. Ειδική μνεία στον Ναβάρο τον παίκτη που όταν η Ισπανία έμοιαζε μπλοκαρισμένη με τα τρίποντα και τα drive του έδωσε τις απαραίτητες στην ομάδα του λύσεις.
Υ.Γ. 1 Αυτός ο Ιωάννου έχει αρχίσει να βλέπει κροκόδειλους πλέον. Οι διαιτητές μπορεί να μην ήταν καλοί αλλά τα λάθη ήταν και από τις δύο πλευρές. Δύο φάουλ του Παπαλουκά ήταν ανύπαρκτα, όπως και το φάουλ του Σπανούλη στον Καλντερόν, αλλά υπήρχαν και σφυρίγματα υπέρ της Ελλάδας (η τεχνική ποινή για θέατρο στον Ρούντυ Φερνάντεζ ή το φάουλ του Ντικούδη στον Γκασόλ που θα μπορούσε να δωθεί αντιαθλητικό)
Υ.Γ.2 Αν η Εθνική έπαιζε με την ίδια διάθεση και την ίδια συγκέντρωση από την αρχή του τουρνούα θα μπορούσε να διεκδικήσει καλύτερη διασταύρωση στα χιαστί. That’s life όμως…
Κουιζ: Ποιός είναι ο Έλληνας παίκτης που στη θέα του ο Ναβάρο χλωμιάζει μετά τις ουκ ολίγες τάπες που τον φιλοδώρησε σε παιχνίδι της Ευρωλίγκας;