Λίγο η συμμετοχή αρκετών παιχτών από την δευτεραθλήτρια κόσμου εθνική εφήβων, λίγο το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που έχει πάντα ένα τουρνουά νέων καθώς είναι ουσιαστικά ο καθρέφτης του επιπέδου της εγχώριας παραγωγής, λίγο (έως πολύ) οι προσιτές ώρες και η τηλεοπτική μετάδοση, λίγο το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού για κάποιους εκ των παιχτών, έχω κάτσει να δω κάποια παιχνίδια της Εθνικής ομάδας. Και έχω ικανοποιηθεί αρκετά ομολογώ. Το επίπεδο είναι αρκετά υψηλό και ειδικά η Ελληνική ομάδα δείχνει ιδιαίτερα δυνατή αλλά το κυριότερο πολύ “δεμένη” σαν σύνολο με ιδιαίτερα ταλαντούχους παίχτες που όμως έχουν συκγκεκριμένους ρόλους μέσα στο παιχνίδι και ανταποκρίνονται σωστά σε αυτούς (πράγμα που συνήθως λείπει από τους νεαρούς αθλητές) χαρακτηριστικό που δίνει στην ομάδα αν δεν της βγαίνει το επιθετικό παιχνίδι να διεκδικεί τα παιχνίδια να τα κερδίσει από την άμυνα. Ένα στυλ παιχνιδιού που ταιριάζει στις ελληνικές ομάδες…

Ειδική αναφορά φυσικά θα γίνει στον Μπόγρη που είναι το νέο απόκτημα του Παναθηναϊκού. Δείχνει πολύ καλά στοιχεία, δυνατός, αθλητικός, έξυπνος, με αντίληψη στην άμυνα, ιδιαίτερα στο μπλοκ και πολύ καλές κινήσεις στην επίθεση. Με δυο λόγια ιδιαίτερα εξελίξιμος. Επίσης καλές εντυπώσεις αφήνει και ο Κασελάκης που ακούγεται ότι είναι ο δέυτερος που ενδιαφέρει την ομάδα. Δυνατός, παθιασμένος με αξιόπιστο σουτ, ρίχνει και καμιά αγκωνιά στους Ισπανούς, στοιχείο που πάντα μετράει για  Έλληνα παίχτη.

Η πρώτη εικόνα της Εθνικής λοιπόν είναι πολύ καλή και δείχνει ότι όντως αξίζει για μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός να επενδύσει σε αυτούς τους αθλητές καθώς πολύ πιθανό ανάμεσά τους να βρίσκεται ο επόμενος Αλβέρτης ή ο επόμενος Διαμαντίδης.

Το ριπλέι του Κασελάκη
Ο Κασελάκης βάζει ένα α λα Ντέγιαν δίποντο από την γωνία με 180 μοίρες πίβοτ και φαίνεται να το αφιερώνει κάπου. Ενθουσιάζεται ο Ιωάννου και προβλέπει “θα δούμε σε ριπλέι την αφιέρωση”. Ε, τι να κάνει και ο σκηνοθέτης, από το να φανεί ότι δεν έχει το ριπλέι το βγάζει στον αέρα και φαίνεται ο Κασελάκης να το αφιερώνει στον Ισπανικό πάγκο λέγοντας “πάρτε το στον κώλο!”. Γειά σου ρε Ιωάννου!

Οι Λιθουανικές κόρνες
Ποτέ δεν άντεχα την φασαρία που κάνουν οι Λιθουανοί στο γήπεδο με τις κόρνες. το έθιμο αυτό αναβιώνει και στην ρόδο πλέον και ελπίζω να μην εξαπλωθεί και στην ενδοχώρα. Ευτυχώς στο ΟΑΚΑ δεν χρειάζονται κόρνες, υπάρχει η χορωδία του πέταλου 🙂

Ο κλασικός Χατζηγεωργίου
Αυτός ο Χ”γεωργίου δεν παλεύεται με τίποτα. Τέτοια δουλοπρέπεια πια; Τέσσερις φορές έδειξε η κάμερα τον Βασιλακόπουλο στο παιχνίδι με την Ιταλία, τέσσερις φωνές πετάχτηκε σαν ελατήριο να τον αποθεώσει. την τέταρτη φορά μάλιστα αφού επανέλαβε πόσο σημαντικός ειναι “ο πρόεδρος της FIBA Europe για το ευρωπαϊκό μπάσκετ” φρόντισε να μας μάθει και τι εστί FIBA: “για όσους δεν το γνωρίζουν η FIBA στο μπάσκετ είναι το αντίστοιχο της UEFA του ποδοσφαίρου” είπε και μείναμε κάγκελο. Πνίγηκε και ο Λημνιάτης από δίπλα… FIBA Eurocup όπως λέμε UEFA CHAMPIONS LEAGUE ε?

Λημνιάτης
Ο Λημνιάτης μου αρεσει σαν σχολιαστής. Κάποιες φορές μάλιστα με εντυπωσιάζει με τις παρεμβάσεις του. Χωρίς πολλά λόγια, ιδιαίτερα εύστοχος, δείχνει σα να “νιώθει” τι θέλει να μάθει ο τηλεθεατής και να του το δίνει.  Οι τοποθετήσεις του είναι σωστές, η αντίληψή του πολύ καλή, δίνει σωστά την απαραίτητη τεχνική ματιά στο τι γίνεται στο γήπεδο. Του ταιριάζει ο ρόλος…