Panathinaikos A-Z

Η αναφορά των παικτών, παραγόντων, προπονητών κλπ. τοποθετείται από τα τέλη των 80’s – αρχές των 90’s (με κάποιες απαραίτητες προσθήκες από παλαιότερα χρόνια). Κάθε διόρθωση (για τυχόν λάθη και παραλείψεις) και κάθε σχόλιο ευπρόσδεκτο..

Α | Β | Γ | Δ | Ε | Ζ | Η | Θ | Ι | Κ | Λ | Μ | Ν | Ξ | Ο | Π | Ρ | Σ | Τ | Υ | Φ | Χ | Ψ | Ω

Α
Αλβέρτης, Φραγκίσκος (1990-2012). Ότι και να πούμε για τον Φράνκι θα είναι λίγο. Είναι η ζωντανή ιστορία του σύγχρονου Παναθηναϊκού και Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ. Μας έχει χαρίσει ανεπανάληπτες στιγμές με αποκορύφωμα μάλλον τον 5ο τελικό των play-off το 2001.. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στα 19 χρόνια της καριέρας του στο τριφύλλι κατέκτησε περισσότερους τίτλους (25 συνολικά) από όσους έχει ο Ολυμπιακός σε ολόκληρη τη “θρυλική” ιστορία του.. Είναι ο παίκτης που έχει κατακτήσει τα περισσότερα πρωταθλήματα με τη φανέλα μίας ομάδας, 11 τον αριθμό..

Για την απόκτησή του -τότε- μαθητή της Β’ Λυκείου επέμεινε ο -τότε- προπονητής Χρήστος Ιορδανίδης. Μάλιστα προκειμένου να ολοκληρωθεί η μεταγραφή του, ο πολίστας Δημήτρης Σελετόπουλος πήγε ως “έμψυχο” αντάλλαγμα στη Γλυφάδα, παρά τις έντονες αντιδράσεις του Θανάση.. Σε περίπτωση άρνησης του Σελετόπουλου, ο Αλβέρτης θα πήγαινε στον Πανιώνιο, ο οποίος είχε έτοιμο πολίστα να δώσει στη Γλυφάδα.. Για την ιστορία, η ομάδα της Γλυφάδας εισέπραξε 23 εκατομμύρια δραχμές, ο Σελετόπουλος 12 εκατομμύρια και ο Αλβέρτης άλλα τόσα για την πρώτη του χρονιά.. Επίσης, το 1995 ο Σελετόπουλος επέστρεψε στην ομάδα πόλο.. Χαρακτηριστική είναι και η ατάκα του -τότε- συμπαίκτη του Αργύρη Πεδουλάκη, ο οποίος τον προέτρεπε συνεχώς να εξασκήσει το σουτ που είχε: «από αυτό θα βγάλεις το ψωμί σου..»

Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση το 2009, βρήκε περισσότερο χρόνο για το χόμπι του, εκτέλεσε για λίγο χρέη Γρηγόρη Βαλτινού στα DVD της ΚΑΕ και αποτελεί τον Assistant Team Manager της ομάδας..

Highlights: α) τα μπουκέτα που αντάλλαξε με τον Σιγάλα κάπου στα μέσα των 90’s, β) το επεισόδιο με τον Ομπράντοβιτς στη Δάφνη τη σεζόν 1999-2000 (με την ατάκα που ξεστόμισε ο Αλβέρτης στα αποδυτήρια: “Δεν θα μου γ@μήσεις εμένα το μυαλό”) και γ) τα χαστούκια που αντάλλαξε με τον Ντικούδη στις αρχές των 00’s μαζί με τις δηλώσεις που ακολούθησαν.. (Αλβέρτης: “Είπε κάτι ανεπίτρεπτο που ξέφυγε από τα όρια, το ίδιο θα έκανα αν ξανατύχαινε τέτοια ιστορία”, Ντικούδης: “Λυπάμαι που τον έχω συμπαίκτη στην Εθνική”)

Επίσης, ένα επικό σκηνικό έλαβε χώρα τη Δευτέρα, την εβδομάδα του final four της Αθήνας. Οι παίκτες είχαν ρεπό μέχρι την Δευτέρα το απόγευμα (την Παρασκευή η ομάδα έπαιζε ημιτελικό με την Τάου) και ξαφνικά εμφανίζονται οι δύο κυνηγοί της ομάδας (Αλβέρτης, Παπανικολάου) με γαλότσα λασπωμένη, καραμπίνες, φυσίγγια και τρελά μπουφάν απ’ευθείας από το κυνήγι, ένα τέταρτο πριν την προπόνηση και κορνάρουν στο Ζαρμακούπη, λέγοντας: “Φέρε μας ρούχα ν’αλλάξουμε γρήγορα”. Μετά από λίγο μπήκαν στο γήπεδο και μοίραζαν φασιανούς(!!) στους συμπαίκτες τους..

Άλμπανο, Κόρεϊ (2001-2002). Πέρασε και δεν ακούμπησε ..ενώ οι κακές γλώσσες λένε ότι φορούσε στρίνγκ.. Όπως συμβαίνει πάντα σε λιθοβολισμούς λεωφορείων, ήταν ο λάθος άνθρωπος τη λάθος στιγμή..

Αμίτσι, Τζον (1996-1997). Λάθος άνθρωπος σε λάθος ομάδα. Μπάσκετ ήξερε πάντως, καθ’ότι έκανε συμπαθητική καριέρα στο ΝΒΑ. Μετά από το περιστατικό με τον άτυχο Μίκαελ Κοχ, ο οποίος ξυπνώντας ένα πρωϊνό, ένιωσε την χούφτα τον Τζόνοθαν στα ευαίσθητα σημεία του έμενε μόνος του στο δωμάτιο σε κάθε αποστολή.. Επιπλέον, πήγαινε σ’ ένα κολλέγιο για να κάνει το δάσκαλο στα παιδάκια και παραπονέθηκαν γονείς ότι “έβαζε χέρι” στα μικρά..

Ανδρίτσος, Λιβέρης (1982-1991). Από τις πιο συμπαθητικές φιγούρες που έχουν περάσει ever. Διέθετε  εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και ήταν ο πιο σταθερός παίκτης στα 80’s, όπως επίσης και ο αφανής ήρωας του τελικού του 1987, καθώς με δύο δικές του βολές (ενώ χάναμε με δύο πόντους) το ματς πήγε στην παράταση..

Ασπρούλιας, Θανάσης (1992-1993). Βραχύβια η επαγγελματική του καριέρα, καθώς τον κέρδισε η δημοσιογραφία (βλ. Hall Of Shame..)

Άρμστρονγκ, Χίλτον (2012). Πασίωνωστος για τον μακρύ λαιμό του (ότι πρέπει για διαφήμιση κολιέ). Μόνο ο Γιαννίκος Δούσκας και ο Kim Milton Nielsen μπορούν να συγκριθούν μαζι του.. Αποτέλεσε από την αρχή αχτύπητο δίδυμο με τον Πάρη Δερμάνη.. Αν και ήταν άψογος επαγγελματίας και φιλότιμος, σε σημείο από ένα σημείο και έπειτα να πηγαίνει μια ώρα νωρίτερα (και βάλε..) στην προπόνηση δεν έπεισε και έφυγε νωρίς..

Αρσένοβιτς, Ντράγκαν (1995-1996). Μεταφραστής-βοηθός του Μάλκοβιτς..

Αρώνης, Σάββας (1997-1999, 2001-2012). Γυμναστής της ομάδας.

Β

Βασιλακόπουλος, Γιώργος (1958-1967). Η παρουσία του “Σωλήνα” αφορά τη θητεία του ως αθλητής. Για τα υπόλοιπα χρειάζεται ολόκληρη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια (σαν τα Σοβιετικού τύπου ποσοστά που λαμβάνει στις “εκλογές” της ΕΟΚ..)

Βεργίνης, Δημήτρης (2008-2010). Άχρωμος, άγευστος και άοσμος.

Βίδας, Κυριάκος (1979-1985). Τρελός σουτέρ (δυστυχώς τότε δεν υπήρχε το τρίποντο ακόμα..) Φημιζόταν επίσης για τις αλτικές του ικανότητες. Στην προθέρμανση πέταγε τη μπάλα στο ταμπλό, την άρπαζε στον αέρα και την κάρφωνε!! Κάποτε στη Σόφια μετά από μια πρόκριση επί της τοπικής ΤΣΣΚΑ ξύπνησε ολόκληρο την αποστολή με τις φωνές του στις 3 τα ξημερώματα καθώς είχε κερδίσει 500$ στο καζίνο του ξενοδοχείου..

Βλαϊκίδης, Βλάσσης (1991-1993). Συνεργάτης του Παβλίσεβιτς. Τα ίχνη του χάθηκαν για πολλά χρόνια, ώσπου τον ανακαλύψαμε το 2006 στη Στρούμιτσα.. Το 2011 εντοπίστηκε στην Ιαπωνική Ιβάτε Μπιγκ Μπουλς..

Βόβορας, Γιώργος (2012-2014). Βοηθός του Πεδουλάκη και παλίος του γνώριμος από Ρέθυμνο, ΠΑΟΚ και Περιστέρι..

Βολκόφ, Αλεξάντερ (1993-1994). Παρ’ότι αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα με τη μέση του, o “λύκος” σε αρκετά παιχνίδια έδειξε την μεγάλη κλάση του, με αποκορύφωμα το final four του Τελ Αβίβ.

Βούγιανιτς, Μίλος (2006-2008). Ο Παναθηναϊκός του έδωσε ξανά την ευκαιρία να παίξει ξανά μπάσκετ υψηλού επιπέδου μετά τις δυο σοβαρές εγχειρήσεις και αυτός δεν μας απογοήτευσε. Θετικότατος στο final four της Αθήνας. Δυστυχώς όμως, όσο ξαφνικά ήρθε, τόσο ξαφνικά έφυγε.. Θα έχουμε μόνο θετικές αναμνήσεις από αυτόν..

Βουγιούκας, Ίαν (2010-2012). O Cool Ίαν.. Ζούμε για τη στιγμή που θα τον δούμε νευριασμένο..

Βουρτζούμης, Βαγγέλης (1995-1998). Παίκτης ειδικών αποστολών, με απώτερο στόχο να σκαρφαλώσει στις μπασκέτες για να κόψει τα διχτάκια (βλ. Παρίσι 1996).

Βράνκοβιτς, Στόγιαν (1992-1996). Ο πύργος της ομάδας, δέθηκε όσο λίγοι ξένοι με τους προέδρους και τον κόσμο της ομάδας (και επέστρεφε πίσω τα κέρματα που του πέταγαν οι αντίπαλοι..) Άπειρα τα ριμπάουντ που κατέβασε, πάμπολλες οι τάπες που μοίρασε, μα πιο γλυκιά απ’όλες ήταν αυτή..

Γ
Γεροντίτης, Αντώνης (1980-2012). “Αιεθαλής” φροντιστής..  Ήταν από τους πλέον αισιόδοξους πριν τον τελικό στη Μπολόνια.. «Ρε ποιός Τζινόπμιλι και Οτομόμπιλι, ποιός Γιάριτς και ποιός Γιάρνι μου λέτε τώρα; Ζωντανούς θα τους φάμε ρε».

Γεωργικόπουλος, Γιάννης (1990-1995, 1996-1997). Ο μοναδικός play maker που έσκαγε τη μπάλα πάνω από τον ώμο(!!). Μας πρόσφερε αξέχαστες συγκινήσεις στα ελάχιστα λεπτά που αγωνιζόταν..

Γιαβτόκας, Ρομπέρτας (2006-2007). Ο Ρόμπι κατέφτασε με πολύ υψηλές προσδοκίες, όμως δεν προσαρμόστηκε ποτέ και έγινε αγώνας για να βρεθεί ομάδα που θα τον “φορτωθεί”, καθώς είχε κλειστό διετές συμβόλαιο.. Το σχετικό αφιέρωμα είναι κατατοπιστικό.. Πιο πολύ θα μας λείψει η Βίλμα παρά αυτός, αν και ο Γιασικεβίτσιους μέχρι και αυτόν θα μπορούσε να κάνει “μάγκα”.. Αυτός θα λείψει πολύ από τον φυσιολάτρη Αλβέρτη..

Γιάνκοβιτς, Βλαδίμηρος (2013-2016).

Γιαννάκης, Παναγιώτης (1994-1996). Ήρθε σε σαφώς προχωρημένη ηλικία, βοηθώντας περισσότερο με την εμπειρία του. Αν δεν ήταν ο Στόικο να μπαλώσει το λάθος του, μάλλον θα βρισκόταν ακόμα στο Παρίσι σαν τους αυτοεξόριστους της δικτατορίας.. Ήταν ο 60ς παίκτης μας για όσο καιρό βρέθηκε στον πάγκο του Ολυμπιακού..

Γιαννακόπουλος, Ιωάννης (2010-2013). Γιατρός της ομάδας.

Γιαννόπουλος, Χάρης (2012-2014). Ήρθε ως αναπληρωματικό τριάρι. Φημίζεται για το φαρμακερό του τρίποντο..

Γιαννούλης, Γιάννης (2001-2002). Ο “Γιαν-Γιαν” ήταν σόουμαν εντός και εκτός παρκε, φιλότιμος και μαχητικός.. Δυστυχώς του κόστισε η υπόθεση doping.. Συναγωνίζεται την Δημήτρη Παπανικολάου για το ποιός είναι ο πιο χαβαλές παίκτης ever.. Έδωσε από νωρίς δείγματα γραφής όταν είχε πρωτοπάει στον ΠΑΟΚ.. Μπαίνοντας σε ταξί μετά από “νυχτοπερπάτημα” τον ρωτάει ο ταρίφας: “Φιλαράκι, εσύ δεν είσαι που ήρθες φέτος στον ΠΑΟΚ; Για θυμισέ μου πως σε λένε..” Για να πάρει την απάντηση “Ρεντζιάς”.. Μετά από δυο μέρες εμφανίστηκε δημοσίευμα σε τοπική εφημερίδα “Ντροπή! Ακόμα δεν ηρθε στην ομάδα και άρχισε τα ξενύχτια ο Ρεντζιάς..”

Γιάργουντ, Γουέην (1990-1991). Αγωνιζόταν μόνο στα Ευρωπαϊκά ματς.. Μαζί με τον Ντέιβις απειλούσαν για πλάκα τον νεοφερμένο Αλβέρτη ότι θα του ξυρίσουν τα φρύδια αν τους ξαναπείραζε..

Γιασικεβίτσιους, Σαρούνας (2007-2010, 2011-2012). Ο μίδας του Ευρωπαϊκού μπάσκετ ήρθε σαν το κερασάκι στην τούρτα. Δημιούργησε άπειρες συζητήσεις σε ότι αφορά τη χρησιμότητά του και τον ρόλο του στην ομάδα, αλλά και πανικό στο αεροδρόμιο, αφού αλλού μας είχαν πει αρχικά ότι θα έρθει και αλλού έρθε τελικά.. Φυσικά και δεν ήταν ο Σάρας της χρυσής τριετίας 2002-2005, αλλά ο Λιθουανός θεούλης μίλησε εκεί που έπρεπε με αποκορύφωμα το Βερολίνο.. Μπήκε και αυτός στο κλαμπ των αθλητών που ερχόμενοι στην Ελλάδα, παίρνουν διαζύγιο.. Έχει λατρευτεί όσο λίγοι και η επιστροφή του χαροποίησε άπαντες.. Δυστυχώς ο Μαρτίν δεν τον άφησε να διεκδικήσει το 4/4.. Είμαστε τυχεροί που είδαμε live έναν από τους τελευταίους μεγάλους Ευρωπαίους παίκτες. Ο μόνος που δεν πρέπει να χάρηκε που τον είχε συμπαίκτη πρέπει να ήταν ο Ζίζιτς ο οποίος έτρωγε τις πάσες του στο κεφάλι..

Γκαγκαλούδης, Γιάννης (2003-2004). Πραγματοποίησε έστω και για μια χρονιά το όνειρο ενός οργανωμένου οπαδού να παίξει μπάσκετ στην ομάδα που λάτρευε..

Γκάλης, Νίκος (1992-1995). Η μεταγραφή (με το ποσό μαμούθ του 1 δις δραχμών για τρία χρόνια) που άνοιξε τη χρυσή εποχή του Παναθηναϊκού. Παρότι ήρθε στα 35 του, ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής όλων των εποχών και προφήτης του Ελληνικού μπάσκετ πήρε ένα κύπελλο και έδωσε τεράστια ώθηση στον κόσμο της ομάδας. Δυστυχώς το τέλος του δεν ήταν αντάξιο της τεράστιας καριέρας του. Ας όψονται οι κύριοι Πολίτης και Κιουμουρτζόγλου (αλλά και η αδιαλλαξία της διοίκησης) για το άδοξο τέλος του..

Γκέκος, Μηνάς (1991-1994, 1997-1999). Ήρθε στα μπασκετικά του γεράματα. Επέστρεψε ως βοηθός του Σούμποτιτς. Ήταν μέγας πλακατζής. Κάποτε είχε γεμίσει με ΑΖΑΧ το μπουκάλι με το σαμπουάν του Γκάλη και μόλις πήγε ο “μεγάλος” να λουστεί γέμισαν τ’αποδυτήρια με αφρούς..

Γκιστ, Τζέιμς (2012-2015). Ήρθε στη θέση του Πάνκο, βελτιώνοντας κατά πολύ την εικόνα της ομάδας. Κούμπωσε ιδανικά μαζί με τον Λάσμε..

Γκόλεματς, Γιούριτσα (2009-2010). Ούτε αυτός κατάφερε να σπάσει την “κατάρα” των παικτών που αποκτάμε στα μέσα της σεζόν.. Ίσως σε αυτό να φταίει και το μικρό του όνομα, το οποίο παραπέμεπει στον αλησμόνητο Γιούριτσα Ζούζα..

Γκουίν, Ρίτσαρντ Τόμας (2013). Ήρθε πριν τα play-off, με όπλο το δυνατό του σουτ (αν και τελικά το δυνατό του σημείο ήταν η γυναίκα του..)

Γκρίνγουντ, Κρέγκ (1969-1970). Ο πρώτος Αμερικανός που χρησιμοποίησε Ελληνική ομάδα σε Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.. Περισσότερα στο αφιέρωμα..

Γλυνιαδάκης, Ανδρέας (1997-2001). Ήρθε ξυλοκόπος, έφυγε ξυλοκόπος, έχει παραμείνει ξυλοκόπος..

Γουέιν, Τζούλιους (1986-1987). Περιφερειακός που αγωνίστηκε μόνο στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Γούλποκ, Τομ (1980-1982). Φιλότιμος και εργατικός ξένος της εποχής..

Δ

Δερμάνης, Πάρης (2007-2013). Φροντιστής-Μασίστας. Είναι να μην πέσεις στα χέρια του..

Δημακόπουλος, Δημήτρης (1986-1991) . Θεωρείτο το μεγαλύτερο ταλέντο της εποχής του, αλλά όπως έχει παραδεχτεί και ο ίδιος δεν πήρε το μπάσκετ στα σοβαρά. Ελπίζουμε ο γεννηθείς το 1994 υιός του Γιάννης να έχει καλύτερη τύχη με τα χρώματα του Παναθηναϊκού..

Διαμαντίδης, Δημήτρης (2004-2015). Ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας και ο καλύτερος Έλληνας παίκτης της γενιάς του. Ο άνθρωπος που βρίσκεται ΠΑΝΤΟΥ.. Τα highlight αμέτρητα, η τάπα όμως στον Άκερ στον 3ο τελικό των play-offs της σεζόν 2006-2007 έχει τη δικιά της γλύκα.. Τέρας ψυχραιμίας και σεμνότητας.. και η πλάκα είναι ότι το 2004 για 40.000 € παραλίγο να πάει προς το λιμάνι..

Ε

Έιβεντ, Άντονι (1996-1997). Λίγα πράγματα..

Ζ

Ζαρμακούπης, Λεωνίδας (1991-2012). Φροντιστής και θύμα αμέτρητων φαρσών στο Ζλάτιμπορ..

Ζίζιτς, Άντρια (2007-2008). Μας τον φόρτωσε ο Γκέρσον.. Θέλαμε να πιστεύουμε ότι ίσως αποδειχθεί δεύτερη περίπτωση Ρότζερς, αλλά αυτός αποδείχθηκε δεύτερη περίπτωση Φέμερλινγκ..

Ζούζα, Γιούριτσα (2002-2003). Τραυματίστηκε με το καλημέρα και δεν επανήλθε..

Ζυγούρης, Γιάννης (2000-2013). Φυσιοθεραπευτής της ομάδας.

Ι

Ιορδανίδης, Χρήστος (1968-1979, 1989-1991). Διετέλεσε ο τελευταίος προπονητής πριν το μεγάλο μπαμ..

Ιωάννου, Μέμος (1974-1990). Ο “εγκέφαλος” της ομάδας στα 80’s, ταυτίστηκε με αυτήν. Εξαιρετικός παίκτης. Πληροφορίες αναφέρουν ότι κάποτε είχε σπάσει στο ξύλο τον Καμούτσι..

Ιτούδης, Δημήτρης (1999-2012). Επί χρόνια συνεργάτης του “Ζοτς”, κυκλοφορεί ένας μύθος γύρω από το αν μπορεί να ανταπεξέλθει ως head coach ή θα μετατραπεί σε “Ηττούδης”.. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν θα το εξακριβώσουμε στον Παναθηναϊκό.. All time classic ατάκες του: “Αναμφίβολα” και “Δεν είναι αληθές”..

Κ

Καϊμακόγλου, Κώστας (2010-2012). Αν και διαφορετικής απόχρωσης, ο “Κάι Κάι Κάι” ήταν επαγγελματίας, μαχητικός και εργατικός..

Καλάθης, Νικ (2009-2012). Το επίθετό του αποτελεί “μαγική εικόνα”, καθώς δεν έχει και την καλύτερη σχέση με το αντίπαλο καλάθι.. Μετά την πρώτη χρονιά ανέβασε στροφές με αποκορύφωμα την επική σειρά των προημιτελικών με τη Μπαρτσελόνα το 2011.. Μετά την δεύτερη χρονιά κατέβασε στροφές..

Καλάθης, Πατ (2011-2012). Tο αιώνιο ερωτημα.. Ποτέ δεν θα μάθουμε αν έφταιγε αυτός ή όχι..

Καλαϊτζής, Γιώργος (1997-2006). Ήρθε χωρίς τυμπανοκρουσίες επί Σούμποτιτς, αλλά κατάφερε να στεριώσει προσφέρωντας αυτά που μπορούσε, την καλή άμυνα στα αντίπαλα γκάρντ, κατακτώντας ουκ ολίγους τίτλους. Αλησμόνητες οι μάχες του με τον Σόλομον (η κόντρα τους κρατούσε από την εποχή που ο Σόλομον έπαιζε στον Άρη, καθώς ο Σόλομον του είχε βρίσει την πεθαμένη μάνα) στο δρόμο προς το final four του 2005.. Η ροχάλα που του έριξε ο Καλαϊτζής έχει μείνει στην ιστορία.. Όταν ξανασυναντήθηκαν σε αγώνα Άρη εναντίον Ούλκερ η στιχομυθία ήταν επική.. Σόλομον: «Εγώ παίρνω 1,4 εκατομμύρια ευρώ, εσύ πόσα παίρνεις;» Καλαϊτζής: «Εγώ σε κερδίζω κάθε φορά που παίζουμε αντίπαλοι..» Σόλομον: «Του χρόνου όμως θα παίζω στον Παναθηναϊκό και θα με έχεις μπροστά σου» Καλαϊτζής: «Με χαρά μου.. Αυτά που σου κάνω τώρα εδώ, θα στα κάνω κάθε μέρα στην προπόνηση..»  Επίσης, είχε πει πως ο Λάκοβιτς θα έπρεπε να είχε φάει κάνα-δυο “χαστουκάκια” όταν ήταν συμπαίκτες, λόγω συμπεριφοράς.. Θα μας μείνει αξέχαστο το σκηνικό στη Βιτόρια, όταν και αγωνίστηκε ανήμερα του θανάτου της μητέρας του.. Αξέχαστο θα μας μείνει και το κροσέ στον Μρσιτς στο Ευρωμπάσκετ του 2001. Μετά επενέβη (ποιός άλλος?) ο Σιγάλας και πήγε τον Βόσνιο καροτσάκι μέχρι τις πινακίδες.. Από τους πλέον συμπαθητικούς παίκτες που έχουν φορέσει τη φανέλα μας..

Καλαμπάκος, Ντίνος (1990-1992).  Γκάρντ της εποχής. Αυτός και ο Πεδουλάκης “πλήρωσαν το μάρμαρο” του αποκλεισμού από την Ευρώπη..

Καμούτσι, Έντι (1988-1989). Ημίπαλτο..

Καπόνο, Τζέισον (2012-2013). 17 χρόνια μετά από τον νικητή του διαγωνισμού καρφωμάτων αποκτήσαμε και τον (δις) νικητή του διαγωνισμού τριπόντων στο ΝΒΑ.. Ξεκίνησε εντυπωσικά με 4 τρίποντα σε 2,5 λεπτά εναντίον της Ζαλγκίρις, μετά όμως έβαζε περισσότερα τρίποντα εκτός παρκέ, ώσπου ήρθε η Καπόνενα και τον μάζεψε..

Κάππος, Τομ (1982-1985). Μυθικός Ελληνοκαναδός ρολίστας της εποχής και απίστευτος πλακατζής. Highlight: η εμφάνισή του κόντρα στη Ρεάλ στη Λεωφόρο τη σεζόν ’83-’84, όπου ο Παναθηναϊκός πέτυχε την πρώτη νίκη της ιστορίας του επί της «βασίλισσας».. Νοσταλγεί ακόμα το μπαράκι Kibubu στα Πατήσια..

Καράγκουτης, Γιώργος (1999-2000). Στην πλατεία τον αποκαλούσαν Καραγκούκοτς (τρομάρα τους). Κανείς δεν κατάλαβε γιατί ακριβώς ήρθε στον Παναθηναϊκό..

Κάρι, Ραμέλ (2013-2015). Αντικατέστησε τον Μπανκς πριν τα play-off, δένοντας αμέσως με την ομάδα..

Κάτας, Όντετ (1999-2000). Μεγάλος παίκτης, συνέβαλε τα μέγιστα στο Ευρωπαϊκό του 2000 (πέτυχε και ένα πολυ κρίσιμο τρίποντο λίγο πριν το φινάλε του τελικού με τη Μακάμπι). Ταχύτατος, δεινός εκτελεστής και εντυπωσιακός στη δημιουργία. Δυστυχώς εγκατέλειψε πρόωρα τα παρκέ λόγω του αξεπέραστου (όπως εξελίχθηκε) τραυματισμού του στο γόνατο το φθινόπωρο του 2000.. Δεν υπήρχε πιο κλασική ατάκα από το “Maccabi won” που έλεγε κάθε φορά που έβγαινε από τα αποδυτήρια.. Σχεδόν πάντοτε αγέλαστος..

Κέρκλαντ, Ουίλι (1971-1972). Τα δημοσιεύματα της εποχής έκαναν λόγο για εξαιρετικό παίκτη.. Αγωνιζόταν μόνο στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.. Στη συνέχεια αγωνίστηκε στην Ιταλία.

Κέτσμαν, Ντούσαν (2008-2009). Ήρθε χωρίς να υπάρχουν πολλές απαιτήσεις από αυτόν και δεν κατάφερε να πείσει..

Κέφαλος, Χρήστος (1970-1978, 1982-1983). Εγκεφαλικός play-maker ο οποίος έγραψε ιστορία. Χαρακτηριστικά ο Συρίγος έχει πει πως αν δεν είχε σοβαρό πρόβλημα με τη μέση του θα έπαιζε στο ΝΒΑ.. Ήταν ένα από τα τέσσερα “Κ” (μαζί με Κόντο, Κορωναίο και Κοκολάκη). Highlight: Η εμφανισή του στην πρόκριση επί της Μακάμπι στον πρώτο αγώνα που εγκαινίασε το “κλειστό” Γιαντ Ελιάου εν έτει 1971..

Κιουμουρτζόγλου, Ευθύμης (1994-1995). Επί εποχής του “κόουτς Κ” παίξαμε εντυπωσιακό μπάσκετ, αλλά το ταμείο έγραψε μηδέν. Στην ιστορία έμεινε το κράξιμο που του έριχνε ο Συρίγος σε κάθε ευκαιρία..

Κίτσεν, Ντέργουιν (2012). Παρά τα σχετικά λογοπαίνγια που έλαβαν χωρα (καθώς ο “κουζίνας” ήρθε σχεδόν ταυτόχρονα με την αποχώρηση του Περπέρογλου) και τις πρώτες καλές εντυπώσεις στα φιλικά, δεν έπεισε καθόλου (μα καθόλου..) και έφυγε νύχτα.

Κλέιτον, Ολιβιέρ (1986-1987). Αγωνίστηκε για ένα ολόκληρο Ευρωπαϊκό παιχνίδι..

Κοκολάκης, Δημήτρης (1970-1983). Μορφή.. Ο Τζίμαρος ήταν ο πύργος της εποχής του, η απάντηση του Παναθηναϊκού στον Τρόντζο και μέγας ατακαδόρος.. Χαρακτηριστική είναι αυτή που αναφέρει ο Απόστολος Κόντος στο βιβλίο του όταν σε πρόσφατη συνάντησή τους ο “Κόκο” αντί χαιρετισμού είπε στον Τόλη “μήπως θέλεις κανένα σκριν να σου κάνω;”.. Έχει κατακτήσει 9 πρωταθλήματα Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό (και άλλα 3 με τον Άρη, όντας πρώτος στη σχετική λίστα..) Πέρασε με επιτυχία και από τα τηλεοπτικά πλατώ..

Κολοκυθάς, Γιώργος (1965-1972). Ο «Μύτος» ήταν ίσως ο σημανικότερος σκόρερ του Ελληνικού μπάσκετ στην π.Γ. (προ Γκάλη) εποχή.. Μύθος του αθλήματος.. Με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε 4 Πρωταθλήματα Ελλάδας.

Κόμαζετς, Άριαν (1992-1993). Τεράστιο ταλέντο (οι Κροάτες έκαναν λόγο για διάδοχο του Ντράζεν), αλλά αποδείχθηκε ψυχάκιας..

Κονίδης, Θανάσης (2001-2013). Ο ορθοπεδικός της ομάδας, υπέυθυνος για τη “συναρμολόγηση” των αθλητών..

Κόντος, Απόστολος (1969-1983). Ίσως ο κορυφαίος σουτέρ όλων των εποχών.. Παραμένει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Παναθηναϊκού (και ο δεύτερος σε συμμετοχές μετά τον Αλβέρτη), κατακτώντας 9 Πρωταθλήματα Ελλάδας.. Στην κυριολεξία «Έρωτας με το καλάθι» όπως άλλωστε είναι και ο τίτλος της αυτοβιογραφίας του.. Έρωτας με τα στατιστικά συμπληρώνουμε εμείς, καθώς ήξερε όλα τα στατιστικά απ’έξω.. Η ψυχραιμία με την οποία εκτέλεσε και η φυσικότητα με την οποία πανηγύρισε τις βολές στη νίκη επί της ΤΣΣΚΑ στον καθοριστικό αγώνα για την πρόκριση στην εξάδα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών τη σεζόν ’81-’82 θα μας μείνουν αξέχαστες..

Κορκίδης, Παύλος (1993-1995). Μάνατζερ της ομάδας.

Κόρφας, Τζον (1995-1997). Ο θρυλικός “Τεν-Τεν” μάλλον αδικήθηκε από τον Μάλκοβιτς.. Ο τρόπος που σούταρε είναι μοναδικός στο παγκόσμιο μπάσκετ..

Κορωναίος, Τάκης (1968-1985, 1989-1990). Δεινός σκόρερ, συγκρότησε ένα ασυναγώνιστο δίδυμο μαζί με τον Κόντο για περισσοτερο από μια δεκαετία, κατακτώντας 10 Πρωταθλήματα Ελλάδας.. Έφερε επίσης το life style στο μπάσκετ..

Κούβαρης, Αρτέμης (2003-2004). Τραυματίστηκε με το που ήρθε και δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου.

Κουκ, Τζεφ (1989-1990).  Αγωνιζόταν μόνο στα Ευρωπαϊκά ματς.

Κούουσμα, Άιβαρ (1993-1996). Τριποντάκιας ολκής, αγωνιζόταν μόνο στο Ελληνικό Πρωτάθλημα με το επίθετο Μαγουλάς.. Το τρίποντο σε νεκρό χρόνο εναντίον του Πανιωνίου έχει μείνει αξέχαστο σε εμάς (αλλά και τον Παύλο..)

Κουτλουάι, Ιμπραήμ (2001-2003, 2005). Μακράν το πιο καλοχτενισ/aμένο μαλλί στην Ευρώπη (λόγω μπριγιαντίνης), ένας σπουδαίος (άλλα ασταθής) παίκτης. Το τρίποντο λίγο πριν τη λήξη του τελικού με την Kinder ήταν all the money..

Κοχ, Μίκαελ (1996-2001). Σκυλί στην άμυνα, δολοφόνος στην επίθεση. Το γεγονός ότι ήταν ο μόνος που επιβίωσε από το ναυάγιο της σεζόν ’96-’97 τα λέει όλα. Highlight της καριέρας του το συγκινητικό του final four του 2001 και η γροθιά που έριξε στον Τόμιτς καθώς κατευθυνόντουσαν στη φυσούνα για το ημίχρονο του 5ου τελικού του 1999, με αποτέλεσμα να τον ξαπλώσει κάτω, αν και νεότερες πληροφορίες λένε πως τη γροθιά τελικώς την έριξε ο έτερος Γερμανός, Σάσα Χούπμαν..  Λίγο μετά την άφιξή του στην Ελλάδα, ο Κοχ επικοινώνησε με τον Παύλο Γιαννακόπουλο, κάνοντας κόγο για κάποιο πολύ σοβαρό πρόβλημα.. Τελικά, το πρόβλημα ήταν ότι χρειαζόταν άμμο για τα γατάκια του και δεν ήξερε σε ποιόν να απευθυνθεί.. Ο Σούμποτιτς τον αποκαλούσε “Μερσεντές”..

Κρίτζαλιτς, Σέαντ (1999-2001). Γυμναστής της ομάδας επί μια διετία και προσωπικός γυμναστής του Ρέμπρατσα..

Κυρίτσης, Αλέξης (2011-2012). Μάλλον ούτε ο ίδιος θα το πίστευε..

Κυρίτσης, Μιχάλης (1964-1973, 1978-1980, 1983-1987, 1988-1989, 1997). Σαν παίκτη δεν τον θυμόμαστε, σαν προπονητή δεν θέλουμε να θυμόμαστε το τελευταίο περασμά του από τον “πράσινο” πάγκο. Ύστερα από κάθε ήττα επί Παβλίσεβιτς έκανε δηλώσεις στις εφημερίδες του τύπου: “είμαι ανά πάσα στιγμή στη διάθεση της διοίκησης” κλπ. Ώσπου τελικά τέθηκε μετά από ήττα του Μαλκοβιτς.. Κατέκτησε το τελευταίο πρωτάθλημα -πριν το 1998- στο φημισμένο μπαράζ της Κέρκυρας απέναντι στον Γιάννη Ιωαννίδη.. Θα θυμόμαστε για πάντα το μουσταρδί πουκάμισο που φόραγε..

Λ
Λάκοβιτς, Γιάκα (2002-2006). Προσωπική επιλογή του Ομπράντοβιτς, δυστυχώς αποδείχθηκε λίγος για τα μεγάλα Ευρωπαϊκά παιχνίδια (στο Ελληνικό Πρωτάθλημα πάντως πέρναγε αρκετά η μπογιά του). Κάθε καλοκαίρι μας έκανε τον δύσκολο στις διαπραγματεύσεις, ώσπου μας άδειασε οριστικά τη γωνιά, για να έρθει στη θέση του ο σωστός Σλοβένος..

Λάσμε, Στέφαν (2012-2015). Έγινε σίριαλ η μεταγραφή του.. Τελικά άξιζε τον κόπο, καθώς ήταν πράγματι “οχυρό” (ή “θωρηκτό”).. Από την εποχή του Στόγιαν είχε να εμφανιστεί τέτοιος τερματοφύλακας..

Λόγκαν, Ντέιβιντ (2011-2012). Μακράν ο πιο ακριβοπληρωμένος χρήστης του twitter..

Μ 
Μάγλος, Κώστας (1998-2000). Δύναμη και τίποτα παραπάνω. Άτεχνος.

ΜακΝτόναλντ Άριελ (2002-2004). Μάλλον ήρθε σε κακό momentum και σε προχωρημένη ηλικία. Στην Ελλάδα έφτανε, στην Ευρώπη όμως όχι.. Στα χαρτιά πάντως ήταν πραγματικός “άσσος”..

Μάλκοβιτς, Μπόζινταρ (1995-1997). Ο Μαλίκοβιτς (όπως τον έλεγαν όλοι) ή αλλιώς “Φιντέλ Κάστρο” όπως τον έλεγαν οι παίκτες μας μεταξύ τους έκανε το όνειρο πραγματικότητα, αλλά στη συνέχεια τα γκρέμισε όλα.. Η δήλωσή του: “ο προπονητής πρέπει να παίρνει μια δραχμή παραπάνω από τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη της ομάδας του” τα λέει όλα..

Μάντιγκαν, Κρις (1990-1991). Αγωνίστηκε μόνο για εννεά παιχνίδια.

Μανωλόπουλος, Σωτήρης (1991-1992, 2012-2014). Είχε αγωνιστεί ελάχιστα, καθώς ήταν στα πρώτα βήματα της καριέρας του.. Επέστρεψε είκοσι χρόνια αργότερα ως βοηθός του Πεδουλάκη..

Μαρεϊ, Τρέισι (2004-2005). Τρίποντα, τρίποντα και τρίποντα. Wake up Tracy..

Μάριτς, Άλεξ (2010-2012). Της γνωστής Σερβοαυστραλέζικης σχολής.. Πρέπει να ήταν ο δίδυμος αδερφός του Μάριτς που αγωνιζόταν στην Παρτιζάν..

Μάρκοβιτς, Σάσα (1995-1997). Δεν τον πίστεψε κανείς.. Απέκτησε και Ελληνική υπηκοότητα, “Θεοδωράκης”..

Μαρτίνεθ, Φεράν (1996-1998). Από τους πρώτους ψηλούς με καλό σουτάκι από μακρυά. Φιλότιμος παίκτης, αλλά ΙQ ραδικιού.. Η ομάδα πήγαινε να παίξει στη Σεβίλλη και κατεβαίνει στη Μαδρίτη. Ψάχνει το transit για Σεββίλη, αλλά ουδείς από τους Ισπανούς μιλάει Αγγλικά. Λέει ο “Μπόζα” στο Φεράν: “Ρε συ, πήγαινε να συννενοηθείς, γιατί δε φεύγουμε ποτέ”. Πάει ο Φεράν και λέει: Helo, we are Panathinaikos team..” Ναι, στα Αγγλικά σε συμπατριώτες του. ‘Οπως ήταν λογικό, ο Μάλκοβιτς βάραγε το κεφάλι του..

Μασιούλις, Γιόνας (2012-2015). Το Λιθουανικό πολυεργαλείο τα κάνει όλα και συμφέρει.. Από τους αγαπημένους της “πράσινης” εξέδρας..

Μασλαρινός, Γιώργος (2003-2004). Αψυχολόγητη μεταγραφή του Ιτούδη.. Μονίμως με πολιτικά τον θυμόμαστε..

Mατθαίου, Φαίδων (1949-1955). Ο πατριάρχης του Ελληνικού μπάσκετ.. Έτσι απλά.. Κατέκτησε τρία πρωταθλήματα Ελλάδος..

Μίντλετον, Ντάριλ (2000-2005). Ο ορισμός του επαγγελματία αθλητή. Ήρθε ως κοντό τεσσάρι (ύψος 2.02), αλλά κατέληξε να παίζει με επιτυχία πεντάρι. Περίπτωση αθλητή που αγωνίζεται μέχρι τελικής πτώσεως. Μας δίνει την εντύπωση ότι αν σταματήσει να παίζει μπάσκετ, θα πάθει κατάθλιψη. Ένα πραγματικό φαινόμενο στα μπασκετικά χρονικά..

Μουγιεζίνοβιτς, Χάρις (2003-2004). Πολύ κακό (βλ. απαγωγή από τον Ελληνιάδη) για το τίποτα..

Μουλαομέροβιτς, Νταμίρ (2001-2002). Ασταθής, νευρικός και ενίοτε μοιραίος, όπως άλλωστε και σε όλη την καριέρα του..

Μουρούζης, Κώστας (1966-1974). Το προσωνύμιο “αλεπού των πάγκων” δεν ήταν τυχαίο, καθώς οδήγησε τον Παναθηναϊκό στην κατάκτηση έξι πρωταθλημάτων, στους “4” του Κυπέλλου Κυπελλούχων (1969) και δύο φορές στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1972 και 1973). Ήταν ο άνθρωπος που καθιέρωσε την ισοπαλία στο μπάσκετ στα εγκαίνια του Γιάντ Ελιάου, εξ’ου και το προαναφερθέν προσωνύμιο..

Μπαλογιάννης, Γιώργος (2000-2003). Ο “μοϊκανός” προσπάθησε, όμως οι συχνοί τραυματισμοί δεν τον βοήθησαν να προσφέρει αρκετά. Εκτελούσε χρέη οδηγού του Αλβέρτη (γιατί ο αρχηγός βαριόταν να οδηγήσει..) και ήταν μόνιμος συνοδός στο κυνήγι..

Μπαλτάκος, Τάκης (1992-2007). Ο άνθρωπος που χάραζε την πολιτική της ομάδας στα θεσμικά όργανα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Υπήρξε ένα από τα πιο ισχυρά στελέχη της ΚΑΕ (εξ’απορρήτων του Παύλου και του Θανάση Γιαννακόπουλου). Δυστυχώς μια αλληλουχία γεγονότων τον οδήγησαν σε παραίτηση στο πιο “απαγορευμένο” θέμα συζήτησης στον μπασκετικό Παναθηναϊκό. Πολυσχιδής προσωπικότητα με έντονο συγγραφικό έργο. Τα όνειρά μας είναι: 1ον) να εκδόσει βιβλίο με αυτά που ξέρει για το παρασκήνιο και 2ον) να επιστρέψει στο πόστο του. Σε ότι αφορά το πρώτο ξέρουμε ότι δε θα το κάνει ποτέ.. Σε ότι αφορά το δεύτερο “όσο ζούμε ελπίζουμε”, αν και εσχάτως έχει άλλου είδους ασχολίες..

Μπάνκς, Μάρκους (2012). Ήρθε για να δοκιμαστεί για δέκα ημέρες.. Τελικά έμεινε, αφήνωντας καλές εντυπώσεις στο ξεκίνημα. Εν συνεχεία, ξεφούσκωσε και αποτέλεσε παρελθόν..

Μπάξτερ, Λόνι (2004-2005). Λάτρης της νυχτερινής Αθήνας με πολλά ανοίγματα σαμπάνιας στο ενεργητικό του, αλλά και με μια μικρή αδυναμία στα σιδερικά..

Μπατής, Κώστας (1975-1982). Τον θυμόμαστε ελάχιστα σαν παίκτη. Για τα “άλλα” ανατρέξτε στο hall of fame..

Μπατίστ, Μάικ (2003-2012). O “Iron Mike” ή “basketbreaker” (που έλεγε και μια ψυχή) έμαθε το μπάσκετ στο ΙΕΚ Ομπράντοβιτς και από έναν απλά αθλητικό παίκτη μετατράπηκε σε “πυρηνικό όπλο” (Φίλιππος Συρίγος) και “υπεραθλητή” (Κώστας Πολίτης). Αδυναμία του τα εντυπωσιακά καρφώματα, το άνοιγμα της σαμπάνιας (ο Γιαβτόκας πάντως του έριχνε στ’αυτιά σε αυτόν τον τομέα..) και ενίοτε το σούβλισμα του αρνιού. Δεν ξέρουμε τελικά αν έμαθε και να οδηγεί, όμως μαζί με τον Διαμαντίδη και τον Σάρας τελειοποίησαν το pick’n’roll.. Δυστυχώς προτίμησε να κολλήσει τα τελευταία του ένσημα στη Φενέρ, από το να κλείσει την καριέρα του στον Παναθηναϊκό..

Μπερκ, Πάτρικ (1998-2001). Σκληροτράχηλος, είχε αρκετές καλές στιγμές, χωρίς να δώσει κάτι το ιδιαίτερο.. Πάντως, κάθε βδομάδα έσπαγε το καπάκι της λεκάνης, χωρίς ποτέ κανείς να μάθει το γιατί.. Επίσης, ως γνήσιος Ιρλανδός, του άρεσε να πηγαίνει σε Irish Bar και να πίνει αλκοόλ. Στις αποστολές έβλεπε τους δημοσιογράφους να πίνουν αλκοοόλ και προσπαθούσε να βρεί ποιό ποτό έπιναν, γουρλώνοντας τα μάτια (αφού δεν φαινόταν καθαρά από την απόσταση) και ανοίγωντας τη μύτη του!! Επιπλέον, όταν έβλεπε διάφορα ..περίεργα μπουκάλια μέσα στο αεροπλάνο, έπαιρνε τα καπάκια και τα μύριζε για να διαπιστώσει τι είδους ποτό ήταν!!

Μπετσίροβιτς, Σάνι (2006-2008). Ο σωστός Σλοβένος και ο ιδανικός τύπος για διαφήμηση της Gillette. Στις προπονήσεις δίνει οδηγίες στον Ομπράντοβιτς για τη σωστή εκτέλεση του pick’n’roll.. Είναι και γουρλής (triple crown με το καλημέρα) σε αντίθεση με τον προκάτοχό του.. Τα highlights του αρκετά, αλλά εμάς δύο μας έχουν μείνει.. Το ένα αφορά το παιχνίδι στο Αλεξάνδρειο κόντρα στον Άρη, όπου έβαλε 20 πόντους χωρίς να χάσει σουτ (4/4 βολές, 2/2 δίποντα, 4/4 τρίποντα). Όσο για το άλλο, ρωτήστε τον κύριο Παπαλουκά..

Μπιούφορντ, Ρόντνεϊ (2002-2003). Τρελό σνιφάρισμα.. Όποτε είχε όρεξη μας πρόσφερε μερικές εντυπωσιακές φάσεις, αλλά οι κακές συνήθειες δεν κόβωνται εύκολα.. Τιμωρήθηκε με 40 ημερολογιακές ημέρες για χρήση ινδικής κάνναβης τον Μάρτη του 2003 και ξανακύλησε τέσσερα χρόνια μετά ενώ έπαιζε στη Μακάμπι. Του επεβλήθη τρεις μήνες αποκλεισμός με το ελαφρυντικό της πρώτης φοράς, ενώ στον κακομοίρη τον Καμπάλα έριξαν δύο χρόνια..

Μπόγρης, Γιώργος (2009-2011). Χωρίς ιδαίτερο ταλέντο, δεν δούλεψε και όσο έπρεπε, καθώς είχε το μυαλό του -μάλλον δικαιολογημένα- αλλού.. Πάντως, εμείς αγαπάμε Μπόγρη..

Μποντιρόγκα, Ντέγιαν (1998-2002). Ο απόλυτος ηγέτης και η παντοτινή μας λατρεία. Πήρε το πρωτάθλημα μέσα στο ΣΕΦ, κατέκτησε άλλα δύο πρωταθλήματα, οδήγησε την ομάδα σε δύο Ευρωπαϊκά (παίζοντας ανεπανάληπτα στην Μπολόνια), πλάκωσε τον προβοκάτορα Τόμιτς στα μπουνίδια (τον πήγε καροτσάκι μέχρι τις πινακίδες..) και έφυγε σαν ήρωας.. Όταν ξαναήρθε (δις) ως αντίπαλος γνώρισε την απόλυτη αποθέωση, όπως του ακριβώς του άξιζε και όπως ήταν φυσικό δεν μπόρεσε να κρύψει τη συγκίνησή του.. Ο κορυφαίος όλων και φυσικά η μεγάλη αδυναμία του Παύλου και του Θανάση.. Θα είναι πάντα το νούμερο 1 στις καρδιές μας, γιατί είναι ένας από εμάς.. Έχει κάνει και την μυθική δήλωση: “Ο Κολντεμπέλα είναι γνωστός επειδή είναι διάσημη η γυναίκα του..”

Μπουντούρης, Νίκος (1998-2000). Ο παίκτης που έχει σταματήσει με φάουλ στο κέντρο του γηπέδου τους περισσότερους αιφνιδιασμούς στον πλανήτη. Καλύτερή του στιγμή τα play-off του 1999. Καλύτερη του στιγμή στη θητεία του ως μάνατζερ στο λιμάνι τα λουλούδια που έστελνε στην ΚΕΔ..

Μπράμος, Μάικλ (2012-2014). Αμυντικό εργαλείο και εξαιρετικός “σουτέρ θέσης”..

Μπραντς, Τζόνι (1997-1998). Ο μπάτλερ του Μπάιρον Σκοτ. Του κουβαλούσε τις αποσκευές στα ταξίδια, υπέγραφε αυτόγραφα(!!) αντ’αυτού, ενώ μια φορά εθεάθη να του δένει το κορδόνι στο δεξί παπούτσι, ενώ ο ίδιος ο Σκοτ έκανε το ίδιο στο αριστερό!! Μετά από έναν αγώνα κόντρα στη Σάρατοβ δεν ακολούθησε την υπόλοιπη αποστολή, αλλά παρέμεινε στη Ρωσία για να φύγει μερικές ωρες αργότερα για την Αερική (ήταν το τελευταίο ματς πριν τα Χριστούγεννα). Με το που προσγειώνεται η υπόλοιπη αποστολή στο Ελληνικό, χτυπάει το τηλέφωνο του Μάνου Παπαδόπουλου και ακούγεται ένας έντρομος Μπραντς να λέει ότι δεν τον αφήνουν να φύγει.. Όπως διαπιστώθηκε στη συνέχεια, ο Μπράντς (προφανώς για πουλήσει μούρη ως ΝΒΑερ) δεν είχε δείξει στον έλεγχο το Πορτογαλικό διαβατήριο που είχε, αλλά το Αμερικάνικο.. Εν τέλει, έδειξε το Πορτογαλικό και πέρασε..

Μυριούνης, Χρήστος (1991-1996). Μεγάλο ταλέντο στην εποχή του (λόγω τεχνικής), χωρίς όμως να κάνει την ανάλογη καριέρα, καθώς η μέση του αποδείχθηκε ευάλωτη.. Τα άρθρα του στο basketnet συναγωνίστηκαν επάξια αυτά του Μπατή στην “Πράσινη”..

Ν
Νικόλα, Μαρτσέλο
(1996-1997). Εξαιρετικός παίκτης, που όμως λίγο πριν έρθει στην ομάδα τραυματίστηκε σοβαρά, με αποτέλεσμα να περάσει απαρατήρητος.

Νίκολας, Ντρου (2008-2010). Ως αντίπαλος, αρκετές φορές είχε αποδειχθεί “κακός δαίμονας” (μακριά από το ΟΑΚΑ). Στη μέρα του ήταν πραγματικό πολυβόλο (ντρου από παντού..) Μας τα χάλασε την τελευταία του χρονιά, όπου “σκόραρε” περισσότερο εκτός παρκέ..

Νουόσου, Τζούλιους (1996-1997). Ασχολίαστος..

Ντέιβις, Αντόνιο (1990-1992). Φαινόταν από τότε ότι θα κάνει σπουδαία καριέρα σε Ευρώπη και ΝΒΑ.. Εκτελούσε χρέη σωφέρ του Αλβέρτη καθώς εκείνη την εποχή ο “Φράνκι” δεν είχε δίπλωμα οδήγησης.. Mια εικοσαετία αργότερα ξανασυναντήθηκαν.. Περισσότερες ισορίες στο σχετικό αφιέρωμα.. 

Ντελκ, Τόνι (2006-2007). Ο “Mr basketball” (τρομάρα του) ήρθε για να καλύψει το κενό του Σπανούλη, αλλά δυστυχώς αποδείχθηκε ένας απλός περαστικός. Δεν πήρε χαμπάρι από Ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού, με αποτέλεσμα να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα (όσο ήλπιζε και ο Θανάσης για το αντίθετο). Έφυγε λίγο μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας, όμως η σχέση του με την Ελλάδα δεν τελείωσε, καθως μπήκε και αυτός στο γνωστό κλάμπ (βλ. λήμμα “Γιασικεβίτσιους”..)

Ντικούδης, Δήμος (2006-2008). Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ. Αφού μάγεψε τα πλήθη σε Ρωσία και Ισπανία (ακόμα λατρεύεται σαν επίγειος θεός στη Βαλένθια), επέστρεψε στα πάτρια εδάφη.. Για το προ ετών επεισόδιο με τον Αλβέρτη, ανατρέξτε στο λήμμα “Αλβέρτης”.. Στην πρώτη του χρονιά ήταν εξαιρετικός, στην δεύτερη απλά αδιάφορος όχι επειδή δεν μπορούσε, αλλά επειδή απλά βαριότανε ή όπως δήλωσε αργότερα επειδή “δεν είναι παίκτης των πέντε λεπτών”.. Οι μοναδικές κινήσεις του έχουν αποκτήσει ειδική ονομασία στο λεξικό του μπάσκετ, βλ. Ντικουδιές..

Ντίνκινς, Μπάιρον (1996-1997). Παρότι σφάχτηκαν Μάλκοβιτς και Ίβκοβιτς για την πάρτη του, δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο με αποτέλεσμα όταν κατέρρευσε η ομάδα να ακολουθήσει και αυτός. Την επόμενη σεζόν δεν κατάφερε ν’αποκτήσει κοινοτικό διαβατήριο και αποχώρησε.. Ο καβγάς που έλαβε χώρα (και) για πάρτη του μεταξύ των δυο προπονητών στη δεξίωση του Γιουγκοσλάβου πρέσβη στην Αθήνα το καλοκαίρι του 1996 έχει γράψει ιστορία.

Ντουξάϊρ, Ρίτσαρντ (1974-1975, 1987-1988). Ο πρώτος προπονητής που έφερε τη στατιστική ανάλυση των αγώνων στην Ελλάδα..

Ξ
Ξανθόπουλος, Βασίλης
(2004-2005, 2006-2007, 2012-2014). Στις δυο πρώτες του θητείες ουδέποτε βρήκε χρόνο συμμετοχής..

Ο

Οικονόμου, Νίκος (1991-1999). Σχέση αγάπης-μίσους. Μαζί με τον Αλβέρτη ήταν τα σύμβολα της ομάδας στα 90’s, ματώνοντας τη φανέλα, έφυγε αφού πήρε το Πρωτάθλημα στο ΣΕΦ με highlight φυσικά το τρίποντο που πέτυχε στο εν λόγω παιχνίδι.. Γνωστός και ως “υπονόμου” λόγω των υπόγειων διεισδυσεών του.. Φυσικά ως highlight εντάσσεται και το ..μπουκέτο στον Δημήτρη Παπαδόπουλο ύστερα από έναν μεταξύ τους καβγά έπειτα από έναν αγώνα Απόλλωνα-Ολυμπιάδας, αλλά και οι δηλώσεις που έκανε έπειτα για τον “Πάπι”: “Αλλά τώρα τι να λέμε για έναν άνθρωπο που τον έδιωξε ο Ομπράντοβιτς και ο Γιαννάκης κι αυτός πάει στα χωριά και στις πλατείες και τους βρίζει. Ξέρεις πόσοι παίκτες του Παναθηναϊκού με πήραν και μου είπαν «καλά του έκανες»; Κάποιος έπρεπε να τον βάλει στην θέση του..”

Ομπράντοβιτς, Ζέλικο (1999-2012). Ο άνθρωπος που εδραίωσε τον Παναθηναϊκό στην κορυφή της Ελλάδας και συνέβαλλε τα μέγιστα στην Ευρωπαϊκή καταξίωση.. Μάλλον κανένας δεν πίστευε όταν πρωτοήρθε ότι θα καθόταν ολόκληρα13 χρόνια κατακτώντας 5 Ευρωλίγκες, 11 Πρωταθλήματα και 7 Κύπελλα.. Συμπαθέστατος από την εποχή που κοούτσαρε Μπανταλόνα και Ρεάλ.. Με απλά λόγια: ήταν ο κατάλλληλος άνθρωπος (παρά τις εμμονές του..), την κατάλληλη εποχή, στην κατάλληλη ομάδα και στην κατάλληλη πόλη..

Ούκιτς, Ρόκο Λένι (2012-2014). Ο ταλαντούχος γκαρντ θα επωμιστεί σκοράρισμα και δημιουργία.. Μένει να δούμε αν (μετά από χρόνια) είναι ο σωστός Κροάτης..

Ουίλκινς, Ντομινίκ (1995-1996). Το μεγαλύτερο όνομα που ήρθε στην Ευρώπη από το NBA. Για τα της άφιξης του Ντομινίκ ανατρέξτε στη σελίδα “Παύλος, Θανάσης και Δημήτρης”.. Στην πρώτη του προπόνηση μαζεύτηκαν πάνω από 10.000(!!) νοματαίοι στο ΟΑΚΑ για να τον δουν.. Highlights: ο νοκ άουτ αγώνας κυπέλλου με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ (τότε που πήγε να τις “μαζέψει” ο Γαλακτερός και του έλεγε ο Ντομινίκ “after..”), οι προημιτελικοί με την Μπένετον και φυσικά το final four στο Παρίσι (όπου βούλωσε αρκετά στόματα). Δυστυχώς είχε και κάκιστες σχέσεις με τον Μάλκοβιτς.. Η ξαφνική φυγή του λίγο πριν τον 5ο τελικό αποδείχθηκε καταστροφική.. Έφυγε αφήνωντας πίσω του αμέτρητα φέσια, ενώ διάφοροι παίκτες καθώς και μέλη του τεχνικού επιτελείου ακόμα περιμένουν τα πριμ από 2.000 έως 10.000$ τα οποία τους είχε τάξει.. Πακέτο μαζί με τον Ζόιντ πήγαινε ο κολλητός του Τζίνο Χάρις, ο οποίος λίγο καιρό μετά του φυγή του Ντομινίκ μαχαιρώθηκε σε καβγά σε εμπορικό κέντρο του Αμαρουσίου..

Ουίνστον, Κένεντι (2007-2008). Ήταν απλά λίγος για τον Παναθηναϊκό.. Πάντως, θα θυμόμαστε κάνα-δυο alley oop και φυσικά το “too good to be true” ματς στο ΣΕΦ.. Άλλη μια επιτυχημένη επιλογή του Δημήτρη Ιτούδη..

Π
Παβλίσεβιτς, Ζέλικο
(1991-1993). Αλήστου μνήμης, έμειναν στην ιστορία οι “ύπνοι” του στον πάγκο.. Highlight της καριέρας του “Ζε-Πα” η κίνηση να σπάσει το plexiglas του πάγκου με καρατιά ύστερα από την ήττα από τον Ολυμπιακό στον 4ο τελικό της περιόδου ’92-’93 στη Γλυφάδα.. Έμεινε στην ιστορία για την ατάκα του “two cups” σε όποιον τον αμφισβητούσε και για το βέτο που άσκησε στην απόκτηση του Φασούλα, καθώς υποστήριζε ότι δεν χώραγε στην ίδια ομάδα με τον Βράνκοβιτς.. Αντ’αυτού αποκτήθηκε ο Γιάννης Παπαγιάννης.. Στην Ιαπωνία πάντως (διετέλεσε προπονητής της Εθνικής Ομάδας) λατρεύεται..

Παναγιωταράκος, Πέτρος (1964-1973). Το χρυσό τζαμπ-σουτ της δεκαετίας του ’60, από το 1999 δεν βρίσκεται ανάμεσά μας..

Παναγιωταράς, Άκης (1986-2013). Επί χρόνια φυσιοθεραπευτής της ομάδας και υπεύθυνος για τα μοντάζ με τα πρωτοσέλιδα στα αποδυτήρια.. Είναι πιο παλιός και από την οικογένεια Γιαννακόπουλου.. Οι αναμνήσεις του παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον..

Παναγιωτόπουλος, Αδαμάντιος (2012-2013). Αντικατέστησε τον αποχωρήσαντα (και θιγόμενο) Πιστιόλη στο τεχνικό τιμ..

Πάνκο, Άντι (2012). Ήρθε ως MVP και πρώτος σκόρερ της ACB, αλλά έφυγε στα τέλη του 2012 για να έρθει ο Γκιστ.. Μπορεί να ήταν τσιγγούνης, αλλά κακό παίκτη δεν τον έλεγες..

Παπαγιάνης, Γιάννης (1993-1995). Μπασκετμπολίστας (οφθαλμ)απάτη.

Παπαδόπουλος, Δημήτρης (2000-2007). Ο άνθρωπος που είχε αναλάβει επί σειρά ετών, με σημαντική επιτυχία, το scouting των αντιπάλων. Η ξαφνική αποπομπή του δημιούργησε εύλογα ερωτηματικά.. Δυστυχώς όμως, αποδείχθηκε αγνώμων..

Παπαδόπουλος, Λάζαρος (2001-2003). Ήρθε ως μεγάλο ταλέντο, έκανε μεγάλα παιχνίδια στο final four της Μπολόνια και μετά ..εξαφανίστηκε. Δεν μπορούσε -λέει- να συγκεντρωθεί.. Η θρυλική ατάκα: “you have no brain” που του είχε πει Ομπράντοβιτς έγραψε ιστoρία.. Τη σεζόν 2002-2003 για λίγο καιρό κυκλοφορούσε με ..μουστάκι(!!), ενώ την άνοιξη του 2002, σε ματς εναντίον της ΑΕΚ, πήγε να εκτελέσει βολές σε φάουλ που είχε κερδίσει η ΑΕΚ.. Ευτυχώς στον Παναθηναϊκό δεν εμφάνισε συνδικαλιστικές τάσεις.. Είναι και δεινός ψαροντουφεκάς..

Παπαδόπουλος, Μάνος (1991-2012). Επί σειρά ετών κατείχε τη θέση του general manager. Γνωστός και ως “γίγαντας”, “τρέχει” όλα τα θέματα της ομάδας, προσπαθώντας να φέρει εις πέρας κάθε επικίνδυνη αποστολή, εντός και εκτός έδρας.. Κάποτε ο Tάσος Δελημπαλταδάκης τον είχε αποκαλέσει “πιστό σκυλί”.. Η δήλωσή του περί νταβατζή-κυβερνητικού εκπροσώπου “έγραψε”.. Από το καλοκαίρι του 2012 αποτελεί τον αντιπρόεδρο της ΚΑΕ..

Παπαντωνίου, Ανδρέας (1970-1983). Ταλαντούχος παίκτης στα 70’s και κάτοχος 9 Πρωταθλήματων Ελλάδας..

Παπάζογλου, Χάρης (1969-1980, 1993-1997). Από τα εργαλεία της εποχής. Διετέλεσε και συνεργάτης των Πολίτη, Κιουμουρτζόγλου και Μάλκοβιτς..

Παπανικολάου, Δημήτρης (2003-2007). Ο “Παπέου” έζησε την απόλυτη δικαίωση στο τελευταίο του παιχνίδι με την “πράσινη” φανέλα. Άκουσε τα μπινελίκια της ζωής του (ιδιαίτερα επί εποχής Σπόρτιγκ), δεν προσαρμόστηκε όσο θα ήθελε και ο ίδιος, αλλά πάντα ήταν “σκυλί του πολέμου”, μπλέκοντας και με άλλα λυκόσκυλα εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου.. Για να απαριθμήσουμε τις ατάκες του πρέπει να φτιάξουμε νέο blog.. Από την εκτός Παναθηναϊκού εποχή αναφέρουμε ενδεικτικά αναφέρουμε: το περιστατικό με τον Ίβκοβιτς την περίοδο 1996-1997: Ο “Ντούντα” του κάνει νόημα να μπεί στον αγώνα λέγοντας “Μπρε Δημήτρη, μπες και εσύ μέσα, έχω δοκιμάσει τα πάντα”. Ο Δημητράκης πηγαίνοντας προς την γραμματεία πετάει το αμίμητο: “Τα δοκίμασες όλα; Με Ultrex λούστηκες;”.. και την ατάκα του για τον Κώστα Παπανικολάου, “είναι πολύ ευχάριστο που η δυναστεία μου θα συνεχιστεί..” Περισσότερος “Παπ” στο αφιέρωμα..

Παπαπέτρου, Αργύρης (1984-1993). Συμπαθής και μαχητικός παίκτης (κάποτε στη Γλυφάδα τον Τάρπλεϊ τον είχε στο τσεπάκι..)

Παπαχατζής, Θανάσης (1994-1999). Ως βοηθός προπονητή ήταν τυπικός (βλ. “πόρτα” στους προέδρους επί Σούμποτιτς στο ματς που σημειώθηκε το επεισόδιο Ράτζα-Δημήτρη Γιαννακόπουλου), ως αντίπαλος (βοηθός προπονητή του Μπάρτον) ήταν προκλητικός.. Πάντως, η δήλωσή του: “Η ομάδα του Σούμποτιτς πέτυχε το ακατόρθωτο, πήρε το πρωτάθλημα μέσα στο ΣΕΦ και άλλαξε όλη την ιστορία του Ελληνικού και του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ξεκίνησε την αυτοκρατορία του Παναθηναϊκού. Κάτι τέτοιο δεν το έχει πετύχει ο Ομπράντοβιτς. Ο Ομπράντοβιτς διαχειρίζεται πολύ καλά το εξαιρετικό υλικό της ομάδας κάθε χρόνο, αλλά υπέρβαση δεν έκανε ποτε..” εμπεριέχει αρκετές δόσεις αλήθειας..

Παππάς, Νίκος (2013-2016).

Πάσπαλι, Ζάρκο (1994-1995). Όταν ήρθε είχε αρχίσει να φθίνει κάπως η πορεία του (είχε αποκτήσει και το κόμπλεξ με τις βολές..) Παρ’όλα αυτά του ταίριαζε γάντι το γρήγορο μπάσκετ που παίζp(1996-1997). Εξαιρετικός παίκτης, που όμως λίγο πριν έρθει στην ομάδα τραυματίστηκε σοβαρά, με αποτέλεσμα να περάσει απαρατήρητος. αμε εκείνη τη χρονιά. Καλύτερες στιγμές: το νικητήριο καλάθι και φάουλ στη νίκη της κανονικής περιόδου στο ΣΕΦ (όπου έκανε και την θρυλική δήλωση: “σούταρα με το δεξί, γιατί με το αριστερό κρατούσα τ’@ρχίδι@ μου και τα έδειχνα στον Ιωαννίδη”) και το απίστευτο 3ο ματς κόντρα στην Buckler στο επικό 99-56..

Παταβούκας Κώστας (1993-1996, 1997-1999). Σταθερός, χωρίς σκαμπανεβάσματα, είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω στην πρώτη θητεία του. Στην δεύτερη θητεία του ήταν στα τελειώματα.. 

Πεγιούδης, Δημήτρης (2007-2012). Μέλος του τεχνικού τιμ..

Πεδουλάκης, Αργύρης (1986-1992, 2012-2014). Γέννημα θρέμμα δυτικής Αττικής.. Η μεταγραφή του από το Περιστέρι κόστισε 12 εκ. δρχ και ένα Ford Escort και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων.. Έπεσε πάνω στα “πέτρινα” χρόνια της ομάδας.. Mέχρι τα 32 του δεν είχε αποφασίσει πως πρέπει να σουτάρει βολές.. Κάποτε είχε πλακωθεί με τον Σκοτ Ροθ σε μια προπόνηση, επειδή ο τελευταίος είχε πειράξει τον νεαρό τότε Αλβέρτη.. Λατρεύεται σαν γνήσιος λαϊκός ήρωας στην ευρύτερη περιοχή του Μπουρναζίου και από το καλοκαίρι του 2012 αποτελεί τον διάδοχο του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς στον πάγκο του Παναθηναϊκού..

Πέιν, Μάικ (1987-1988).

Πέκοβιτς, Νίκολα (2008-2010) Ο πρώτος ψηλός μεγάλης κλάσης που αποκτήσαμε μετά τον Ρέμπρατσα.. Δυστυχώς είχε και την ίδια κ@βλα να πάει στo ΝΒΑ με τον Ρέμπρατσα..

Περπέρογλου, Στράτος (2007-2012). Έγινε μάχη με τον Ολυμπιακό για την απόκτησή του. Αυτός είχε συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό, αλλά ο Πανιώνιος δεν έδινε τη συγκατάθεση του και έτσι ήρθε στον Παναθηναϊκό παρά την πρόταση των Αγγελόπουλων να πάρει περισσότερα χρήματα για να καθήσει έναν χρόνο εκτός δράσης και να κάνει δημόσια δήλωση ότι δεν θα πάει στον Παναθηναϊκό.. Για την ιστορία, οι “αυγουλομάτηδες” για να “τιμωρήσουν” τον πρόεδρο του Πανιωνίου του πήραν τον Καυκή.. Εν τέλει, πήγε εκεί που ήθελε, έστω και με πέντε χρόνια καθυστέρηση..

Πετράκος, Γκρεγκ (1985-1986).

Πετσάρσκι, Μίροσλαβ (1994-1996). Μάλλον αρπαχτή έκανε..

Πινγκ, Σανγκ (2013-2014)

Πίπος, Μάικλ (1988-1989). Ο μύθος της εποχής λέει ότι τον έφερε αρχικά ο Άρης για να “φοβερίσει” τον Γκάλη (εμφανίστηκε “τυχαία” στο ξενοδοχείο κατά τη διάρκεια του final four της Γάνδης και ενώ είχε ήδη απορριφθεί..) και εν τέλει τον αποκτήσαμε εμείς νομίζοντας πως πρόκειται για ομογενή-“λαβράκι”.. Ο “Ελληνομερικάνος” έπαιξε μόλις οκτώ παιχνίδια στο πρωτάθλημα, ενώ αργότερα ανακαλύφθηκε πως αντί για Ελληνικές ρίζες είχε Πολωνικές..

Πιστιόλης, Ανδρέας (2007-2012). Οι συγκρίσεις με τον προκάτοχό του είναι αναπόφευκτες.. Ήταν ο μόνος από το τεχνικό τιμ που διατηρήθηκε στη θέση του το καλοκαίρι του 2012, αλλά αυτό δεν κράτησε για πολύ..

Πολίτης, Κώστας (1962-1970, 1979-1982, 1993-1994). Δυστυχώς το προπονητικό του πέρασμα συνδέθηκε με την αποχώρηση του Νίκου Γκάλη από την ενεργό δράση, αλλά και με την άρνησή του να αποκτήσει η ομάδα τον Άρβιντας Σαμπόνις (“Ο Σαμπόνις ήθελε με την καρδιά του να έλθει στον Παναθηναϊκό -σ.σ. τον είχε κλείσει ο Θανάσης- όμως ο Πολίτης μας είπε ότι έχει τεράστια προβλήματα με τα γόνατα του”, τάδε έφη Παύλος Γιαννακόπουλος)

Πλακουράκης, Μπράιαν (1990-1991). Όταν αποκτήθηκε ήταν ο καλύτερος παίκτης της Α2.. Επέστρεψε στην Α2..

Πρκάτσιν, Νίκολα (2008). Είχε και αυτός την μοίρα των περισσότερων παικτών που έρχ&µn;νται μεσούσης της περιόδου, δηλαδή ελάχιστη προσφορά..

Ρ

Ραμπότας, Γιώργος (1992-1995).  Γυμναστής της ομάδας και πρώην αδελφικός φίλος του Νίκου Γκάλη.. Επανήλθε μετά από χρόνια στο προσκήνιο με το βιβλίο που εξέδωσε: “Νίκος Γκάλης: ένας θρύλος όπως τον έζησα”. Σαφώς και δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποιά από τα γεγονότα που περιγράφονται είναι αληθή και ποιά όχι. Είναι επίσης γεγονός ότι στο βιβλίο εμπεριέχεται το στοιχείο της υπερβολής (και ως προς τον Γκάλη και ως προς τον ίδιο τον συγγραφέα..) Από την άλλη πλευρά, όπως σωστά αναφέρει και ο «Ράμπο»: “μιάς και περνάνε τα χρόνια και στην ιστορία θα είχε καταγραφεί η μισή αλήθεια, έπρεπε να γίνουν γνωστά κάποια πράγματα που ο ίδιος ο Γκάλης λόγω χαρακτήρα δεν θα τα έλεγε ποτέ..”

Ράτζα, Ντίνο (1997-1999). Όσο άντεχαν τα γόνατά του έδειχνε την τεράστια κλάση του. Συνέβαλε τα μέγιστα στα 2 Πρωταθλήματα της ομάδας. Κάθε χρόνο οι επιστροφές από Ιταλικό έδαφος (Μιλάνο ’98, Μπολόνια΄99) είχαν ενδιαφέρον (έχει μείνει στην ιστορία το: “I will fuck you” που ξεστόμισε προς τους οπαδούς που τον έβριζαν, γυρνώντας από το Μιλάνο). Το 1999 έπειτα από τη νίκη επί του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ για την κανονική περίοδο, ο -25άρης τότε- Δημήτρης Γιαννακόπουλος μπήκε στα αποδυτήρια(!!) και άρχισε να βριζει τον Σούμποτιτς επειδή δεν καλύφθηκε η ήττα του πρώτου γύρου. Ο Ράτζα τον έπιασε από το λαιμό, τον σήκωσε στον αέρα, του έριξε μια γροθιά και τον κυνήγησε μέχρι τους διαδρόμους.. Οι πιο ψύχραιμοι που κατόρθωσαν εν τέλει να τον φυγαδεύσουν στα αποδυτήρια των διαιτητών για να γλυτώσει.. Οι δηλώσεις του προς τον Ίβκοβιτς μετά το τέλος του 5ου τελικού του 1999: “Ο Ίβκοβιτς μετά το τέλος του αγώνα της κανονικής περιόδου μας είχε αποκαλέσει αδερφές. Πως του φαίνεται τώρα που οι αδερφές τον γά..σαν μέσα στο γα..μένο τους το σπίτι;” ακόμα μνημονεύονται..

Ρέμπρατσα, Ζέλικο (1999-2001). Κλήθηκε ν’αντικαταστήσει τον Ράτζα και τα πήγε περίφημα (ιδιαίτερα την πρώτη χρονιά του). MVP του final four της Θεσσαλονίκης. Σιγουριά και εγγύηση κάτω από το καλάθι, παίκτης ουσίας. Είχε φάει κόλλημα με το ΝΒΑ, δυστυχώς όμως οι καρδιακές του αρρυθμίες (βλ. λήμμα Κρίτζαλιτς) δεν του επέτρεψαν να παίξει όπως θα ήθελε και τον ανάγκασαν τελικά σε πρόωρη αποχώρηση από την ενεργό δράση.. Την δεύτερη χρονιά του στην ομάδα, οι σχέσεις του με τον Ομπράντοβιτς ήταν τεταμένες, όμως όπως ο ίδιος παραδέχθηκε σε συνέντευξή του, τον θεωρεί μέντορά του και τον κορυφαίο προπονητή με τον οποίον έχει συνεργαστεί..

Ροθ, Σκοτ (1991-1992). Καλός σκόρερ (και ακόμα πιο ωραία χαίτη) ο οποίος αγωνίστηκε μόνο στα Ευρωπαϊκά ματς την περίοδο που είχαμε ως έδρα το ΣΕΦ.. Οι φήμες της εποχής λένε ότι ο Παβλίσεβις είχε πείσει τον Περάσοβιτς, αλλά εν τέλει δεν δέχτηκε να παίζει μόνο στην Ευρώπη κι έτσι προέκυψε ο Ροθ..

Ρότζερς, Τζόνι (1999-2002). Το πιο σίγουρο σουτ από μέση απόσταση. Ποιοτικότατος πάικτης με πολύ μεγάλη προσφορά. Οι κακές γλώσσες πάντως λένε ότι ροχάλιζε σαν ατμομηχανή και ότι ήταν η μεγαλύτερη κουτσομπόλα στην ομάδα..

Σ

Σάβιτς, Πιτ (1986-1987). Κατώτερος των (όποιων) περιστάσεων..

Σάκοτα, Ντούσαν (2003-2007, 2008-2009). Βύσμα (φυσικά δεν εννοούμε τον ΕΣ..) Έμεινε αιώνιο ταλέντο..

Σάλεϊ, Τζον (1996-1997). Καλός παίκτης και ακόμα καλύτερος διασκεδαστής. Ήρθε με ..ελικόπτερο και ο Μπόζα τα είδε όλα!! Μιλάμε για μεγάλες στιγμές..

Σάντσεθ, Πέπε (2001-2002). Καλός στην δημιουργία, κάκιστος στην εκτέλεση (ακόμα θυμόμαστε τα airball στη Μπολόνια..) Δεν άντεχε την πίεση (ο κόσμος χανόταν και αυτός διάβαζε car & driver..) και αποχώρησε..

Σάτο, Ρομέιν (2010-2012). Το αγρίμι από την Κεντρική Αφρική ήταν η πιο ουσιαστική μεταγραφή των τελευταίων ετών (όταν δεν τον έβαζε ο Ομπράντοβιτς να ποστάρει..) Όλα αυτά τη πρώτη χρονιά, γιατί την δεύτερη μάλλον αντί γι’αυτόν έπαιζε ο δίδυμος αδερφός του, με αποτέλεσμα σε κάθε διείσδυσή του να προκαλεί πολύνεκρο..

Σερμαντίνι, Γκιόργκι (2008-2010). Ο μικρός Γεωργιανός θεούλης θα θυμάται για πάντα το ξύλο που έρτωγε από τον Πέκοβιτς στις προπονήσεις..

Σιούτης, Γιάννης (2001-2002). Κάποτε ο Πάρις Καλημερίδης τον αποκαλούσε τον καλύτερο Έλληνα play maker (κάπου στο 1997..) Δεν έπαιξε αρκετά λόγω της πληθώρας περιφερειακών τη συγκεκριμένη χρονιά..

Σισκάουσκας, Ραμούνας (2006-2007). Μέγας.. Ο Σίσκα ήταν ο πραγματικός MVP του final four της Αθήνας και η πιο ουσιαστική μεταγραφή που κάναμε απο τότε που έφυγε ο Μποντιρόγκα (και πριν έρθει ο Σάρας). Ψυχρός εκτελεστής, είναι ο παίκτης που δεν θέλεις να έχεις για αντίπαλο.. Δυστυχώς έφυγε σαν κλέφτης.. Eυτυχώς το 2009 που έπρεπε αστόχησε.. Η μαλακία είναι ότι το 2011 αστόχησε και στις βολές που δεν έπρεπε..

Σκεπάνοβιτς, Βλάντο (2004-2006). Τον πρόδωσαν οι συχνοί τραυματισμοί και τα γεγονότα που ακολούθησαν τον αποκλεισμό των Σέρβων στο Ευρωμπάσκετ του 2005.. Μας έδωσε δείγματα του ταλέντου του..

Σκονοκίνι, Ούγκο (1996-1997). Έμπλεξε με τον Μάλκοβιτς και από αγριοκάτσικο μεταλλάχθηκε σε αγριογούρουνο..

Σκορδίλης, Γάιος (2012-2014). Ήρθε μετά το ναυάγιο με τον Καββαδά..

Σκοτ, Μπάιρον (1997-1998). Μεγάλος παίκτης, μεγάλες εμφανίσεις στα play off του 1998 (στα εντός έδρας..) Αποτελούσε μια από τις μεγάλες συμπάθειες του Θανάση Γιαννακόπουλου.. Ήταν υπόδειγμα επαγγελματία, χωρίς ίχνος βεντετισμού και σταριλίκα..

Σκροπολίθας, Γιώργος (1983-1992). Συνώνυμο του play maker των 80’s.

Σοκ, Τιτ (1992-1996). Σοβαρός και εγκεφαλικός play maker, ήρθε σε λάθος εποχή.. Αγωνιζόταν μόνο στο Ελληνικό Πρωτάθλημα με το επίθετο Γιαννόπουλος.. Further details στο link..

Σμίθ, Στίβεν (2011-2012). Αν και χωρίς παραστάσεις υψηλού επιπέδου το παλεύει..

Σούμποτιτς, Σλόμπονταν (1997-1999). Ο Λευτέρης από την Κοκκινιά πήρε δύο πρωταθλήματα, αλλά δεν έπεισε ποτέ για την αξία του.. Λίγος για Ευρωπαϊκή διάκριση, μάλλον κυνήγαγε περισσότερο τις δημόσιες σχέσεις.. Συμπαθής στο γυναικείο φυλο.. Highlight: ο καβγάς με τον Ίβκοβιτς στη συνέντευξη τύπου, μετά το 68-48 επί του Ολυμπιακού το 1997 στο ΟΑΚΑ, όταν άρχισαν να βρίζονται στα σέρβικα χωρίς κανείς να καταλαβαίνει τι λένε!! Τη μετάφραση έκανε ο ίδιος ο Σούμποτιτς σε δημοσιογράφους λίγη ώρα αργότερα.. (Ίβκοβιτς: “Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν δίνεις το χέρι σου στον φιλοξενούμενο”, Σούμποτιτς: “Κι εσύ με τον Άρη πέρισυ έκανες το ίδιο, αν και ήσουν γηπεδούχος”, Ίβκοβιτς: “Γ..ώ τη μάνα σου την καθολική!!”, Σούμποτιτς: “Πάρε τα @ρχίδι@ μου και βαλ’τα στο στόμα της μάνας σου!!”) Οι δύο βοηθοί Γκέκος και Μπογατσιώτης μπήκαν στη μέση και η σύρραξη αποφεύχθηκε..  Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το τηλεφώνημα του Μάλκοβιτς την επόμενη ημέρα, ο οποίος ήθελε να συγχαρεί τον  Σούμποτιτς..

Σπανούλης, Βασίλης (2005-2006, 2007-2010). Μονίμως προκαλουσε ντόρο.. Μια με την ξαφνική φυγή του για το ΝΒΑ, μια με τα παρακάλια που έριχνε λίγους μήνες αργότερα για να τον φέρουμε πίσω, μια με το αν χωράει μαζί με τον Διαμαντίδη και τον Σάρας στην ιδια ομάδα, μια με τη μετακίνησή του στον Ολυμπιακό.. Μάλλον δεν πολυγούσταρε να είναι στον Παναθηναϊκό.. Δεν μπόρεσε ποτέ να δεχθεί ότι ΔΕΝ ήταν το Νο1.. 

Σταυρακόπουλος, Τζαννής (1995-1996). Ο θρυλικός μπόμπερ των Αμπελοκήπων του Κάλαφα έπαιξε συμπαθητικά (ιδιαίτερα στο Παρίσι).

Στεργάκος, Ντέιβιντ (1978-1991, 1995-1996). Ο Στεργάκος (ή Νέλσον) ήταν από τους καλύτερους ψηλούς της δεκαετίας του ’80 και ένας πραγματικός τζέντλεμαν.. Ήρθε στη Ελλάδα με πρωτοβουλία του Γεώργιου Βασιλακόπουλου, ο οποίος τότε ήταν παράγοντας του τμήματος μπάσκετ.. To καλοκαίρι του 1987 όταν o Παύλος ανέλαβε τα ηνία του ερασιτέχνη, είχε ως πρώτο μέλημα να πείσει τους Ντουξάιρ και Στεργάκο να επιστρέψουν στην ομάδα. Με τον Ντουξάιρ δεν υπήρξε ιδιαίτερο πρόβλημα, στην περίπτωση του Στεγάκου όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά, καθώς αυτός είχε φύγει για την Αμερική μαζί με την γυναίκα του και εργαζόταν στη Wall Street. Μάλιστα, λόγω της οικονομικής ασυνέπειας της προηγούμενης διοίκησης δεν ήθελε ούτε να ακούει για πιθανή επιστροφή στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό.. Μετά από προσωπική εικοινωνία με τον Παύλο και αφού πήρε τις απαραίτητες οικονομικές εγγυήσεις (με ένα ποσό που μπήκε στο λογαριασμό του), ο Στεργάκος επέστρεψε στην Ελλάδα.. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Στεργάκος είχε πρωτοέρθει στην ομάδα ως δώρο του Γιώργου Βαρδινογιάννη στην ομάδα μπάσκετ με τον “καπετάνιο” να επωμίζεται το οικονομικό βάρος της υπόθεσης.. Ως μάνατζερ της ομάδας στα τέλη της σεζόν ’95-’96 είχε γίνει στην κυριολεξία σκιά του Ντομινίκ, ενώ συνήθως φρόντιζε να του μεταφέρει τα λεγόμενα του Μπόζα κατά το δοκούν, για ευνόητους λόγους…

Στεφανίδης, Μίμης. Ήταν ο προπονητής του Παναθηναϊκού στον πρώτο Ευρωπαϊκό αγώνα της ομάδας στις 9 Δεκεμβρίου του 1961. 49 χρόνια μετά συναντήθηκε με τον τότε προπονητή της ομάδας με αφορμή τον 500ο Ευρωπαϊκό αγώνα της ομάδας..

Στεφάνου, Τάσος (1957-2013). Ο γενικός διεθυντής της ΚΑΕ δεν αποτελεί μόνο τον αρχαιότερο άνθρωπο μέσα στο τμήμα μπάσκετ, αλλά και τον νονό του “τάφου του Ινδού”.. Οι αφηγήσεις του από το παρελθόν μας ταξιδεύουν σε άλλες εποχές..

Σχορτσανίτης, Σοφοκλής (2012-2013). Ο συμπαθέστατος Σόφο τελικά υπέγραψε δυο χρόνια αργότερα απ’ότι περιμέναμε..

T
Τέπιτς, Μιλένκο
(2009-2011). Είχαμε βαρεθεί να διαβάζουμε ότι βγάζει μάτια στις προπονήσεις.. Εμάς μας έβγαζε από τα ρούχα μας με τα ηλίθια φάουλ του (ακόμα θυμόμαστε αυτό στο top16 της σεζόν 2010-2011 στην ήττα Λιετούβος στο OAKA..) Επίσης, αθλητή με μουστάκι είχαμε να δούμε από την εποχή του Λάζου..

Τζάκσον, Ρούντι (1984-1985). Παίκτης-ανέκδοτο..

Τζεντίλε, Νάντο (1998-2001). Ο τρελοϊταλός ήρθε στο “τριφύλλι” στο τέλος της σπουδαίας καριέρας του. Highlight: οι συνεχόμενοι πόντοι του στο τέλος του 5ου τελικού του 1999, οι επικές του δηλώσεις μετά το τέλος του 4ου τελικού το 2001 όταν βγήκε ημίγυμνος με μια πετσέτα στη μέση από τα αποδυτήρια του ΣΕΦ και αντί να τα χώσει στον Πιτσίλκα (όπως οι υπόλοιποι) δήλωσε: “Δεν ξαναπατάω σ’αυτό το γήπεδο, μοιάζει με σάουνα..”, η ατάκα του προς τους δημοσιογράφους “tutti ρουφιάνοι” με αφορμή τη διαρροή του επεισοδίου Αλβέρτη-Ζοτς και το «ποιά π….να να το έδωσε, ποιά π….να να το έδωσε» που τραγουδούσε στα αποδυτήρια την επόμενη του εν λόγω καυγά.. Οι δηλώσεις που είχε κάνει όταν κλήθηκε να σχολιάσει την πρόσληψη του Αλμπέρτο Μπιγκόν στον πάγκο του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού ήταν ενδεικτικές: “Ο Μπιγκόν ήταν ο τέταρτος προπονητής της Νάπολι, πίσω από τον Μαραντόνα, τον Αλεμάο και τον Καρέκα..”. Επίσης, ο loco-Νάντο πάντα θα θυμάται την πλάκα που του έστησε ο Παύλος όταν ήρθε στην Αθήνα προκειμένου να κανονιστούν οι τελευταίες λεπτομέρειες. Μπαίνοντας στο σπίτι του Παύλου, ο Τζεντίλε είδε πολύ κόσμο συγκεντρωμένο.. “Για σένα μαζεύτηκαν όλοι αυτοί” του είπε ο Πάυλος και ο Τζεντίλε έμεινε με το στόμα ορθάνοιχτο, μέχρι να του αποκαλύψουν ότι ο Δημήτρης είχε μαζέψει (για άσχετο λόγο) διάφορους φίλους του..

Τζόουνς, Έντγκαρ (1988-1990). Βετεράνος μαχητής, αποτέλεσε ίνδαλμα στα τέλη των 80’s στον “Τάφο του Ινδού”. Επί εποχής E.J. μπήκε το παρκέ που υπάρχει ακόμα στο κλειστό της Λεωφόρου, επειδή τα γόνατά του δεν άντεχαν το πλαστικό που υπήρχε.. Γνωστός και ως “ελικόπτερο”.. Σύχναζε στο καφέ «Argy’s», το οποίο βρισκόταν απέναντι από εκεί που έμενε και συχνά έβγαζε για βόλτα δύο τεράστια ντόπερμαν που είχε.. Πολλά περισσότερα στο αφιέρωμα..

Τζόουνς, Κένιον (2003). Ο μοναδικός παίκτης -πλην Σχορτσιανίτη- που πήρε κιλά σε περίοδο προετοιμασίας. Οι φήμες λένε πως είχε στο σπίτι του μηχάνημα παραγωγής hamburger.. Δυστυχώς τον πρόδωσε η καρδιά του. R.I.P.

Τομάσεβιτς, Ντέγιαν (2005-2008). Ο άρχοντας του ζωγραφιστού, ίσως ο εξυπνότερος ψηλός στην Ευρώπη μαζί με τον Βούισιτς (αν και δεν πήδαγε ούτε Α4..) Το μοναδικό του μειονέκτημα είναι ότι κόμπλαρε περισσότερο απ’όσο θα έπρεπε τον Γιαβτόκας στις προπονήσεις.. Μετά το final four της Αθήνας “άδειασε” τελείως..

Τόμπσον Ντέιβιντ (1981-1982). Έφυγε στα μέσα της σεζόν αφήνοντας “φέσι” 700.000 δραχμών, απλήρωτους λογαριασμούς υπερατλαντικών τηλεφώνων και ένα σπίτι που θύμιζε κάβα με τα άδεια μπουκάλια μπύρας που περιείχε..

Τσαρτσαρής, Κώστας (2002-2013). Μετά την αποχώρηση του Αλβέρτη από την ενεργό δράση ο “Τσάρι” ήταν ο “παλιός”.. Δυο φορές έλειψε από top16 λόγω τραυματισμού και αποκλειστήκαμε.. Μια εποχή ήταν ο μόνιμος MVP των τελικών κυπέλλου.. Ο πλέον δημοσιογραφικός παίκτης μας.. Σε αντίθεση με την πλειοψηφία, έμεινε στα δύσκολα (βλ. καλοκαίρι του 2012) και δικαιώθηκε απόλυτα..

Τσατσαρώνη, Μαρία (1999-2012). Δίπλα στον Ομπράντοβιτς σε κάθε συνέντευξη τύπου.. Περισσότερα στη συνέντευξη..

Φ
Φέμερλινγκ, Πάτρικ
(2004-2006). Α(τσού)μπαλος. Θα τον θυμόμαστε για τις κάλτσες του και για τις εξορμήσεις του παρέα με τον Λάκοβιτς στην παραλιακή..

Φραγκισκάτος, Σάκης (1986-1991). Ταλέντο της εποχής..

Φώτσης, Αντώνης (1997-2001, 2002-2003, 2008-2011, 2013-2016). Τεράστιες δυνατότητες. Ήταν η αποκάλυψη του τελικού του final four του 2000, δεν έκανε όμως την καριέρα που περίμεναν όλοι (ελέω Βαγγέλα). Παραμένει πάντως ένας από τους καλύτερους Ευρωπαίους forward. Από τους ελάχιστους Έλληνες παίκτες που διαθέτουν κρύο αίμα.. Highlight της καριέρας το κύκνειο άσμα του στο τριφύλλι, ο 4ος τελικός των play-off τη σεζόν 2011-2012 με τα 6/6 τρίποντα.. Έχει στο ενεργητικό του ένα απο τους πιο πρωτότυπους τραυματισμούς, καθώς ξυπνώντας ένα πρωϊ πατάει ένα ποτήρι που είχε αφήσει το προηγούμενο βράδυ κάτω από το κρεβάτι του.. Αρχικά δεν είπε τίποτα στον Ομπράντοβιτς (για να γλυτώσει το κράξιμο), αλλά στην προπόνηση το πόδι του έγινε κατακόκκινο από τα αίματα και προδώθηκε. Όπως λέει και ο Παύλος: “ο Αντωνάκης είναι δικό μας παιδί..”

Χ
Χάισλιπ, Μάρκους
(2009-2010). Είχε τα φόντα να γίνει η πιο ουσιαστική μεταγραφή που κάναμε μεσούσης της περιόδου, αλλά δεν.. Μια ημέρα δεν πήγε στην προπόνηση επειδή κόπηκε στο ξύρισμα..

Χάντερ, Μπράντον (2006). Μάλλον το φλουρί (καθώς τον ανακοίνωσε ο Θανάσης στη κοπή της πίτας του 2006) ήταν κάλπικο..

Χάντζος, Σταύρος (1996-2013). Ο ντόκτορ, ο ειδικός αθλητίατρος της ομάδας. Αυθεντία στο είδος του, η πείρα του σε θέματα υγείας των αθλητών (βλ. doping) είναι τεράστια..

Χατζηβρέττας, Νίκος (2003-2009). Το πολυεργαλείο (multitool). Αυτός έβγαζε τα συκώτια από τα αντίπαλα γκάρντ και η γυναίκα του φρόντιζε για να ικανοποιεί τις γαστρονομικές επιθυμίες των Ντικούδη και Διαμαντίδη..

Χουλιάρας, Κώστας (1992-2012) Επί χρόνια η σκιά του Θανάση.. Χωρίς αυτόν ο “τυφώνας” θα βρισκόταν συνέχεια εντός παρκέ..

Χούπμαν, Σάσα (1997-1999). Απίστευτος ξυλοκόπος. Προκάλεσε τη σύρραξη που εκτυλίχθηκε στη φυσούνα, στο ημίχρονο του 5ου τελικού των play off του 1999, καθώς πανυγηρίζοντας το τρίποντο του Ράτζα στην εκπνοή του ημιχρόνου πήρε παραμάζωμα τον Τόμιτς (ρίχνωντάς του μια μεγαλοπρεπέστατη γροθιά) και στη συνέχεια επιτέθηκε σε έναν αστυφύλακα!!

Χριστοδούλου, Φάνης (1997-1998). Στη δύση της μεγάλης καριέρας του έκανε αυτό που χρόνια περίμενε, γρονθοκόπησε τον Ιωαννίδη στο 3ο ημιτελικό των play off του 1998 (ας είναι καλά ο Βιδάλης που ήταν τότε κομισάριος και προστάτευσε τον “Ξανθό” με μια καρέκλα..) Εννέα χρόνια μετά έδωσε μια συνέντευξη, όπου είπε αλήθειες..

Ένα άκρως ενδιαφέρον περιστατικό μας θύμισε ο Μπουρλάκης:  “όταν ο Φάνης διαπίστωσε ότι τα πόδια του δεν τον βαστούσαν άλλο (πριν αρχίσει η σεζόν 1998-1999) είπε στον Θανάση: “Πρόεδρε, δεν μπορώ να κοροϊδεύω… Θα μπορούσα να σου πω ότι τραυματίστηκα στην προετοιμασία και να πάρω όλο το συμβόλαιο, όμως αυτό δεν είναι του χαρακτήρα μου” ..και δεν δέχτηκε να πάρει φράγκο..

Επίσης, άλλα εξωαγωνιστικά highlights του μπόεμ Φανη ανέφερε σε σχετικό αφιέρωμα ο Φιλέρης.. “..τo 1996, ταξιδεύοντας για την Ατλάντα κόντεψε να τρελάνει τους Αμερικανούς της Delta. Οι αεροσυνοδοί τον έβλεπαν έντρομες να καπνίζει στην τουαλέτα και τον απειλούσαν με πρόστιμο 500 δολαρίων. Η απάντησή του ήταν άμεση: “Να σας δώσω χίλια, να καπνίσω άλλο ένα;”, ενώ σύμφωνα με την ίδια πηγή στου “Βαλέσα” την περίφημη ψησταριά στη πλατεία της Άνω Ν. Σμύρνης, υπήρχε ειδικό γεμιστό μπιφτέκι με κωδικό Φάνης, γιατί το έτρωγε μόνο αυτός..

Χρυσανθόπουλος, Γιώργος (1993-1995). Τριποντάκιας της εποχής.

p.s.1 Υπάρχουν και κάποιοι παίκτες, οι οποίοι έκαναν προπονήσεις, αλλά για διαφορετικούς λόγους ο καθένας δεν αγωνίστηκαν σε επίσημο παιχνίδι.. Ενδεικτικά ονόματα:

Γιάνκοβιτς, Νικ (1984). Δεν απέκτησε ποτέ δικαίωμα συμμετοχής..

Τζόοουνς, Φιλ (1999). Έκανε προετοιμασία, αλλά δεν αποκτήθηκε..

Ζαχάριεφ, Χρίστο (2007). Ο -τότε- 16χρονος δοκιμάστηκε για δυο εβδομάδες.

Σεϊκέλι, Ρόνι (1983). Πονεμένη ιστορία.. Λεπτομέρειες στο αφιέρωμα.. Όσο για τις αξέχαστες Ελληνικές νύχτες, δείτε το Ε-Π-Ι-Κ-Ο βίντεο..

p.s.2 Υπάρχουν και κάποιοι παίκτες, οι οποίοι βοηθούσαν στις προπονήσεις (συνήθως προερχόντουσαν από το Εφηβικό) και είχαν ελάχιστη ως μηδενική συμμετοχή, οπότε δεν υπάρχει κάτι χαρακτηριστικό να πούμε γι’αυτούς.. Τα ονοματά τους είναι τα εξής:

Αλέξανδρος Άνθης (1998-1999), Χρήστος Βιδάλης (2002-2003), Γιάννης Βούλγαρης (2000-2001), Φώτης Ζούμπος (2009-2012), Μάκης Θέος (2002-2003), Διονύσης Κουρλής (1992-1993, 1994-1995), Πάρης Μαραγκός (2010-2011), Γιάννης Ροδοστόγλου (2000-2001), Μιχάλης Σβορώνος (2002-2003), Λεωνίδας Σκούταρης (1994-1997), Άρης Ταταρούνης (2005-2006, 2007-2008), Κωνσταντίνος Τάγαρης (2008-2010), Γιάννης Καραμαλέγκος (2009-2010), Βασίλης Χαραλαμπόπουλος (2012-2014), Γίωργος Διαμαντάκος (2012-2014).

p strong/a